Brucella: infectie, transmissie en ziekten

Brucella zijn staafvormig bacteriën die behoren tot het geslacht Brucella. Ze kunnen de besmettelijke ziekte brucellose bij mensen.

Wat zijn brucellae?

Brucella behoort tot het gramnegatief bacteriën​ Gram-negatief bacteriën kan rood worden gekleurd in de Gram-kleuring. In tegenstelling tot grampositieve bacteriën hebben ze een buitenste celmembraan naast een dunne peptidoglycaanlaag van mureïne. Dit onderscheid speelt een cruciale rol bij het selecteren van het goede antibiotica voor behandeling. Tot 1986 was het geslacht Brucella onderverdeeld in verschillende soorten. Omdat de fylogenetische bomen echter allemaal enige gelijkenis vertoonden, werd overwogen om de hele bacterie te combineren tot de soort Brucella melitensis. Momenteel verdeelt het phylum echter nog steeds in 10 ondersoorten. Deze omvatten Brucella canis, Brucella abortus, Brucella melitensis, Brucella ovis, Brucella ceti en Brucella suis. Mens pathogenen zijn de bacteriën Brucella melitensis, Brucella suis, Brucella abortus en Brucella canis.

Voorkomen, verspreiding en kenmerken

Brucella wordt wereldwijd gedistribueerd. Ze leven in de urinewegen en het voortplantingsstelsel van schapen, varkens, koeien en ook honden. Endemische gebieden komen voornamelijk voor op het Arabische schiereiland, in Azië, Afrika en in Midden- en Zuid-Amerika. In Duitsland zijn zowel runderen als schapen- en geitenpopulaties vrij van Brucella abortus en Brucella melitensis. Bij wilde dieren zijn de bacteriën echter nog vrij wijdverspreid. Daarom komen infecties in Duitsland steeds weer voor door geïmporteerde dieren of door overdracht van wilde dieren op boerderijdieren. Aangezien er een meldingsplicht is voor brucellosezijn vrij nauwkeurige cijfers beschikbaar. Per jaar worden vier tot vijf gevallen gemeld. De meeste hiervan zijn geïmporteerd. Turkije is verreweg het meest voorkomende besmettingsland. Pathogene reservoirs zijn vee en wilde dieren. Tamme wilde zwijnen zijn bijvoorbeeld een reservoir voor ziekteverwekkers voor Brucella suis. Ziekten bij mensen worden meestal veroorzaakt door de consumptie van besmet voedsel. De bacterie kan ook op mensen worden overgedragen door direct contact met geïnfecteerde dieren. Echter ongepasteuriseerd melk is de belangrijkste infectiebron voor mensen. Producten gemaakt van ongepasteuriseerd melk fungeren ook als een bron van infectie. In principe kan brucella het lichaam echter niet alleen via de spijsverteringskanaal, maar ook door het oog bindvlies luchtwegen of verwondingen in de huid. Bovendien, brucellose een van de infectieziekten die vaak in het laboratorium worden verworven. Directe overdracht van persoon op persoon is daarentegen nauwelijks waargenomen. Slechts in geïsoleerde gevallen trad infectie daarna op bloed transfusies, borstvoeding of geslachtsgemeenschap.

Ziekten en symptomen

Brucella behoort tot het facultatieve intracellulaire pathogenen​ Ze komen het lichaam binnen en worden vervolgens opgenomen door de fagocyten van het afweersysteem wanneer de immuunsysteem functioneert. Dit is hoe ze het weefselvocht knooppunten. Van daaruit komen ze in de bloedbaan via de weefselvocht en kan via de bloedbaan alle organen bereiken. De pathogenen vestigen zich bijzonder vaak in de lymforeticulaire organen zoals de milt, beenmerg or lever​ De incubatietijd is tussen de 5 en 60 dagen. De besmettelijke ziekte kunnen worden onderscheiden tussen verschillende opleidingen. Ongeveer 90 procent van alle infecties is subklinisch. Ze veroorzaken geen symptomen bij de patiënt en kunnen alleen worden gediagnosticeerd met behulp van antilichaamdetectie. Acute of subacute brucellose wordt daarentegen gekenmerkt door koorts, Nacht zweet, rillingen en misselijkheid​ Kenmerkend voor de ziekte is febris undulans, een golfachtig koorts. De koorts blijft één tot drie weken aanhouden, gevolgd door koortsvrije intervallen. Bij de chronische vorm van brucellose kan de koorts echter enkele maanden aanhouden. Zwelling van de lever or milt komt voor bij dertig procent van alle patiënten. Infecties van de botten en gewrichten komen ook vaak voor. Terwijl bij kinderen vooral het sacro-iliacale gewricht wordt aangetast, treden bij volwassenen de bacteriële ontstekingen vaak op in het gebied van de tussenwervelschijven. Bij tweederde van de patiënten is de lumbale wervelkolom aangetast. De ontstekingsveranderingen worden echter pas duidelijk op Röntgenstraal na twee tot acht weken. De infectie is geassocieerd met ernstige lokale pijn en kan ook gepaard gaan met neurologische afwijkingen op het gebied van infectie. Tijdens brucellose kunnen echter ook andere organen worden aangetast. Dus, testiculaire ontsteking, hersenvliesontsteking, longontsteking en ontsteking van de hart- kleppen kunnen voorkomen. Als de longen zijn aangetast, kunnen de granulomateuze ontstekingshaarden gemakkelijk worden verward met die van tuberculose​ De meeste acute vormen van brucellose genezen spontaan en zonder blijvende schade. Vijf procent van de patiënten valt echter terug. Terugval kan optreden tot twee jaar na de eerste ziekte. Naast de genezende, acute vorm is er echter ook de langdurige chronische vorm van brucellose. Dit gaat vaak gepaard met niet-specifieke symptomen en psychologische veranderingen. Waaronder Depressie, slapeloosheid en emotionele labiliteit. Brucellose wordt meestal behandeld met antibiotica. De goud standaard is twee tot drie weken therapie Met doxycycline en streptomycine​ Bij chronische kuren kan een behandeling gedurende zes maanden nodig zijn. Herhaling kan echter nog steeds optreden, zelfs daarna therapie Met antibiotica​ Inentingen tegen brucella worden in Duitsland niet uitgevoerd. Hoewel er twee leven vaccins beschikbaar zijn, worden ze uitsluitend gebruikt in de diergeneeskunde en niet in de humane geneeskunde.