Producten
Amylasen zijn bijvoorbeeld verkrijgbaar in de vorm van capsules samen met andere spijsverteringsenzymen. Ze zijn vaak aanwezig in industrieel geproduceerd brood en gebak. De enzymen'naam is afgeleid van (zetmeel), dat is hun substraat.
Structuur en eigenschappen
Amylasen zijn natuurlijk enzymen die glycosidebindingen hydrolytisch splitsen. Ze behoren tot de klasse van hydrolasen. Ze worden aangetroffen bij mensen, dieren, planten (bijvoorbeeld in granen) en micro-organismen. Voor industrieel gebruik worden ze meestal verkregen uit schimmels zoals of uit bacteriën. Amylasen, samen met andere spijsverteringsenzymen, zijn opgenomen in pancreatine (alvleesklier poeder), die wordt verkregen uit de verse of bevroren alvleesklier van zoogdieren, bijv. van varkens of runderen. Mensen produceren amylasen in de speekselklieren en in de alvleesklier. Ze zijn dus actief in de mond en dunne darm.
Effecten
De α-amylasen splitsen de α-1,4-glycosidebinding op willekeurige plaatsen in zetmeel en glycogeen. Dit resulteert in dextrines, grotere oligosacchariden, de trisaccharide maltotriose en de disaccharide maltose. De β-amylasen hydrolyseren ook de α-1,4-glycosidebinding. Ze snijden niet willekeurig, maar maken de disaccharide los maltose (glucose-glucose). γ-Amylasen splitsen enkel glucose moleculen. Amylasen worden gebruikt in brood maken omdat ze zetmeel in kleinere afbreken koolhydraten, die dienen als substraat voor gist. De gist vormt zich carbon dioxide en ethanol van de suikers. Hierdoor gaat het deeg rijzen. Amylasen zijn betrokken bij het rijpingsproces van fruit, waardoor ze een zoete smaak krijgen smaak.
Toepassingen
Medicinale producten:
- Als onderdeel van pancreatinezijn amylasen goedgekeurd voor de behandeling van spijsverteringsstoornissen, bijvoorbeeld met opgeblazen gevoel en winderigheid, en in hypofunctie van de pancreas.
Eten:
