Synoniemen in de breedste zin van het woord
Uithoudingsvermogen test, stappentest, De Conconi-test is ontwikkeld door de Italiaanse biochemicus Francesco Conconi. De Conconi-test, net als alle andere uithoudingsvermogen tests, probeert de anaërobe drempel at uithoudingsvermogen stress om conclusies te trekken over uithoudingsvermogen en trainbaarheid. Bij deze test moet de atleet de lopend snelheid of rijsnelheid steeds gelijkmatiger in gelijke intervallen.
De test is daarom bijzonder geschikt voor duursporters aan het begin van de trainingsfase. Een verdere, zeer nauwkeurige bepaling van de anerobe drempel wordt gedaan met de melk geven niveautest. Deze test is echter niet helemaal bloedeloos bloed moet regelmatig worden genomen om de melk geven niveau in het bloed. verdere test: Cooper test verdere test:
- Cooper's test
Adoptie
Conconi gaat ervan uit dat de hart- snelheid lineair toeneemt in de aërobe zone. Dit bereik is ongeveer 100-180 slagen / minuut. Als de belasting verder wordt verhoogd, vlakt de curve af.
Dit punt waar de curve afvlakt wordt het afbuigpunt genoemd en bepaalt de anaërobe drempel. De atleet / trainer kan nu precies de intensiteit bepalen (lopend snelheid / rijsnelheid) tijdens de training. Om de Conconi Test uit te voeren heeft men nodig
- Hartritmemonitor
- Stop horloge
- Signaalzender (fluitje)
- 400m trein- / fietsergometer
- Papier en pen
De sporter begint met een algemeen opwarmprogramma.
Het 400m-parcours is verdeeld in 2x 200m, de lopend snelheid moet aan het begin van de test op de juiste manier worden gekozen. Ongetrainde atleten kiezen een snelheid van ca. 8 km / u, terwijl getrainde atleten wellicht starten bij 12 - 13 km / u.
De loopsnelheid wordt elke 0.5 meter met 200 km / u verhoogd, of de atleet loopt de 200 meter 2 à 3 seconden sneller. De trainer geeft een signaal waarop de atleet de markering moet bereiken (op 200m). Er wordt uitgegaan van een bepaald loopgevoel van de sporter.
Elke 200 meter de hart- tarief wordt bepaald en ingevoerd in een tabel. Verschillende polshorloges kunnen de hart- tarieven De test wordt uitgevoerd totdat de testpersoon het tempo niet meer kan verhogen, zodat er minimaal 2 tot 3 waarden worden gemeten na de anaërobe drempel (tot de maximale belasting). De test kan het beste binnenshuis worden uitgevoerd om mogelijke windweerstand te voorkomen.
De testpersoon dient de snelheid zo constant mogelijk op te voeren (sprint niet het laatste stukje naar de streep). De atleet rondt hier ook een warming-up programma af. De weerstand aan het begin van de test moet tussen 25 en 100 watt liggen, afhankelijk van het lijnniveau.
Voor ongetrainde sporters wordt de weerstand elke 20 minuten met 2 watt verhoogd. Getrainde atleten verhogen de waarde met ca. 30-50 Watt. Elke keer dat de weerstand wordt verhoogd, wordt de hartslag wordt gemeten en geregistreerd.
