De cricoarytaenoideus lateralis-spier is een spier van de strottehoofd Het behoort tot de interne larynxspieren. Hierdoor wordt de sluiting van de glottis mogelijk gemaakt.
Wat is de cricoarytaenoideus lateralis-spier?
Voor spraak- en stemvorming heeft het menselijk organisme een strottehoofd en verschillende gecoördineerde modules. Aan het bovenste uiteinde van de keel tot het midden van de nek, in een verticale vorm en gemakkelijk voelbaar van buitenaf, is de strottehoofd Zijn bewegingen worden gecontroleerd door de larynxspieren. De binnenste en buitenste larynxspieren moeten van elkaar worden onderscheiden. De cricoarytaenoideus lateralis-spier wordt toegewezen aan de binnenste strottenhoofdspieren. Het heeft een belangrijke functie bij stemproductie. Het strottenhoofd is omgeven door verschillende kraakbeenderen. Visueel hebben ze de vorm van een raamwerk. Het pad van de laterale cricoarytaenoid-spier loopt schuin vanaf de cricoïde kraakbeen naar het stervormige kraakbeen. Daar verplaatst het de stellaat kraakbeen richting de middellijn. Hierdoor wordt de glottis smaller. De glottis is gespleten. Het is gelegen tussen de stembanden Het vernauwingsproces zorgt ervoor dat de stembanden ontspannen. Om een geluid te produceren, moeten de stembanden vrij trillen. Hierbij is de cricoarytaenoideus lateralis-spier betrokken.
Anatomie en structuur
Artsen noemen het strottenhoofd het strottenhoofd. Het bestaat uit vezels, verschillende spieren, evenals kraakbeen Om het strottenhoofd te laten bewegen, wordt het geïnnerveerd door verschillende spieren. De spieren zijn verdeeld in de binnenste en buitenste larynxspieren. Het strottenhoofd zelf kan worden onderverdeeld in in totaal drie gebieden. Ze liggen verticaal boven elkaar. Bovenaan bevindt zich de supraglottis of vestibule laryngis. In het midden is er de glottis of cavitas laryngis intermedia. Het onderste gebied wordt gevormd door de subglottis of cavitas infraglottica. De vorm van het strottenhoofd wordt gevormd door een kraakbeenachtig raamwerk. Het kraakbeen omhult het strottenhoofd volledig en is gedifferentieerd naargelang de regio. Er zijn vier verschillende kraakbeenderen. Dit zijn de Cartilago cricoida, de Cartilago thyroidea, de Cartilago epiglottica en de Cartilagines arytaenideae. De Cartilago cricoida is het cricoid-kraakbeen en de Cartilagines arytaenideae wordt ook wel het stervormige kraakbeen of ary kraakbeen genoemd. Het stervormige kraakbeen omvat de processus muscularis. De laterale cricoarytaenoid-spier begint zijn loop bij de arcus van het cricoid-kraakbeen. Vanaf de bovenrand gaat het naar de processus muscularis van het gewrichtskraakbeen. De laterale cricoarytaenoid-spier wordt geleverd door de terugkerende larynxzenuw.
Functie en taken
Fonatie bij mensen wordt geproduceerd in het strottenhoofd. Fonatie is de vorming van de stem bij mensen. Om het te laten gebeuren, hebben mensen verschillende spieren nodig. Een daarvan is de laterale cricoarytaenoideus-spier. Het strottenhoofd heeft een verticale vorm en kan in meerdere lagen worden verdeeld. Elk van hen is omgeven door een raamwerk van kraakbeen en heeft verschillende functies. De bovenste laag bevat het cricoid-kraakbeen en de onderste laag bevat het stellaatkraakbeen. De stem wordt gevormd in het gebied van het stervormige kraakbeen. Wanneer de cricoarytaenoideus lateralis-spier zich aanspant, trekt hij de processus muscularis van het stervormige kraakbeen samen. Dit zijn benige processen. De samentrekking brengt de kraakbeenderen dichter bij elkaar. Tegelijkertijd komen de stembanden ook dichterbij, omdat de werking van de spier ervoor zorgt dat de glottis zich sluit. Om een geluid te produceren, moet de stembanden moeten dichter bij elkaar komen. Om fonatie te laten functioneren, is een samenspel van verschillende functies in het organisme vereist, naast de training van verschillende componenten. Deze omvatten een goed gehoor, de vrije trilling van de stembanden, een continue luchtstroom en het sluiten van de glottis. Het vocale geluid en de kleur worden geproduceerd in de embouchure-buis. Deze bevindt zich in de mond-, neus- en keelholte en moet vrij zijn. De luchtstroom gaat door de longen, bronchiën en luchtpijp. Pas als alle componenten met elkaar in harmonie zijn, vindt stemvorming plaats.
Ziekten
Wanneer de cricoarytaenoideus lateralis-spier is aangetast, heesheid optreedt. Heesheid wordt dysponia genoemd. Het zorgt ervoor dat vocalisatie en timbre veranderen. Is meestal rasperig of krassend. De volume van de geproduceerde geluiden wordt meestal verminderd. De reden hiervoor is dat de stembanden niet meer vrij kunnen trillen tijdens heesheid Alle ziekten die heesheid als symptoom hebben, veroorzaken stoornissen in dit deel van het lichaam. Ze omvatten infecties van de luchtwegen en keel, allergieën of ontstekingen. Chronisch of acuut keelontsteking or ontsteking van de luchtpijp veroorzaken prikkelbaar hoesten naast heesheid. Bovendien versmalt de luchtweg. Hetzelfde gebeurt met bronchitis. Zenuwontstekingbeschadiging of falen van de inferieure larynxzenuw leidt tot onvoldoende of geen innervatie van de laterale cricoarytaenoïde spier. Dit resulteert in een functieverlies van de spier. Een goedaardig of kwaadaardig neoplasma van weefsel vermindert het vermogen van de cricoarytaenoideus lateralis-spier om te functioneren. Dit kunnen oedeem, cystevorming of carcinoom van de keel, keelholte of strottenhoofd zijn. Ze hebben allemaal invloed op de activiteiten van de stembanden en de fonatie. Inademing van gifstoffen of roken heeft ook invloed op het strottenhoofd. Als een patiënt tijdens een noodsituatie onder moeilijke omstandigheden wordt geïntubeerd, kan schade aan het strottenhoofd, de stembanden en de omgeving schepen en zenuwen kan gebeuren. Intubatie dat enkele weken aanhoudt, kan ook trauma aan het strottenhoofd veroorzaken.
