Belimumab: effecten, gebruik en risico's

Belimumab is een IgG1 lambda monoklonaal antilichaam dat is goedgekeurd voor behandeling bij mensen. Het werd in 2011 in de EU goedgekeurd als behandeling voor systemisch lupus erythematosus​ Het wordt gebruikt om conventionele therapieën te ondersteunen wanneer ze niet resulteren in een significante verbetering van de ziektetoestand.

Wat is belimumab?

Belimumab wordt verkocht onder de handelsnaam Benlysta. Het genetisch gemanipuleerde monoklonale antilichaam wordt gebruikt om systemisch te behandelen lupus erythematosus. Belimumab (belimumabum) wordt verkocht onder de handelsnaam Benlysta. Het genetisch gemanipuleerde monoklonale antilichaam wordt gebruikt om systemisch te behandelen lupus erythematosus (SLE). Zijn IgG1-molecuul werkt in op B lymfocyten en stopt hun auto-immunologische reactie. Bij systemische lupus, schepen in het bindweefsel en huid geblokkeerd raken door afzettingen van leukocyten (collagenose). De exacte oorzaak van de ziekte, die gemiddeld één op de tweeduizend mensen treft, is nog niet bekend. De medische wetenschap gaat echter uit van een auto-immuunreactie. Lupus erythematosus gaat vaak gepaard met symptomen zoals griep-achtige verzwakking van het lichaam, spierklachten, polyartritis, vlinder erytheem op de wangen en neus-, en papels met huidschubben​ Bij systemische lupus, interne organen worden ook beïnvloed: centraal zenuwstelsel, nieren, riep en hartzakje​ Patiënten ontwikkelen zich vaak bloedarmoede en een verhoogde antilichaamstatus hebben (anti-DNA-AK, anti-Sm, ANA).

Farmacologische effecten

Belimumab blokkeert de groei van immuunsysteem B leukocyten, dus het heeft een immunosuppressief effect. Het blokkeert de activiteit van het BLyS- of BAFF-cytokine. Dit is een boodschappersubstantie van de immuunsysteem die verantwoordelijk is voor de groei van B-cellen ("B-lymfocytstimulator"). Als er te veel BLyS in het lichaam aanwezig is, treden verschillende auto-immuunreacties tegelijkertijd op. Volgens sommige klinische onderzoeken heeft het monoklonale antilichaam een ​​significant effect op het beloop van SLE. Tot op heden zijn er echter alleen werkzaamheidsstudies uitgevoerd bij SLE-patiënten met minder ernstige ziekteverlopen die geen ernstige lupusnierinsufficiëntie hadden. ontsteking of zenuwbeschadiging. Dit kan mogelijk leiden artsen om zich te wenden tot de oudere, bewezen rituximab, dat ook ernstigere lupus verbetert, in plaats van belimumab. Het monoklonale antilichaam is effectief gebleken bij patiënten die geen of een verminderde respons hebben gehad op conventionele behandeling met corticosteroïden (ernstigere gevallen) en ASA (mildere gevallen), evenals ciclosporine A, azathioprine en cytostatica (alles in off-label gebruik). Vermoeidheid (ernstige vermoeidheid), die vaak voorkomt bij lupus erythematosus, kan ook aanzienlijk worden verbeterd met de administratie van belimumab. Belimumab bindt zich aan het oplosbare B-lymfocytstimulerende eiwit BLyS, waardoor het wordt gedeactiveerd en niet auto-immuun kan werken. Monoklonaal antilichaamtherapie kan ook geschikt zijn voor andere autoimmuunziekten waarin verhoogde BLyS-niveaus kunnen worden gedetecteerd in de bloed​ Het antilichaamproteïne wordt afgebroken doordat het door proteolytisch wordt gemetaboliseerd enzymen tot peptiden en aminozuren​ Hoe de transformatie in detail verloopt, is nog onduidelijk. Met betrekking tot therapie bij kinderen en adolescenten zijn er tot op heden geen betrouwbare wetenschappelijke gegevens beschikbaar. In dierstudies, de administratie van Belimumab veroorzaakte geen schade aan de embryo- of de vruchtbaarheid van de moeder. Het aantal B-leukocyten enkele maanden na de geboorte weer normaal. Het is niet bekend of belimumab kan bevorderen kanker.

Medische toepassing en gebruik

Belimumab wordt gebruikt bij systemische lupus erythematosus (SLE) wanneer de ziekte niet significant verbetert ondanks administratie of immunosuppressiva​ In de eerste maand van de behandeling wordt een kortdurende infusie van ongeveer een uur toegediend op dag 0, dag 14 en dag 28. Vanaf de tweede maand krijgen SLE-patiënten hun intraveneuze toediening eenmaal per maand. Patiënten met zwaarlijvigheid krijgen een dosis van 10 mg / kg lichaamsgewicht en ondergewicht individuen krijgen navenant minder. De dosis niveau heeft geen invloed op de efficiëntie van het toegediende medicijn, maar meestal zijn hogere doses leiden tot meer ernstige bijwerkingen. Het medicijn is in de handel verkrijgbaar als een poeder en moet eerst worden bereid in een concentraat voor infusieoplossing van 80 mg / ml. Het werkzame bestanddeel heeft een medische halfwaardetijd van ongeveer 19 dagen. Het lichaam metaboliseert gemiddeld 215 ml / dag. Nee dosis aanpassing is noodzakelijk bij patiënten met een verminderde nierfunctie, aangezien het lichaam het geneesmiddel dienovereenkomstig uitscheidt: personen met proteïnurie hebben een verhoogde excretie van meer dan 2 g per dag. Met vertraagd creatinine uitscheiding wordt de werkzame stof langzamer afgebroken. Voorafgaand aan de infusie kan een antihistaminicum en / of koortswerend middel worden gegeven. Als patiënten met systemische lupus erythematosus niet verbeteren na ten minste zes maanden behandeling met Benlysta, wordt de behandeling met het monoklonale antilichaam gewoonlijk stopgezet.

Risico's en bijwerkingen

Bijwerkingen die kunnen optreden tijdens belimumab therapie omvatten: Feverleukocytdeficiëntie, diarree, misselijkheid, brakeninfectie, progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML), slaapstoornissen, migraine hoofdpijn, huiduitslag, gezichtsoedeem, 피로, Depressie en pijn in de armen en benen. Belimumab mag niet worden gebruikt in geval van overgevoeligheid voor antilichamen, levend vaccinschronische en terugkerende infecties, ernstige lupus renalitis, ernstige centrale zenuwstelsel lupus, hiv-infectie, overgevoeligheidsreacties, maligniteiten, hepatitis B of C, IgA-deficiëntie, hypogammaglobulinemie, en na groot orgaan of stamceltransplantatie​ Om onmiddellijk de juiste medische behandeling te kunnen starten maatregelen In het geval van overgevoeligheidsreacties mogen behandelingen met het monoklonale antilichaam alleen worden uitgevoerd in faciliteiten waar geschikte medische professionals beschikbaar zijn. Gebruik tijdens zwangerschap wordt alleen aanbevolen als er geen alternatief beschikbaar is. Het medicijn gaat ook over moedermelk​ Daarom wordt vrouwen die borstvoeding geven aangeraden om zo snel mogelijk te stoppen met het geven van borstvoeding. Belimumab mag niet gelijktijdig worden toegediend cyclofosfamide en andere immuunonderdrukkende middelen.