Arachnopathie is een zeldzame ziekte die wordt geassocieerd met de vorming van littekens op het gebied van de spinal cord Als resultaat hiervan littekenspatiënten lijden aan ernstige beperkingen in hun bewegingen en algemene motoriek. Bovendien manifesteert arachnopathie zich als een intense rug pijn en tintelingen en gevoelloosheid in de onderste ledematen.
Wat is arachnopathie?
Arachnopathie is een zeer zeldzame aandoening van de rug. De exacte prevalentie van arachnopathie is tot op heden niet onderzocht. Hoewel arachnopathie zeldzaam is, wordt aangenomen dat het te weinig wordt gediagnosticeerd. In plaats daarvan verwarren veel artsen arachnopathie met andere aandoeningen van de rug die ermee verband houden pijn, zoals een herniated disc Echter, arachnopathie vereist een fundamenteel ander therapie Bij arachnopathie, speciaal littekens ontwikkelen in de medulla van de rug. Dit resulteert in een aanzienlijke aantasting van de motorische functie van mensen die lijden aan arachnopathie. Inmiddels zijn er verschillende behandelmethoden ontwikkeld die het ongemak van patiënten aanzienlijk verlichten.
Oorzaken
Bij arachnopathie treedt littekenvorming op op het merg van de rug. De wervelkolom bestaat uit wervellichamen en tussenwervelschijven, evenals de wervelkanaal Binnen dit kanaal is het koord van de spinal cord, die loopt van de lumbale wervel langs de wervelkolom naar de schedel. Gelegen in de spinal cord is de zogenaamde dura mater, een buisje met hersenvocht. Het hersenvocht helpt de wervels te glijden. Bovendien bevat de dura mater de spinale vloeistof, dat in medische termen het arachnoïdale membraan wordt genoemd. Wanneer congestie zich ophoopt in de vloeistof van het ruggenmerg, ontwikkelt zich een verhoogde druk. Zodra deze druk te groot is, beweegt het hersenvocht zich naast de wervelkolom. Dit resulteert in het verschijnen van een spinnenweb. Als gevolg hiervan raken de getroffen gebieden ontstoken en ontwikkelt zich arachnopathie. De ontstekingsprocessen resulteren in littekens in het ruggenmerg. Dit resulteert in enorm pijn en beperkingen in mobiliteit.
Symptomen, klachten en tekenen
De tekenen van arachnopathie verleiden mensen vaak om de ziekte te verwarren met andere rugaandoeningen. Dit komt omdat het belangrijkste symptoom meestal extreem hevige pijn is, wat mogelijk is bij hernia's. De pijn van arachnopathie is voornamelijk gelokaliseerd in het onderste deel van de wervelkolom. Bovendien strekt het pijngevoel bij arachnopathie zich vaak uit tot de onderste ledematen of het hele lichaam. Bovendien ervaren patiënten met arachnopathie tintelingen in de benen. Gevoelloosheid en zwakte aanvallen zijn ook mogelijk. Soms krampen spieren en blaas en de darmactiviteit zijn aangetast. Kenmerkend voor arachnopathie is chronische pijn dat beperkt de motorische functie.
Diagnose en verloop
Arachnopathie wordt meestal gediagnosticeerd door een orthopedisch chirurg. Het is vooral belangrijk om een grondige anamnese met de patiënt af te leggen om de kans op verwarring met hernia's te verkleinen. Een verkeerde diagnose is echter nog steeds gebruikelijk omdat de symptomen erg op elkaar lijken en arachnopathie minder vaak voorkomt en dus minder bekend is. De patiënt meldt zijn medische geschiedenis, het begin van de pijn en mogelijke oorzakelijke factoren. Daarnaast informeert hij de arts over eventuele aandoeningen van de rug en wervelkolom in het verleden. De klinische onderzoeken bestaan in eerste instantie uit tests op de mobiliteit van de patiënt. Vervolgens gebruikt de specialist beeldvormende onderzoekstechnieken om het risico op een verkeerde diagnose te verkleinen en om de exacte locatie van de littekens op het ruggenmerg te identificeren. In de meeste gevallen voert de arts een MRI-scan uit en maakt hij plak-voor-plak beelden van het ruggenmerg. Op deze manier zijn de locaties van de littekens detecteerbaar en wordt verwarring met hernia aanzienlijk verminderd. Een passend differentiële diagnose is in ieder geval nodig. Het is ook mogelijk dat arachnopathie tegelijkertijd optreedt met hernia van de tussenwervelschijven en dat geschikte therapeutische maatregelen voor beide ziekten zijn vereist.
Complicaties
Arachnopathie kan een aantal complicaties veroorzaken. Aanvankelijk gaat de ziekte gepaard met chronische en aanhoudende pijn in de onderrug, die in sommige gevallen kan uitstralen naar de benen of zelfs het hele lichaam. De typische symptomen, zoals tintelingen of gevoelloosheid, ontwikkelen zich soms tot spieren krampen en een uitgesproken gevoel van zwakte in de armen en benen. Soms zijn er ook storingen in de blaas en darmgebied, die plassen en ontlasting moeilijk maken en, in een chronisch beloop, kunnen leiden naar incontinentie Bij een ernstig beloop is er ook sprake van een verminderde motoriek en sensorische stoornissen in de aangedane ledematen. De soms ernstige complicaties treden vooral op in het latere beloop van arachnopathie. De niet-specifieke algemene symptomen komen echter vaak voor leiden tot een verkeerde diagnose door de getroffen personen. Dienovereenkomstig wordt de ziekte vaak laat gediagnosticeerd; meestal alleen als de bovengenoemde complicaties al volledig ontwikkeld zijn. Bij vroege behandeling zijn de risico's beperkt tot mogelijke allergieën voor voorgeschreven drugs en mogelijke incidenten tijdens de operatie. Complicaties nemen meestal ook af na een succesvolle procedure.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er terugkerende onverklaarbare pijn in de onderrug is, moet een arts worden geraadpleegd. Deze persoon kan door middel van onderzoek te weten komen of de klachten berusten op een arachnopathie of een andere ziekte. Als het een arachnopathie is, verder therapeutisch maatregelen zijn noodzakelijk. Medische diagnose en behandeling is uiterlijk nodig als er verdere symptomen optreden. Waarschuwingssignalen van arachnopathie kunnen ook zijn: gevoelloosheid en zwakte, evenals tintelingen in de benen. Zelden spier krampen en functionele stoornissen van de blaas en darmen komen ook voor. Echter, chronische pijn is een karakteristiek kenmerk dat de motorische functie in toenemende mate beperkt naarmate de ziekte voortschrijdt. Mochten één of meerdere van deze symptomen optreden, dan is het essentieel om bij de klachten een arts te raadplegen. Zintuiglijke stoornissen en incontinentie geven aan dat de arachnopathie al gevorderd is. Een bezoek aan de dokter mag dan niet meer worden uitgesteld. Zelfs in het late stadium kan de ziekte meestal goed worden behandeld door een succesvolle interventie.
Behandeling en therapie
Arachnopathie is nu relatief goed te behandelen. In dit geval wordt de behandeling meestal uitgevoerd in een gespecialiseerde kliniek door middel van thecaloscopie. Deze vorm van therapie vertegenwoordigt een minimaal invasieve methode, waarbij een kleine incisie in het zieke gebied dient als de entree voor een beweegbare endoscoop. Het instrument onderzoekt het getroffen gebied en richt zich op de littekens. In de meeste gevallen voelen patiënten geen pijn meer na een succesvolle procedure. Ook bewegingsbeperkingen en zintuiglijke gewaarwordingen verdwijnen.
Vooruitzichten en prognose
De vooruitzichten voor herstel van arachnopathie worden als goed beschouwd met medische behandeling en de medewerking van de patiënt. Zonder medische zorg kan de getroffen persoon verschillende manieren en trainingen voor zelfgenezing starten, maar zal hij alleen in een zeer onwaarschijnlijk geval volledige vrijheid van symptomen ervaren. Desalniettemin is het raadzaam om de zelfhulpmethoden op eigen verantwoordelijkheid toe te passen. Deze helpen om terugval te voorkomen en leiden om de bestaande symptomen te verlichten. Met medische therapieneemt de kans op genezing enorm toe. De prognosevooruitzichten zijn de afgelopen jaren aanzienlijk verbeterd met de gegeven en wetenschappelijk bewezen methoden. Bij een chirurgische ingreep worden de nodige correcties aangebracht. Dit wordt routinematig uitgevoerd en is binnen een paar uur voltooid. De patiënt wordt meestal na een paar dagen ziekenhuisopname ontslagen. Vervolgens, in een genezings- en revalidatieproces van enkele maanden, wordt de ziekte genezen en verdwijnen de symptomen. Houd er rekening mee dat dit proces afhankelijk is van bestaande reeds bestaande aandoeningen of andere bestaande klachten van de patiënt. Mensen van middelbare leeftijd zonder ziektes hebben een goede kans op herstel. Desalniettemin kunnen terugvallen op elk moment optreden. Om deze reden moeten de methoden die tijdens de nazorg zijn geleerd, worden gebruikt om beweging of houding te verbeteren.
het voorkomen
Tot op heden kunnen er geen harde conclusies worden getrokken over effectieve preventieve maatregelen maatregelen met betrekking tot arachnopathie. Hoewel het mechanisme van pathogenese van arachnopathie gedeeltelijk bekend en onderzocht is, zijn de exacte oorzaken nog gedeeltelijk onduidelijk. Volgens vermoedens, verschillende externe risicofactoren bestaan, die echter niet in alle gevallen kunnen worden vermeden. Fysiek zwaar werk en het tillen van zware voorwerpen zijn bijvoorbeeld invloeden die bevorderlijk kunnen zijn voor het ontstaan van arachnopathie. Toch is arachnopathie nog steeds een zeldzame ziekte. Met een snelle diagnose en het succesvolle gebruik van moderne therapeutische methoden, kan arachnopathie meestal goed worden behandeld, waardoor de meeste getroffen individuen weer zonder leven kunnen. pijn in de rug en met volledige bewegingsvrijheid.
Nazorg
Omdat bij arachnopathie terugval kan optreden na een succesvolle behandeling, is nazorg erg belangrijk. In dit geval biedt het de mogelijkheid om terugval te voorkomen en eventuele symptomen te verlichten. Aangezien de medische behandeling van arachnopathie plaatsvindt via een invasieve procedure, is het belangrijk om na deze procedure speciale aandacht te besteden aan persoonlijke hygiëne. Dit kan het risico van ontsteking Daarnaast kan het nuttig zijn om met speciale verzorgingsproducten voor de aangetaste gebieden te zorgen voor een beter genezingsproces van de wond. Omdat het na de operatie enige tijd kan duren voordat de symptomen afnemen, zijn er maatregelen die genomen kunnen worden om de kwaliteit van leven te verbeteren. Deze omvatten bijvoorbeeld gymnastiek of sporten zoals zwemmen Deze maatregelen zijn zeer geschikt om spierspasmen tegen te gaan of ook om ongemak in de ledematen te verlichten. Als gevoelloosheid ook optreedt bij arachnopathie, acupunctuur kan helpen tijdens de follow-up totdat de symptomen door behandeling zijn verdwenen. Als de blaas- en darmfunctie zijn aangetast, moet ook worden gelet op een juist evenwicht dieet tijdens de follow-up. EEN dieet met voldoende vitaminen en vezels en een gezonde levensstijl met voldoende lichaamsbeweging zullen de regulatie van de blaas en darmen bevorderen.
Wat u zelf kunt doen
Arachnopathie kan het dagelijks leven van de getroffenen aanzienlijk bemoeilijken. Diverse maatregelen en tips maken het makkelijker om met de ziekte en de gevolgen daarvan om te gaan. Ten eerste worden preventieve maatregelen aanbevolen. Eenmaal gediagnosticeerd, symptomen zoals verlamming en incontinentie kan symptomatisch worden behandeld met AIDS zoals een rolstoel of luiers voor volwassenen. Behandeling van de veroorzaker voorwaarde moet zo snel mogelijk worden verstrekt. Geschikte specialisten kunnen in overleg met de huisarts of via
Informatiebrochures en forums. Na de behandeling moeten de getroffen personen zorgen voor voldoende persoonlijke hygiëne. De getroffen huid gebieden kunnen het beste worden behandeld met geschikte verzorgingsproducten van de apotheek. Alternatief, zalven en natuurlijke toepassingen zijn beschikbaar. Aloe vera, knoflook olie en appel cider azijnzijn bijvoorbeeld effectief gebleken. Het gebruik van natuurlijke remedies dient altijd in overleg met de arts te gebeuren. Sportieve activiteiten zoals gymnastiek of zwemmen helpen om gevoelloosheid en spieren te verlichten krampen De gevoelloosheid kan worden tegengegaan door massages of acupunctuur Begeleidende dieetmaatregelen worden aanbevolen. Een gebalanceerd dieet rijk aan vezels reguleert de activiteit van de blaas en darmen, die vaak wordt verstoord bij arachnopathie.
