Angioscopie is de term die wordt gebruikt om een virtueel, direct of endoscopisch beeld van bloed schepen, waarbij voornamelijk de gal leidingen of bloed schepen.
Wat is angioscopie?
Angioscopie is een diagnostische procedure die wordt gebruikt om te bekijken schepen direct of indirect. De term wordt voornamelijk gebruikt voor een endoscopisch onderzoek van bloed schepen. Angioscopie is een diagnostische procedure waarmee bloedvaten direct of indirect kunnen worden bekeken. De term wordt voornamelijk gebruikt voor een endoscopisch onderzoek van bloed schepen. Afhankelijk van de techniek wordt onderscheid gemaakt tussen conventionele angioscopie, waarbij vaten direct visueel worden bekeken met behulp van een speciale katheter, virtuele angioscopie, waarbij vaten in 3D worden weergegeven, en capillair microscopie, die kan worden gebruikt om bloedcapillairen nabij het oppervlak te onderzoeken.
Functie, effect en doelen
Bij conventionele angioscopie wordt een miniatuurkatheter ingebracht met vezeloptiek of een lichtbron. Via een bloedvatincisie wordt de katheter zowel via een voerdraad als een huls in het betreffende bloedvat gebracht, waarna ook de angioscoop wordt voortbewogen. Deze is verbonden met een camera die beelden van de bloedvaten opneemt. Door te spoelen met een zoutoplossing kan een duidelijk zicht op de binnenwanden van de vaten worden verzekerd. Conventionele angioscopie kan worden gebruikt om atherosclerotische veranderingen in vaatwanden en vasculaire stenosen te beoordelen. De volgende vasculaire regio's zijn zeer geschikt voor angioscopie:
- Bekkenbeenslagaders
- Aders in het bekkenbeen
- Kransslagaders
- Dialyse-shunts
Om een vat homogeen te verlichten, zijn extreme lichtintensiteiten nodig. Hier worden voornamelijk xenon-damplampen gebruikt, omdat onvoldoende verlichting de beeldkwaliteit aanzienlijk kan beïnvloeden in termen van resolutie, scherptediepte of kleur. De binnenkatheter bevat circa 3000 glasvezels, via welke het licht vervolgens naar de punt van de katheter wordt geleid. De buitenmantel maakt het mogelijk om de binnenkatheter heen en weer te bewegen zodat de vaatwanden en het vaatlumen kunnen worden geïnspecteerd. Aan de punt heeft de katheter een lens die het gezichtsveld 45 graden vergroot. Videodocumentatie is belangrijk om zwevende plaques of trombi op te nemen. Bovendien kan een scène na angioscopie meerdere keren worden bekeken. De katheter leidt de angioscoop rechtstreeks naar de te onderzoeken laesie zonder de vaatwanden te beschadigen. Het biedt ook maximale irrigatiestroom en optimale kijkomstandigheden. Als de binnenwanden van de coronaire vaten moeten worden bekeken, wordt dit coronaire angioscopie genoemd. Bij deze procedure wordt een coronaire angioscoop via de brachialis in het arteriële systeem ingebracht slagader of de dijbeenslagader en met behulp van een voerdraad in de respectievelijke kransslagader gebracht. Het vat wordt vervolgens gedurende ongeveer 30 seconden gesloten met een afsluiting ballon en doorgespoeld met warme Ringer's melk geven oplossing om de optiek te verplaatsen. Tegelijkertijd wordt de beeldsequentie op harde schijf of video opgenomen totdat er voldoende betekenisvol beeldmateriaal beschikbaar is. Coronaire angioscopie kan worden gebruikt om de binnenwanden van de bloedvaten te bekijken en eventuele veranderingen te beoordelen. Deze onderzoeksmethode wordt voornamelijk gebruikt om de oppervlaktemorfologie van coronaire laesies te evalueren. Het is bijvoorbeeld mogelijk om onderscheid te maken tussen wit en geel gedenkplaat en om een verklaring af te leggen over het succes van PTCA (percutane transluminale coronaire angioplastiek). Angioscopie kan ook worden gebruikt om de gal leidingen. Dit maakt optische visualisatie van de gal kanalen of het pancreaskanaal om pathologische veranderingen in de galblaas te detecteren, lever of pancreas in een vroeg stadium en om een geschikte behandelmethode te kiezen. Cholangioscopie wordt bijvoorbeeld uitgevoerd om cholangitis, vermoedelijke tumoren, papillaire stenose, ductale laesies of onverklaarde geelzucht Deze vorm van inspectie is mogelijk gemaakt door de ontwikkeling van moeder-baby endoscopie en de introductie van de cholangioscoop (baby-endoscoop). Tijdens een cholangioscopie brengt de onderzoeker een zeer dunne endoscoop met camera in de pancreas- of galwegen, waardoor visuele inspectie van de slijmvliesTegenwoordig wordt cholongioscopie gebruikt als een aanvullende diagnostische procedure voor andere methoden zoals MRI, CT of ultrageluid De mogelijke toepassingen zijn uiterst veelzijdig en laten naast visuele diagnose ook toe biopsie verwijdering en gericht therapie in het gebied van de galkanalen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Minaturisatie van katheters heeft het uitvoeren van angioscopie veel gemakkelijker gemaakt. In theorie kan angioscopie dus worden uitgevoerd in elk arterieel of veneus vat. Er zijn echter grenzen vanwege de diameter van het vat. De ondergrens is bijvoorbeeld een diameter van 1 mm en de bovengrens wordt bepaald door verlichtingsvermogen en lichtintensiteit. Schepen met een diameter van 2 tot 8 mm zijn ideaal. Angioscopie wordt moeilijk wanneer het vat erg kronkelig is. Bij correct gebruik van de angioscoop treden normaal gesproken echter geen vaatperforaties of aneurysma's op. Vaak ontstaan echter zogenaamde flappen als gevolg van het heen en weer duwen van het vat. Er zijn echter ook een aantal risico's die cholangioscopie kunnen bemoeilijken of onmogelijk kunnen maken. Deze omvatten hoogwaardige stenose, galweg stricturen of eerdere chirurgische ingrepen in het maaggebied. Mogelijke complicaties die kunnen optreden tijdens cholangioscopie zijn onder meer:
- Kleine bloeding
- Buikpijn die langer duurt dan een dag
- Overmatige gasophoping in het maagdarmkanaal
- Milde pancreatitis
- Cholangitis (ontsteking van de galwegen)
- Perforatie
Coronaire angioscopie wordt als een zeer veilige onderzoeksmethode beschouwd. Complicaties zijn meestal geïsoleerde gevallen, waaronder acuut myocardinfarct of acuut vasculair afsluiting ECG-veranderingen of pectanginale symptomen kunnen ook optreden als gevolg van coronaire occlusies.
