Het bruine syndroom komt zeer zelden voor, maar is nogal ernstig voorwaarde Het heeft invloed op het oog. Het bruine syndroom vermindert het gezichtsvermogen enorm, waardoor getroffen mensen vaak de kwaliteit van leven verliezen.
Wat is het Brown-syndroom?
Brown syndroom is vernoemd naar Harold Whaley Brown, de oogarts met dezelfde naam die dit symptoom ontdekte. Het is ook bekend als schuine superieur pees schede syndroom. Brown syndroom omvat een afwijking in de vorm van een pathologische verdikking van de superieure schuine oogspier (Musculus obliquus superior), die de bewegingen van het oog ernstig beperkt. Als gevolg hiervan is de getroffen persoon niet meer in staat om zelf bewust het oog te laten zakken, rollen of naar buiten te draaien. Dit resulteert in een soort scheelzien. Het symptoom van Brown behoort dus tot het gebied van strabismus. Brown syndroom kan voorkomen in een breed scala van leeftijdsgroepen. Ouders merken de symptomen vaak op bij jonge kinderen, maar in veel gevallen wordt het syndroom van Brown niet herkend vanwege de zeldzaamheid, wat de behandeling veel moeilijker maakt. Daarom is het voor de behandelende oogarts des te belangrijker om een nauwkeurige kennis te hebben van de oorzaken en symptomen.
Oorzaken
Vanwege de karakteristieke verdikking van de superieure schuine oogspier, kan de aangedane persoon het oog niet langer volledig beheersen. De verdikking voorkomt dat de pees soepel door de kraakbeen schede (trochlea) in de oogkas. Dit veroorzaakt de symptomen en leidt tot het typische scheelzien. Kortom, de oorzaken van het Brown-syndroom zijn onderverdeeld in twee categorieën: aangeboren en verworven. Tegenwoordig geloven oogartsen echter dat het Brown-syndroom een aandoening van de ogen is die wordt geactiveerd, dat wil zeggen dat het niet aangeboren is. Genetische oorzaken kunnen dus grotendeels worden uitgesloten. Slechts in zeer zeldzame gevallen wordt het Brown-syndroom erkend als een aangeboren aandoening. In sommige gevallen wordt het Brown-syndroom veroorzaakt door allergische reacties, maar reumatische aandoeningen kunnen ook leiden tot de verdikking van de aangedane oogspier. Ook oogbelasting of valpartijen en ongevallen zijn mogelijke oorzaken. Bovendien zijn er speciale operaties aan het oog en ook ontsteking kan het syndroom veroorzaken, maar deze oorzaak komt ook niet vaak voor.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen en klachten variëren enorm bij het Brown syndroom. Terwijl sommige individuen nauwelijks beperkt zijn in hun dagelijks leven en kwaliteit van leven, lijden anderen ernstig onder de symptomen. In sommige gevallen is het bijvoorbeeld zelfs niet mogelijk voor getroffen personen om een rijbewijs te krijgen. Kortom, de verdikking van de pees en de resulterende beperking van de oogbeweging veroorzaakt strabismus, de technische term voor strabismus. Getroffen personen zien dubbele beelden, meestal in het midden en bovenste deel van het gezichtsveld, in het onderste gezichtsveld komt dit minder vaak voor. Normaal recht vooruit kijken is dan ook nauwelijks mogelijk. Veel getroffen mensen houden dan hun hoofd schuin - dit vermijdt de dubbele beelden, maar veroorzaakt op de lange termijn ook houdingsproblemen. Het scheelzien en verminderd gezichtsvermogen gaan vaak gepaard met een zekere desoriëntatie. In sommige gevallen wordt het Brown-syndroom ook geassocieerd met pijn wanneer het oog wordt bewogen. De eerste tekenen kunnen merkbaar zijn bij jongere kinderen, vooral tijdens het lezen, als het kind niet goed kan lezen of zijn of haar vasthoudt hoofd terwijl u dit doet.
Diagnose en progressie
In veel gevallen duurt het lang voordat een juiste diagnose wordt gesteld als het Brown-syndroom aanwezig is. Vooral bij kinderen is het moeilijk om het Brown-syndroom te onderscheiden van het klassieke strabismus. Volwassenen kunnen ook lange tijd last hebben van symptomen voordat de juiste diagnose wordt gesteld. De diagnose van het Brown-syndroom wordt bemoeilijkt door het feit dat het niet ongebruikelijk is dat de symptomen schijnbaar willekeurig verschijnen, enige tijd verdwijnen - tot een paar maanden - en dan schijnbaar uit het niets verschijnen. Volwassenen dienen in principe een arts te raadplegen als ze dubbel zien of een oog niet meer goed kunnen bewegen. Vervolgens kan worden vastgesteld of het Brown-syndroom aanwezig is en wat het veroorzaakt.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het bruine syndroom wordt als verworven beschouwd voorwaarde Zoals bij elk ongeval met bijzonder gevoelige delen van het lichaam, zoals het oog, moet een grondige controle door de arts worden uitgevoerd. Maar chronische ziekten bevorderen ook de ontwikkeling. Deze omvatten ontstekingsreacties zoals in reumatiek of sterke allergieën. Voorzichtigheid is geboden als deze fysieke preload al bestaat en optreedt in combinatie met de symptomen van het Brownn-syndroom. Hoewel in veel gevallen een verandering zich over een langere periode aankondigt, kunnen zelfs korte periodes van ziekte duiden op een verdikking van de pees aan het oog. Door de schijnbaar willekeurige aard van de ziekte worden de symptomen vaak in eerste instantie verkeerd geïnterpreteerd leiden tot een verkeerde diagnose. Er is ook een risico op verwarring door klassiek scheelzien, vooral in jeugd Kinderen en volwassenen proberen onbewust de dubbele beelden in het bovenste gezichtsveld te compenseren door de hoofd Gewone verkeerde uitlijning, hoofdpijn en problemen met oriëntatie moeten altijd worden opgehelderd door een bezoek aan de dokter. De extra sensatie van pijn veroorzaakt door de verdikking van de pees in de oogkas tijdens oogbewegingen wordt als tamelijk atypisch beschouwd voor algemeen scheelzien. Deze ziekte is geen acute noodsituatie en de maatregelen For therapie vallen uit volgens de ernst van de symptomatologie.
Behandeling en therapie
De juiste behandeling van het Brown-syndroom hangt ook af van de ernst ervan. Als de symptomen nauwelijks merkbaar zijn voor de getroffen persoon en er geen beperking in het dagelijks leven optreedt, therapie is vaak niet nodig. Voor mildere omstandigheden, cortisone wordt vaak geïnjecteerd. Vaak, ibuprofen heeft ook bewezen een actief ingrediënt te zijn. Alleen in zeer ernstige gevallen, waarin het normale dagelijkse leven nauwelijks kan worden beheerd, moet een chirurgische ingreep worden overwogen: dit omvat het mechanisch verdunnen van de verdikte pees van de oogspier door stretching het met siliconen. Corticosteroïden worden ook vaak gebruikt. Deze worden rechtstreeks in de trochlea geïnjecteerd.
Vooruitzichten en prognose
Brown syndroom is zelf een relatief ernstige beperking in het leven en de dagelijkse activiteiten van het getroffen individu. Het kan niet volledig worden behandeld, hoewel de levensverwachting van de getroffen persoon hierdoor ook niet negatief wordt beperkt voorwaarde De symptomen en klachten kunnen bij dit syndroom sterk variëren. Bij sommige patiënten zijn er bijna geen symptomen, zodat de gezichtsscherpte door het Brown-syndroom slechts zeer weinig wordt verminderd. In dit geval is meestal geen speciale behandeling nodig. In ernstige gevallen kunnen de symptomen worden verlicht met cortisone Een operatie kan ook worden uitgevoerd om de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren. Dit geeft echter geen volledige verlichting van de symptomen. Als er geen behandeling is voor het Brown-syndroom, is er geen verbetering. De symptomen verergeren echter meestal niet. Vroegtijdige behandeling van dit syndroom heeft een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kan verschillende complicaties voorkomen. Vaak leidt het Brown-syndroom ook tot psychisch ongemak of Depressie, dus de getroffen persoon is ook afhankelijk van psychologische behandeling.
het voorkomen
Helaas is er nauwelijks een manier om het Brown-syndroom te voorkomen. Om de veel voorkomende ziekte te vermijden reumatiek als oorzaak moet aandacht worden besteed aan voldoende fysieke activiteit en een evenwichtige dieet Gevarieerd eten in jeugd voorkomt allergieën en allergische reacties bij kinderen. In principe is het echter raadzaam om een oogarts zo snel mogelijk als er zich problemen voordoen, die de ogen kunnen onderzoeken en een diagnose kunnen stellen.
Nazorg
Brown syndroom is een ziekte van het oog die operatief of door het rustig aan te doen kan worden behandeld. Vervolgzorg is langdurig en richt zich op voortgangscontroles en regelmatige oogoefeningen die het gezichtsvermogen kunnen verbeteren. De controle-onderzoeken moeten in het begin een of twee keer per maand plaatsvinden. De frequentie hangt af van hoe goed de wond geneest na de operatie. Als het visuele vermogen aanzienlijk is verbeterd door de operatie, spreekt dit al voor een positieve koers. Als er geen complicaties optreden, zijn enkele voortgangscontroles met tussenpozen van een maand voldoende. Later volstaat halfjaarlijks onderzoek, als er complicaties of late effecten optreden, kan dit tijdens de nazorg worden vastgesteld. De nodige behandeling maatregelen kan dan worden gestart. Ongeacht of er complicaties optreden, moeten oogoefeningen worden uitgevoerd als onderdeel van de nazorg. De patiënt dient onder begeleiding van een deskundige met de oogtraining te beginnen en kan deze later zelfstandig voortzetten. Specifieke training van de aangedane oogspier kan de veerkracht van het oog vergroten. Als het Brown-syndroom optreedt als gevolg van oculaire belasting, is meestal geen nazorg nodig. Na medicamenteuze behandeling herstelt het oog vanzelf binnen enkele dagen.
Wat u zelf kunt doen
Afhankelijk van de ernst, een aantal behandelingen maatregelen kan worden overwogen voor het Brown-syndroom. Conservatief therapie kan worden ondersteund door een aantal zelfhulpmaatregelen. Allereerst algemene zaken zoals een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet, regelmatige lichaamsbeweging en onthouding van alcohol, nicotine, enz. worden aanbevolen. Hoewel een actief en gezond leven het gezichtsvermogen niet direct kan verbeteren, kan het wel de vaak verminderde kwaliteit van leven verbeteren. Bovendien helpt het vermijden van schadelijke invloeden om het resterende zicht te behouden. Sportactiviteiten zoals krachttraining, yoga or Pilates gaan ook de desoriëntatie tegen die typerend is voor het syndroom van Brown. Bovendien helpen verschillende natuurlijke remedies om het gezichtsvermogen te versterken. EyebrightEr wordt bijvoorbeeld gezegd dat het een rustgevend effect heeft op vermoeide en overprikkelde ogen. stinkende gouwe helpt bij verschillende oogproblemen en de medicinale plant Kalmoes verzacht de randen van de oogleden. Als de effecten van het Brown-syndroom (bijv. Strabismus, opvallend visueel AIDS) leiden Bij psychisch ongemak kan gelijktijdige therapie ook worden overwogen. Verschillende artsen en gespecialiseerde klinieken kunnen bieden verdere informatie over het beheersen van de aandoening.
