Conservatieve therapie voor uitwendige enkelfracturen
In principe conservatief therapie van de uitwendige enkelfractuur is mogelijk voor niet-verplaatste fracturen en fracturen zonder syndesmosisletsel. Dit omvat eenvoudige externe enkel fracturen of interne enkelfracturen onder de syndesmose en niet-verplaatste externe enkelfracturen ter hoogte van de syndesmose, op voorwaarde dat de syndesmose niet gewond is. Bij een conservatieve behandelingsbenadering bestaat de therapie uit het immobiliseren van de uitwendige enkelfractuur met een gips gips bijvoorbeeld nadat eventueel verplaatste botdelen weer in de juiste positie zijn gebracht.
Tijdens deze zogenaamde reductie zal een arts de tastbare botfragmenten met de hand correct uitlijnen. Het resultaat wordt gecontroleerd met een Röntgenstraal onderzoek om een exact resultaat te verkrijgen. Een split lager been cast wordt gebruikt om de breuk.
Met passend pijn therapie en zogenaamde trombose profylaxe (preventie van a bloed stolsel), wachten we eerst tot het aangetaste lager been is voldoende gezwollen en genezen. Dit duurt gewoonlijk ongeveer 3 weken. Daarna mag de patiënt licht gewicht op de getroffene leggen been weer.
In eerste instantie dient echter alleen een zogenaamde gedeeltelijke belasting te worden uitgeoefend, dat wil zeggen dat het staan met het hele lichaamsgewicht op het gebroken been moet worden vermeden. Met behulp van aangepast krukken en regelmatige fysiotherapie, kan de belasting continu worden verhoogd binnen de tweede 3 weken, afhankelijk van de patiënt pijn. Na in totaal 6 weken is de breuk van de buitenste enkel onder conservatieve behandeling meestal voldoende is genezen, zodat het gips kan worden verwijderd.
Tot dan en ook daarna, regelmatig röntgenstraal controles van de breuk zijn nog steeds nodig om de positie van de fragmenten op elkaar te beoordelen. In het geval van daaropvolgende slip of verplaatsing of plotselinge instabiliteit, kan een operatie nog steeds nodig zijn in de tweede stap. Over het algemeen conservatieve behandeling van de uitwendige enkelfractuur is een procedure met een relatief laag risico.
Mogelijke risico's en complicaties zijn onder meer drukpunten veroorzaakt door de gips op de huid en in onderliggend weefsel. Helaas kan een verstijving van het gewricht ook van tijd tot tijd worden waargenomen, maar in de meeste gevallen kan dit worden verholpen door geschikte fysiotherapeutische maatregelen. Bij sommige patiënten trombose (een bloedstolsel dat een bloedvat afsluit) kan optreden als gevolg van de lange periode van liggen, daarom voert men gewoonlijk een op geneesmiddelen gebaseerde trombose profylaxe vanaf het begin.
Kort na het verwijderen van de gips cast, kan de beweging van het aangedane been ook beperkt zijn, omdat zowel de botten en de spieren worden minder goed in staat om gewicht te dragen door zeer lange beschermingsperioden in het gips. Ongeveer 10% van de patiënten ontwikkelt zich ook artrose (slijtage) van de getroffen persoon enkel eerder op de lange termijn dan mensen die nog nooit een uitwendige enkelfractuur. Slechts weinigen van hen hebben een leven lang verkeerde voetpositie.
Een airwalker is een laars die wordt gebruikt bij diverse voetblessures en ook voor de therapie van een buitenste enkelfractuur. De Airwalker wordt daarom gezien als een alternatief voor een gipsverband. Het bestaat uit een plastic omhulsel.
Binnenin de laars zit een vacuümkussen dat zich goed aanpast aan de vorm van het been van de patiënt. Daarom, de buitenste enkelfractuur kan goed worden gestabiliseerd. Een beweging van het been is mogelijk doordat de Airwalker erg licht is.
Bovendien is het goed geventileerd, wat het gemakkelijker maakt om zwellingen te verminderen. Omdat de Airwalker ook op elk moment kan worden verwijderd, kan de behandelende arts de voortgang van de therapie van de uitwendige enkelfractuur beter dan met een stijve cast. Het nadeel is dat de laars goed moet passen en bij verkeerd gebruik is er geen healing therapie maar pijn en een verslechtering van het externe enkel fractuur.
Bovendien, hoewel de Airwalker de mogelijkheid biedt om gemakkelijk en onmiddellijk te laden, mag de buitenste enkel niet te vroeg worden overbelast. In sommige gevallen kan de Airwalker om bepaalde redenen niet als alternatief voor gipsverband worden gebruikt. Of de Airwalker geschikt is voor de behandeling van een uitwendige enkel fractuur wordt beslist door de behandelende arts.
