Borstkankerscreening: behandeling, effect en risico's

Onder de ziekten die de vrouwelijke borst bedreigen, borstkanker (borstkanker, (Latijn: borstcarcinoom)) kan waarschijnlijk als de gevaarlijkste worden beschouwd. Gelukkig zijn zowel de behandelresultaten als de kans op vroege opsporing van deze ziekte de afgelopen 30 jaar aanzienlijk verbeterd. Desalniettemin blijft kennis van het eigen lichaam de zekerste bescherming voor vrouwen tegen de verspreiding van ziekten. Hieruit wordt het vermogen afgeleid om veranderingen op de juiste manier te herkennen en de zieke van de gezonde te onderscheiden.

Incidentie en verspreiding van borstkanker

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van vrouwelijke borsten in borstkanker​ Klik om te vergroten. De omstandigheden zijn bijzonder gunstig in borstkanker​ Door zijn oppervlakkige lokalisatie is de arts bijvoorbeeld in het openbaar tijdens screeningsonderzoeken, maar ook op kantoor wanneer de vrouw een behandeling zoekt voor

Door zijn oppervlakkige lokalisatie kan de arts de borst detecteren kanker in de vroegste stadia met eenvoudige onderzoeksmethoden en om een ​​passende behandeling te starten. Uit het statistisch overzicht van de frequentie van borstaandoeningen op verschillende leeftijden blijkt die borst kanker is niet alleen een ziekte van oudere vrouwen, zoals vaak wordt aangenomen. Het kan voorkomen, zelfs als dergelijke gevallen zich voordoen, al in het derde decennium van het leven. Men kan zelfs aannemen dat die borst kanker in de jongere leeftijdsgroepen nog vaker kunnen worden opgespoord als meer vrouwen zichzelf beter zouden monitoren en als de screeningsonderzoeken verder zouden worden geïntensiveerd. Het risico op het ontwikkelen van de ziekte neemt toe met de leeftijd. In Duitsland worden bijvoorbeeld ongeveer 150 nieuwe gevallen gemeld per 100,000 vrouwen van 50 jaar. Bij vrouwen van 70 jaar wordt hetzelfde aantal nieuwe gevallen zelfs geregistreerd, rond de 250 per jaar. Alleen al deze cijfers maken duidelijk dat er behoefte is aan uitgebreide voorlichting over borstkanker, evenals aan de mogelijkheden die elke vrouw heeftGrensverkeer'.

Symptomen en tekenen

De vrouwelijke borstklier bestaat uit het borstklierweefsel zelf en ongeveer 15 tot 20 grotere melkkanalen die samenkomen in de tepel Oppervlakte. Het borstklierweefsel kan zich als een zogenaamd axillair proces tot in de oksel uitstrekken. Min of meer overvloedig vetweefsel wordt gevonden tussen de individuele borstklierlobben. Pathologische processen in het gebied van de borstklier kunnen nu bepaalde veranderingen veroorzaken die al herkenbaar zijn door eenvoudige palpatie. Het komt echter niet zo zelden voor dat ze zich nog indrukwekkender aan het oog openbaren dan aan de palperende hand. Dergelijke zichtbare veranderingen zijn onder meer: Ontsteking van de tepel, vloeistof of bloed afscheiding van de tepel, uitsteeksel of intrekking van een tepel, huid terugtrekking, roodheid van de huid of zwelling van de huid. Sommige vrouwen hebben er last van ontsteking van de tepel tijdens de periode van borstvoeding, die vaak behoorlijk pijnlijk is en pas geneest na medische behandeling. Als dergelijke veranderingen echter buiten de periode van borstvoeding optreden en geen neiging tot genezing vertonen, is een onderzoek naar kanker dringend vereist. Vooral oudere vrouwen bagatelliseren vaak dergelijke ontstekingen van de tepel en behandelen ze zelf zalven of kompressen, zonder op de hoogte te zijn van het risico op kanker. Een ander vrij ernstig teken van een mogelijke ziekte zijn vochtophoping of bloed afscheidingen van de tepel. Ze duiden pathologische processen aan binnen de melk leidingen of in hun directe omgeving. Dit omvat natuurlijk niet normaal melk afscheiding tijdens de periode van borstvoeding. Pathologische afscheidingen uit de tepel zijn geel, bruin of bloederig van kleur. Het is niet ongebruikelijk dat ze slechts met tussenpozen worden opgemerkt. In de meeste gevallen is er nauwelijks sprake van palpatie. Dit is ook de reden waarom vrouwen met dergelijke symptomen laat naar de dokter gaan. Het uitsteeksel of het terugtrekken van een tepel, wat ook het gevolg kan zijn van kanker, is moeilijk te herkennen als vroege bevindingen bij gewone observatie. Ze kunnen zichtbaar zijn wanneer de armen worden geheven of de handen op de heupen worden geplaatst. Soms huid intrekkingen komen ook voor. Verschillen in de grootte van de borsten met of zonder het uitsteeksel van een tepel, evenals het intrekken van een of beide tepels (zogenaamde gladde tepels) hoeven echter niet per se ziekteverschijnselen te zijn. Ze kunnen ook erfelijk zijn. Dan zijn dergelijke afwijkingen van de norm meestal al bekend bij de vrouw sinds haar jeugd. In tegenstelling tot verschillende borstmaten en ingetrokken tepels, huid intrekkingen zijn een relatief typisch teken van de aanwezigheid van kanker. Ze worden veroorzaakt door littekenachtige krimp van de bindweefsel elementen in de borst. Als ze bij eenvoudige inspectie al zichtbaar zijn, is het vaak zelfs een gevorderde ziekte. Rood worden van de huid en zwelling van de huid zijn consequent een uiting van een ontstekingsproces. Omdat ze erg pijnlijk zijn, gaan patiënten meestal heel snel naar de dokter. Als er daarentegen geen is pijnworden dergelijke veranderingen gemakkelijk over het hoofd gezien, hoewel dit juist is wanneer er een verhoogd vermoeden van kanker bestaat en een arts zo snel mogelijk moet worden geraadpleegd. Het is ook essentieel om een ​​arts te raadplegen als een vrouw knobbels en min of meer goed gedefinieerde verhardingen in de borstklier voelt. Ze kunnen alleen voorkomen of gepaard gaan met zichtbare veranderingen. Een probleem op zich zijn de veranderingen van de borstklier onder invloed van het vrouwelijk geslacht hormonen​ Veel vrouwen zien dus een of twee weken voor de maandelijkse bloeding verharding in de borstklier, die dan verdwijnt. Ze houden verband met het ritmische proces van opbouw en afbraak van het borstklierweefsel. Daarom kunnen ze niet als direct pathologisch worden beschouwd, zelfs niet als ze soms ernstig zijn pijn behandeling vereist.

Behandeling en therapie

Niet alles knobbeltjes in de borst, duiden op borstkanker. Desalniettemin moeten ze in het mammogram worden verduidelijkt. De behandelresultaten van borstkanker zijn aanzienlijk verbeterd sinds de afgelopen 30 jaar. Ongetwijfeld hebben intensieve scholing van de bevolking, nieuwe technische behandelings- en detectiemogelijkheden en betere diagnostiek door artsen een belangrijke rol gespeeld in deze gunstige ontwikkeling. Tegelijkertijd neemt het aantal gevallen dat in de gunstige vroege stadia wordt ontdekt toe. Evenzo is het aandeel patiënten met goedaardige processen de afgelopen decennia aanzienlijk toegenomen. Slechts ongeveer elke twintigste patiënt die naar een ziekenhuis komt vanwege een pathologische verandering in de borstklier, heeft borstkanker. Dit laat echter zien dat vrouwen dat wel zijn Grensverkeer zichzelf beter, wat artsen daarentegen in staat stelt kankers in een vroeg stadium op te sporen en deze met meer succes te behandelen dan in eerdere decennia. Om deze reden lijkt het ons des te onbegrijpelijker dat sommige vrouwen nog erg laat naar de dokter komen met een reeds vergevorderde borstkanker. Ze melden vaak dat ze de verdachte knobbel in de borst puur bij toeval hebben ontdekt, meestal tijdens het wassen. Het is echter niet ongebruikelijk dat deze eerste ontdekking weken of zelfs maanden geleden heeft plaatsgevonden. Door onzorgvuldigheid of valse schaamte konden ze lange tijd niet naar de dokter. Aanzienlijk verminderde kansen op herstel en een overeenkomstig grotere chirurgische ingreep zijn nu het gevolg van dergelijk gedrag, dat in wezen onverantwoordelijk is voor zichzelf en het gezin. Juist de oppervlakkige lokalisatie van borstkanker die aan het begin van dit artikel werd genoemd, maakt een uiterst belangrijke en veelbelovende voorzorgsmaatregel mogelijk die elke vrouw zelf kan nemen, namelijk regelmatig maandelijks zelfonderzoek. In tegenstelling tot de meeste andere organische kankers, is het mogelijk om zelf pathologische veranderingen in de borstklier te ontdekken, waarachter kanker soms verborgen zit.

Zelfonderzoek en zelfdiagnose

Dus door bepaalde zelfonderzoeksmethoden te gebruiken, kan elke vrouw helpen om kanker van de borstklieren tijdig op te sporen om met zekerheid een succesvolle behandeling te starten die het lichaam niet zal schaden. Misschien lijkt de volgende bespreking van zelfonderzoek van de borsten voor sommige vrouwen te ingewikkeld. Maar dit is alleen te wijten aan het feit dat er de afgelopen jaren te weinig aandacht is besteed aan de mogelijkheden van actieve begeleiding van het individu bij het vroegtijdig opsporen van borstkanker. Onze huidige inspanningen zijn erop gericht vrouwen vertrouwd te maken met de praktijk van zelfonderzoek, omdat ze alleen op deze manier zichzelf kunnen volgen en pathologische veranderingen in een vroeg stadium kunnen detecteren. Het zal zeker voor elke vrouw duidelijk zijn dat de kleine inspanning die met zelfonderzoek gepaard gaat, in ieder geval de moeite waard is. Immers, hoe eerder een kanker wordt ontdekt, hoe groter de kans op genezing. De meest gunstige datum voor zelfonderzoek is de derde of vierde dag na het begin van de maandelijkse bloeding (menstruatie​ Op dit moment is de zwelling van de borstklier die verband houdt met de menstruatiecyclus afgenomen en wordt het palperen van de borst niet langer moeilijk. Vrouwen in menopauze, dwz na het stoppen van de maandelijkse bloeding, kunnen ze zichzelf het beste elke maand op een vaste datum onderzoeken. Zelfonderzoek begint met een nauwkeurige blik op de borsten voor de spiegel, gevolgd door een grondige

voor een spiegel, gevolgd door grondige palpatie. Bij het kijken naar de borsten dient men zich te concentreren op mogelijke veranderingen in de tepels, dwz uitsteken of intrekken van de borsten, uitstulpingen en intrekkingen van de huid of roodheid van de huid. Het is echter niet voldoende om een ​​dergelijke inspectie alleen van voren uit te voeren. Aangezien sommige wijzigingen alleen in profiel zichtbaar zijn, is het raadzaam om ook beide zijaanzichten grondig te controleren.

Vroege detectie en palpatie

Mammografie is een onderzoeksmethode voor de vroege opsporing van borstkanker (mammacarcinoom), de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen in Duitsland. Sommige pathologische veranderingen in de huid of tepels zijn in hun vroege stadia erg moeilijk op te sporen. Ze worden echter zichtbaar wanneer de borsten vanuit hun normale positie worden bewogen. Om deze reden wordt de visuele inspectie voortgezet met de handen stevig op de heupen en de armen boven de heupen geheven hoofd​ Ook hier is naast het vooraanzicht een zijaanzicht vereist. Pas nu gaat men over tot palpatie. Alle delen van de borst moeten van buiten naar binnen worden onderzocht. Het borstklierweefsel wordt licht tegen de borst gedrukt borst muur met de hand plat geplaatst. Het is belangrijk dat de linkerborst altijd met de rechterhand wordt gepalpeerd en de rechterborst met de linkerhand. Bij grote borsten is het soms moeilijk om de onderrand van de borst te bereiken. In dergelijke gevallen wordt de andere hand gebruikt en wordt bij het naar voren buigen van het bovenlichaam bijvoorbeeld de linkerborst met de rechterhand tegen de daaronder geplaatste linkerhand gedrukt en dit wordt voor de rechterborst in omgekeerde volgorde herhaald. Ten slotte is het nodig om de zojuist beschreven procedure nogmaals in een liggende positie te herhalen. Er zijn bepaalde veranderingen in het borstweefsel die alleen in deze positie voelbaar zijn. Gelukkig blijken de overgrote meerderheid van de bevindingen die door zelfonderzoek of tijdens een serieonderzoek worden ontdekt, goedaardige processen te zijn die met regelmatige tussenpozen verder kunnen worden onderzocht in de gespecialiseerde kliniek. Als bij een dergelijk screeningsonderzoek echter borstkanker wordt ontdekt, zijn dit steevast tumoren in een vroeg stadium die nog beperkt zijn tot de plaats van oorsprong en dus gemakkelijk te genezen zijn. In individuele gevallen is een betrouwbare diagnose door louter visuele of testbevindingen echter niet altijd mogelijk. Daarom wordt microscopisch onderzoek van weefselcoupes die uit een kleine incisie zijn verkregen, noodzakelijk. De angst om te ontsieren littekens is hier ongegrond. Zo'n wonden genezen meestal zonder irritatie. Maar zelfs als ze klein zijn littekens blijven van dergelijke incisies, zijn ze kleiner en minder zichtbaar dan littekens die over het algemeen achterblijven cosmetische chirurgie van de borst. Elke vrouw zou tegenwoordig moeten weten dat borstkanker te genezen is als ze vroeg genoeg wordt ontdekt en behandeld. Regelmatige screening en zelfonderzoek vergroten deze gunstige vooruitzichten op genezing aanzienlijk.