Baarmoederverzakking is een verzakking van de baarmoeder Wanneer dit gebeurt, wordt het baarmoeder glijdt door het geboortekanaal.
Wat is een baarmoederverzakking?
Baarmoederverzakking (baarmoederverzakking) wordt geclassificeerd als de ergste vorm van baarmoederverzakking (descensus uteri). Dit veroorzaakt de baarmoeder (baarmoeder) om door het geboortekanaal te duwen. Dit zorgt er op zijn beurt voor dat de vagina uitpuilt en buiten het lichaam lekt. De reden hiervoor is het wijken van de vasthoudende ligamenten. De baarmoeder van de vrouw stelt een spierorgaan voor. Het wordt op zijn plaats gehouden door ligamenten en spieren in het bekken. Als deze banden en spieren verzwakken en uitrekken, kunnen ze de fixatie van de baarmoeder niet meer verzekeren. Het resultaat hiervan is een verzakking. Dit wordt gezien wanneer de baarmoeder zakt of wegglijdt uit zijn normale positie. Baarmoederverzakking komt gedeeltelijk of volledig voor. Bij volledige verzakking glijdt de baarmoeder weg zodat een deel ervan buiten de vagina te zien is.
Oorzaken
Verzakking van de baarmoeder wordt veroorzaakt door dezelfde redenen die baarmoederverzakking veroorzaken. Dit is een aangeboren of verworven zwakte van de bindweefsel tijdens de bevalling. Zeker risicofactoren het risico op het optreden van een baarmoederverzakking verder verhogen. Ouder worden wordt als een hoge risicofactor beschouwd, wat leidt tot een afname van de oestrogeenspiegels in het lichaam. Oestrogeen is belangrijk voor sterke spieren van de bekkenbodem Ook hoog is het risico op baarmoederverzakking bij vrouwen die meerdere vaginale geboorten hebben gehad. Zo kunnen bekkenweefsels en spieren negatief worden beïnvloed door het geboorteproces. Het risico op verzakking is vooral nadien uitgesproken menopauze Daarnaast zijn activiteiten die druk uitoefenen op de bekkenbodem spieren hebben een gunstig effect op de baarmoederverzakking. Andere risicofactoren worden beschouwd als verwondingen tijdens het geboorteproces, chronisch constipatie, aanhoudend hoesten, en zwaarlijvigheid (wezen te zwaar).
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van baarmoederverzakking zijn afhankelijk van de omvang ervan. Als er maar een kleine verzakking is, zijn er soms helemaal geen symptomen. Als de verzakking daarentegen matig of ernstig is, vaginale bloeding, zware afscheiding, constipatie, herhaald ontsteking van de urinewegen blaas of een trekkend gevoel in het bekkengebied kan optreden. Bovendien hebben getroffen vrouwen het gevoel dat ze op een bal zitten. Bovendien hebben ze moeite tijdens geslachtsgemeenschap. Het is niet ongebruikelijk voor de hals om uit de vagina te steken. In zeldzame gevallen is er ook de dreiging van een totale verzakking. In dit geval steekt de hele baarmoeder uit de entree naar de vagina, en de vagina wordt omgekeerd. In het geval van dergelijke symptomen moet de betrokken persoon zo snel mogelijk contact opnemen met een arts.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als er een vermoeden bestaat van een afdaling van de baarmoeder of een baarmoederverzakking, beoordeelt de behandelend gynaecoloog eerst de medische geschiedenis (anamnese). Het is niet ongebruikelijk dat het vermoeden van een verzakking wordt onderbouwd door de verklaringen van de patiënt. Na het interview voert de gynaecoloog een gynaecologisch onderzoek, waarbij hij onder meer een speculum in de vagina inbrengt. Met behulp van dit instrument controleert hij zowel de baarmoeder als het geboortekanaal. In de regel vindt het onderzoek plaats terwijl de patiënt ligt. Indien nodig moet de patiënt tijdens de procedure ook opstaan. Om de ernst van de baarmoederverzakking te bepalen, voert de patiënt drukbewegingen uit zoals tijdens de stoelgang. Het hangt af van de ernst van de bevinding of verder onderzoek nodig is. Dit kan echografie inhouden (ultrageluid onderzoek) van de nieren. Het wordt gebruikt om uit te sluiten urineretentie Medische behandeling van baarmoederverzakking is niet altijd nodig. In ernstige gevallen kan baarmoederverzakking echter een negatief effect hebben blaas en darmfuncties. Evenzo is verstoring van seksuele functies mogelijk.
Complicaties
In de meeste gevallen hangen de complicaties en symptomen van baarmoederverzakking sterk af van de exacte manifestatie van de ziekte. Om deze reden is een algemene voorspelling meestal niet mogelijk. In dit geval lijden de getroffenen aan ernstige vaginale bloedingen en dus ook aan pijn.Constipatie of verschillende ontstekingen en infecties kunnen ook voorkomen en een zeer negatieve invloed hebben op het dagelijks leven. Vooral de urinewegen blaas kunnen worden beschadigd, zodat patiënten er ook last van hebben pijn bij het plassen. Baarmoederverzakking kan ook ongemak veroorzaken of pijn tijdens geslachtsgemeenschap. Dit heeft een negatief effect op de relatie met de partner en kan leiden tot complicaties. Hoe eerder de ziekte wordt gediagnosticeerd, hoe groter de kans op een positief verloop van de ziekte. De behandeling gaat meestal niet gepaard met verdere complicaties. De symptomen kunnen worden verlicht met behulp van medicatie en bekkenbodem opleiding. In sommige gevallen wordt de baarmoeder operatief verwijderd. Omdat deze verwijdering ook kan leiden tot psychisch ongemak vertrouwen veel getroffen individuen en hun partners op psychologische behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een arts is nodig voor zover vrouwen of geslachtsrijpe meisjes problemen hebben met de vrouwelijke voortplantingsorganen. Als er ongemak in de onderbuik is, als er interferentie is tijdens de seksuele handeling, of als er een beklemmend gevoel in de vagina is, moeten de onregelmatigheden worden onderzocht. Seksuele apathie of ongemak tijdens geslachtsgemeenschap zijn tekenen van a volksgezondheid wanorde. Als er geen begeleidende omstandigheden zijn die kunnen worden verklaard, moet een bezoek aan de arts worden gebracht om een diagnose te stellen. Afwijkingen in de menstruatiecyclus, een gevoel van vreemd lichaam in de onderbuik of plotseling ongemak moeten door een arts worden opgehelderd. Baarmoederverzakking wordt gekenmerkt door onverwachte afwijkingen in het genitale gebied. Het ongemak kan worden opgemerkt zonder enige significante verzakking tijdens het voortbewegen, het wisselen van kleding of het naar het toilet gaan. Aangezien spontane genezing niet wordt verwacht, moet medisch advies worden ingewonnen. Plotselinge bloeding, een ongebruikelijke vaginale afscheiding of sensorische stoornissen in het baarmoedergebied zijn andere indicaties die moeten worden onderzocht. Patiënten klagen vaak over een trekkend gevoel in de onderbuik dat niet overeenkomt met de timing van een menstruatie. Een arts is nodig om de oorzaak op te helderen en een behandelplan op te stellen. Als weefsel bij de uitgang van de vagina met de vingers kan worden gevoeld, is actie nodig. Er moet onmiddellijk een doktersbezoek worden gebracht om complicaties te voorkomen.
Behandeling en therapie
Behandeling van baarmoederverzakking is zowel conservatief als chirurgisch beschikbaar. Conservatief maatregelen omvatten oestrogeenvervanging therapie, het verlichten van de druk op de bekkenstructuren door het lichaamsgewicht te verminderen, en speciale training van de bekkenbodem. Dit omvat bijvoorbeeld Kegel-oefeningen die zijn ontworpen om de spieren van de vagina te versterken. Een andere therapeutische optie is het inbrengen van een pessarium in de vagina. Dit voorkomt dat de orgels verder afdalen. De kubusvormige of ringvormige instrumenten zijn gemaakt van siliconen of zacht rubber. Ze worden tegenwoordig echter minder vaak gebruikt omdat ze drukpunten in de vagina kunnen veroorzaken. Ze moeten ook regelmatig worden vervangen. Als er sprake is van een ernstige baarmoederverzakking of als er uitgesproken bijkomende symptomen zijn zoals urine-incontinentieis meestal een chirurgische ingreep vereist. Dit dient om het vasthoudapparaat van de geslachtsorganen en de bekkenbodem te herstellen. De chirurg spant de organen vast en brengt ze terug in hun oorspronkelijke positie. Welke chirurgische ingreep wordt gebruikt, is afhankelijk van de omvang van de verzakking en de leeftijd van de patiënt. Daarnaast spelen eventuele kinderwensen een rol. In sommige gevallen kan volledige verwijdering van de baarmoeder aangewezen zijn, die wordt uitgevoerd als onderdeel van een hysterectomie. De procedure vindt plaats via de buik of via de vagina. Als de patiënt nog steeds kinderen wil, raden artsen een operatie af. De bevalling maakt de resultaten van een operatie dus vaak weer ondoeltreffend.
het voorkomen
Om baarmoederverzakking te voorkomen, wordt aanbevolen om een gezond lichaamsgewicht te behouden. Bovendien moeten regelmatig Kegel-oefeningen worden gedaan om de bekkenbodemspieren te versterken.
Nazorg
Nazorg is belangrijk als baarmoederverzakking operatief wordt behandeld. Normaal gesproken moet de patiënt drie tot vijf dagen in het ziekenhuis blijven, maar de duur van het verblijf in het ziekenhuis hangt ook af van haar algemene toestand. volksgezondheid Als er geen problemen zijn met plassen en geen andere problemen, wordt de patiënt ontslagen en kan hij thuis verder herstellen. Voor een ongecompliceerde genezing van het geopereerde lichaamsgebied is echter consistente rust vereist gedurende de eerste twee weken na de operatie. Als er na de operatie nog pijn is, wordt deze meestal behandeld met milde pijnstillers. Nazorg omvat ook het niet bukken, het tillen van zware voorwerpen of het langdurig staan. Hetzelfde geldt voor inspannend winkelen. Het is daarom raadzaam om passende hulp van familieleden of vrienden te aanvaarden. Sportieve activiteiten moeten ook de eerste twee weken na de operatie worden vermeden. Regelmatige wandelingen die de spijsvertering stimuleren, zijn echter nuttig. EEN dieet dat de spijsvertering bevordert, wordt ook aanbevolen. Dit kan zwaar persen bij toiletbezoek tegengaan. In sommige gevallen, stoelgang regulering moet worden gestimuleerd door het nemen van geschikte medicatie. Na de operatie mag de patiënt gedurende ongeveer zes weken geen geslachtsgemeenschap hebben. Veertien dagen na de operatie kan ze echter weer beginnen met lichte sportieve activiteiten. Deze omvatten gymnastiek of yoga.
Wat u zelf kunt doen
Als er tekenen van baarmoederverzakking worden opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Baarmoederverzakking is niet noodzakelijk een medisch noodgeval, maar het moet wel medisch worden geëvalueerd. Als de symptomen problemen veroorzaken, is medisch advies nodig. Begeleidende medische diagnose en therapie, bekkenbodem training is een goed idee. Regelmatige trainingen met een oefenbal of iets anders AIDS versterk de bekkenbodem en voorkom verder wegglijden van de baarmoeder. Als de baarmoeder al is afgedaald, kan dit niet worden teruggedraaid door te trainen. Echter, bekkenbodem training voorkomt secundaire problemen zoals incontinentie Vrouwen bij wie een baarmoederverzakking is vastgesteld, voelen zich vaak onaantrekkelijk en ongemakkelijk in hun lichaam. Gericht bekkenbodem training helpt het gevoel van eigenwaarde te verbeteren. Daarbij helpen gesprekken met andere getroffen vrouwen. Het is zelfs nog belangrijker om praten aan uw partner over het probleem. De gynaecoloog kan informatie geven over alternatieve mogelijkheden. Zo is het mogelijk om een zogenaamd pessarium in te brengen, dat de vagina of baarmoeder ondersteunt en verdere afdaling voorkomt. Ten slotte is het belangrijk om de fysieke veranderingen te accepteren als een natuurlijk onderdeel van de bevalling en het ouder worden.
