Haronga-boom is een plant afkomstig uit tropische gebieden. Delen van de boom worden als remedie gebruikt. Ze zijn vooral nuttig voor problemen met de spijsvertering.
Voorkomen en teelt van de harongaboom.
De harongaboom (Harungana madagascariensis) is een boom van de Sint-janskruid familie (Hypericaceae). Vanwege zijn roodachtige hars wordt hij ook wel draken genoemd bloed, hoewel het botanisch gezien geen lid is van de drakenbomen (Dracaenae). In de Engelssprekende wereld wordt de naammelk boom ”kan worden gevonden. Oorspronkelijk was de harongaboom een endemische plant van Madagaskar. Het komt nu veel voor in alle groenblijvende gebieden van Oost-, Zuid- en Centraal-Afrikaanse landen, van Zuid-Afrika tot Soedan. Het is ook geïntroduceerd in sommige delen van Australië. Eenmaal gevestigd, verspreidt de plant zich zeer snel onder geschikte klimatologische omstandigheden. De boom wordt meestal acht meter hoog, maar individuele exemplaren hebben een hoogte van meer dan 20 meter bereikt. De boomkroon vertakt sterk. De bladvormen zijn gevarieerd, meestal afgerond eivormig tot hart--vormig. De bladeren zijn herkenbaar aan de kenmerkende veelheid aan donkere tot zwarte vlekken. Er worden bloemschermen tot 20 centimeter lang gevormd. De bloemen zijn wit tot crèmekleurig. Daaruit vormen zich rode steenvruchten.
Effect en toepassing
In Europa, de extracten van de schors en bladeren worden medicinaal gebruikt problemen met de spijsvertering De farmaceutische term is Harunganae madagascariensis cortex et folium, dat wil zeggen het blad en de schors van de harongaboom, de droge extracten waarvan worden opgeslagen en aangeboden in een waterige alcohol oplossing. Ze kunnen als druppels worden gebruikt. Globulen en tablets zijn ook beschikbaar. De haronga-schors en de bladeren van de boom behoren tot de weinige plantensubstanties waarvan het effect op de menselijke alvleesklier wetenschappelijk is bewezen. In de maagleidt het extract al tot een verhoogde productie van maagsap. Het initieert ook een toename van gal productie door de lever Het bevordert echter vooral de afgifte van de spijsvertering enzymen in de alvleesklier, wat dus ook de aanmaak van deze enzymen stimuleert. Deze enzymen van de alvleesklier, proteasen en amylasen, hebben een grote invloed op de eiwitvertering en suiker spijsvertering. Beide plantendelen van de harongaboom hebben van nature een hoge accumulatie van dihydroxyantraceenderivaten. De bast bevat voornamelijk harunganine en madagascin, terwijl de plant hypericine en pseudohypericine in de bladeren aanmaakt. De aanbevolen dagelijkse dosis van het Federaal Instituut voor Drugs en Medical Devices van het droge extract van de harongaboom is 7.5 tot 15 milligram. Mogelijke bijwerkingen van hypericine zijn toxische reacties van de huidnetvlies en ooglens bij blootstelling aan licht, wat in extreme gevallen, zoals bij continue overdosering, kan leiden tot ernstige degeneratie van het netvlies. Pure hypericine wordt gebruikt in kanker diagnose als een contrastmiddel omdat het zich ophoopt in kankercellen. Dit wordt echter kunstmatig geproduceerd en niet economisch verkregen uit de harongaboom. Bijwerkingen bij lage doses zijn niet bekend. Juist daarom wordt een innameperiode van niet meer dan drie maanden aanbevolen. Naast dihydroxyantraceenderivaten, extracten van beide plantendelen bevatten etherische oliën, tannines, oligomere procyaniden en flavonoïden In de volksgeneeskunde van veel Afrikaanse landen worden niet alleen de bladeren en schors van de boom gebruikt, maar ook andere delen van de plant, zoals de hars, die een ontwormings- en schimmelwerende werking zou hebben. Dit is echter nog niet in haar onderzoek opgenomen door de westerse conventionele geneeskunde.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
In Europa hebben de plant en zijn genezende eigenschappen weinig aandacht gekregen, afgezien van homeopathie, hoewel de genezende eigenschappen sinds de jaren dertig wetenschappelijk zijn gedocumenteerd. Medicinaal worden de droge extracten vooral gebruikt bij dyspeptische klachten, zeker als de klachten optreden na rijke maaltijden. Typische klachten zijn onder meer opgeblazen gevoel en verlies van eetlust, winderigheid, boeren, misselijkheid, braken en diarree Omdat de actieve ingrediënten van de bladeren en schors helpen met milde pancreas hypofunctie en leiden tot verhoogde afgifte van enzymen van de alvleesklier kan het extract helpen bij ziekten die de alvleesklier aantasten. in dit opzicht kunnen de extracten van de harongaboom worden gebruikt om de secundaire symptomen te verlichten en preventief bij taaislijmziekte. cystic fibrosis is een van de belangrijkste oorzaken van pancreatitis. Een andere oorzaak van pancreatitis is galstenen Deze maken op hun beurt weer deel uit van het klinische beeld van suikerziekte mellitus, zwaarlijvigheid, bijschildklier aandoeningen, buitensporig cholesterol niveaus, en De ziekte van Crohn De exclusieve behandeling van deze ziekten met extracten van de schors en bladeren van de harongaboom wordt echter vermeden als gevolg van onwetendheid over de langetermijneffecten ervan. Vanwege de relatie van de harongaboom met Sint-janskruider is veel gespeculeerd over het gebruik van de extracten als een mild middel antidepressivum Gelijkaardige bestanddelen als hypericine zijn aanwezig in Sint-janskruid en haronga-boom. Een positief effect van de bladeren en schors van de boom of van hypericine in het algemeen op milde stemmingsstoornissen is echter nog niet wetenschappelijk bewezen. In veel lokale culturen van Afrikaanse landen is het gebruik van verschillende plantendelen van de harongaboom in de volksgeneeskunde meer wijdverbreid dan in Europa. Daar wordt het melkachtige, roodachtige sap van de plant gebruikt bij het ontwormen van lintwormen, en in Liberia wordt het zelfs gebruikt bij de behandeling van huidschimmels (dermatofyten). Van de bladeren wordt gezegd dat ze stoppen met bloeden, controleren diarree, en worden beschouwd als een natuurlijke remedie voor gonorroe, zere keel, hoofdpijn en koorts Jonge bladeren zouden verlichten astma De bloemen worden gebruikt pijn in de spijsverteringskanaal Er wordt ook gezegd dat de wortel de borstontwikkeling bij jonge vrouwen bevordert.
