Introductie
Ontsteking van de hart- spier (myocardiet) is een ernstige ziekte die dodelijk kan zijn als deze niet op tijd wordt ontdekt. Omdat de symptomen meestal niet specifiek zijn, is een vroege diagnose vaak een uitdaging. Typische symptomen zijn vermoeidheid en verminderde veerkracht, die optreden tijdens of na een infectie. Bloed monsters worden ook getest om een snelle diagnose te garanderen. Technische onderzoeken zoals een ECG, a hart- ultrageluid of MRI spelen ook een belangrijke rol bij het detecteren myocardiet.
Aan welke symptomen kan men een hartspierontsteking herkennen?
myocardiet is erg moeilijk op te sporen omdat de symptomen niet specifiek zijn. Zelfs specialisten hebben meestal technische nodig AIDS om de ziekte te diagnosticeren. Het is belangrijk om te weten dat myocarditis meestal optreedt als gevolg van een infectie.
Dit kan zich voordoen in de vorm van een simpele verkoudheid, maar invloed kan ook de oorzaak zijn van myocarditis. De tekenen van myocarditis zijn meestal alleen meer vermoeidheid en een prestatiekink, aangezien de hart- kan niet voldoende pompen, vooral onder spanning. Kenmerkend is ook dat de symptomen na de infectie aanhouden.
Sommige getroffen personen voelen een hart struikelen, waarbij sommige hartslagen plotseling heel duidelijk waarneembaar worden. Dit kan een uitdrukking zijn van een hartritmestoornissen veroorzaakt door myocarditis. Pijn in de borst gebied is vrij zeldzaam. Deze zijn alleen typerend voor myocarditis als de hartzakje wordt ook beïnvloed.
Hoe diagnosticeert de arts myocarditis?
Om myocarditis te diagnosticeren, zijn artsen meestal afhankelijk van technische apparatuur. Desalniettemin heeft de anamnese de eerste prioriteit. Hier zal de arts enerzijds naar de symptomen vragen.
Typische symptomen zijn vermoeidheid, verminderde veerkracht, mogelijk ook hartritmestoornissen en pijn op de borst. Deze klachten duiden meestal op hartproblemen. Om de diagnose myocarditis te kunnen stellen, wordt ook gevraagd of betrokkene in het verleden een infectie heeft gehad.
Sinds verkoudheid of griep kan de oorzaak zijn van de ontsteking, dit aspect is bijzonder belangrijk en doelgericht. Tijdens de fysiek onderzoekkan het vasthouden van water worden gedetecteerd. Deze treden op wanneer de pompcapaciteit van het hart afneemt.
Hartgeruisen kan ook bij sommige patiënten worden gehoord. Na het onderzoek wordt eerst een ECG geschreven, waarbij hartritmestoornissen kunnen worden opgespoord. In aanvulling op, bloed monsters worden onderzocht waarin enzymen van vernietigde hartspiercellen kunnen worden gevonden.
Een zoektocht naar de ziekteverwekker (virus, bacterie) is ook mogelijk. De volgende diagnostische stappen omvatten beeldvormingsprocedures zoals een Röntgenstraal, een hart ultrageluid of een hart-MRI. Om de diagnose te bevestigen, a biopsie wordt meestal uit de hartspier gehaald.
