De superieur vena Cava is een van de twee vena cavae waarin alle veneuze bloed van de systemische circulatie wordt centraal opgehaald en afgeleverd bij de rechter atrium via de gemeenschappelijke sinus venarum cavarum. In de overste vena Cava, zuurstofarme veneuze bloed van het hoofd, nek, en de bovenste ledematen verzamelt zich en stroomt in de rechter atrium tijdens de briefing ontspanning fase van de twee atria.
Wat is de superieure vena cava?
De superieur vena Cava, ook wel bekend als de superieure vena cava, is het verzamelen bekken voor veneus, zuurstofarm bloed van het hoofd en nek en bovenste ledematen. De superieure vena cava ontvangt dus veneus bloed uit bijna alle delen van het lichaam die zich boven de diafragma De tegenhanger van de superieure vena cava is de inferieure vena cava of inferieure vena cava, die veneus bloed ontvangt van de lichaamsgebieden onder de diafragma Beide vena cavae openen in de gemeenschappelijke sinus venarum cavarum in de rechter atrium Het zuurstofarme bloed stroomt van het rechteratrium naar het rechter hartkamer, vanwaar het in de pulmonale circulatie en opnieuw geoxygeneerd. Beide vena cavae, met een variabele doorsnede van twee tot drie centimeter, belichamen de aderen met de grootste diameter. De naam vena cava, die overeenkomt met het Latijnse vena cava, is afgeleid van het fenomeen dat beide vena cavae bij overleden mensen geen bloed bevatten, dus ze zijn hol.
Anatomie en structuur
De superieure vena cava wordt gevormd ter hoogte van de eerste rib door de vereniging van de linker en rechter brachiocefale aderen. Met een lengte van slechts vijf tot zes centimeter loopt hij rechtstreeks naar het rechter atrium of sinus venarum cavarum. Ter hoogte van de derde rib, de azygos ader sluit zich aan bij de superieure vena cava. De azygos ader verdient speciale vermelding omdat het samen met de ader hemiazygos zogenaamde cavocaval anastomosen vormt, verbindingen tussen de twee veneuze systemen van de vena cava superior en inferior, zodat in geval van stenose of verstopping in een van de twee veneuze plexus, het andere veneuze systeem kan tot op zekere hoogte als back-up dienen. Met uitzondering van de afwezigheid van veneuze kleppen, komt de histologische structuur van de wanden van de vena cava superior in principe overeen met die van het andere bloed. schepen De binnenste van de drie lagen die make-up de vaatwanden worden de intima genoemd en bestaan alleen uit een eencellige laag epitheelcellen. De middelste laag, de media, sluit aan de buitenkant aan op de intima. Het is voornamelijk samengesteld uit een netwerk van elastische en collageen vezels. De buitenste laag, de adventitia, die aan de buitenzijde grenst aan de media, bestaat voornamelijk uit bindweefsel en bevat, in het geval van de superieure vena cava, ook gladde spiercellen en bloed schepen om de ader muren.
Functie en taken
De belangrijkste functie van de superieure vena cava is om veneus bloed, dat zuurstofarm is, te ontvangen van lichaamsstructuren die zich boven de diafragma Samen met zijn tegenhanger, de inferieure vena cava, vervoert de superieure vena cava het 'gebruikte', zuurstofarme bloed van de systemische circulatie naar het rechter atrium. Van daaruit komt het bloed de rechter hartkamer en wordt in de pulmonale circulatie tijdens de kloppende fase van de ventrikels (ventriculaire systole). In de longen vindt re-oxygenatie plaats en carbon kooldioxide wordt uitgescheiden. Centraal veneus bloeddruk varieert van 0 tot ongeveer 15 mm Hg, wat veel lager is dan de arteriële bloeddruk. Vergelijkbaar met de grotevolume hoofd- slagader van het lichaam, de aorta, die met zijn windketelfunctie de systolische drukpieken verzacht en de resterende diastolische druk in de slagaders in stand houdt, zorgen de twee vena cavae voor een gelijkaardige stabiliserende invloed op de veneuze zijde van de grote bloedsomloop. De elastische vezels in de media van hun vaatwanden maken het mogelijk dat het lumen van de vena cavae zich passief aanpast aan de eisen. Verbindingen tussen de veneuze systemen van de superieure en inferieure vena cava (cavocaval anastomosen) zorgen ervoor dat de superieure vena cava een back-upfunctie heeft voor de inferieure vena cava en ook omgekeerd.
Ziekten
De meest voorkomende volksgezondheid klachten die verband houden met de vena cava superior zijn te wijten aan mechanische disfunctie van de vena cava; ofwel wordt deze gecomprimeerd, zodat de volledige doorsnede niet langer beschikbaar is voor de doorgang van veneus bloed, of interne vasculaire stenosen of trombi belemmeren de bloedstroom . De symptomen die optreden zijn vergelijkbaar in beide complexen van oorzaken en worden vena cava-syndroom genoemd. De functionele beperking van de vena cava kan ofwel tijdelijk zijn, zoals vaak wordt waargenomen bij hoogzwangere vrouwen wanneer het kind de inferieure vena cava samendrukt en soms tot ernstige symptomen leidt. leiden tot blijvende problemen bij ruimtebeslag als gevolg van weefselproliferatie. Wanneer de superieure vena cava wordt samengedrukt of anderszins wordt belemmerd in zijn stroming, treden symptomen op van de zogenaamde congestie van de superieure invloed. Getroffen personen ervaren aanvankelijk congestie van de halsaderen en een ongemakkelijk gevoel van druk in de nek en hoofd Oppervlakte. Zoals de voorwaarde vordert, kunnen de aderen in het hoofd en de armen ook verstopt raken en duidelijk zichtbaar worden. Oorzaken van de congestie van de bovenste invloed zijn meestal compressies, die het gevolg zijn van ruimtebeslag van tumoren of andere weefselgroei. Hoge frequentie boezemfibrilleren kan ook symptomen van congestie van de bovenste invloed veroorzaken.
