Amitriptyline Oxide: effecten, gebruik en risico's

Amitriptyline oxide, een medicijn dat tot de tricyclische groep behoort antidepressivum groep, wordt gebruikt om te behandelen Depressie, angst en chronisch slaapstoornissen​ Het is in de handel verkrijgbaar als het actieve ingrediënt amitriptyline oxide 2-water onder de namen Equilibrin en Amioxid-neuraxpharm.

Wat is amitriptyline-oxide?

Amitriptyline oxide, een medicijn dat tot de tricyclische groep behoort antidepressivum groep, wordt gebruikt om te behandelen Depressie, angst en chronisch slaapstoornissen​ Amitriptyline-oxide is een stemmingsverhogend medicijn van de tricyclische stof antidepressiva​ Het kalmeert en verlicht angstgevoelens en is speciaal voor voorgeschreven Angst stoornissen, Depressieen chronisch slaapstoornissen​ Bovendien is amitriptyline-oxide effectief tegen bepaalde chronische aandoeningen pijn, zoals neuropathische pijn. Het actieve ingrediënt is opgenomen in de drugs Equilibrin en Amioxid-neuraxpharm. Beide merken worden verkocht als 30 mg, 60 mg, 90 mg en 120 mg tablets​ De actieve sterkte en dosis worden bepaald door de behandelende arts. Vanwege de talrijke mogelijke bijwerkingen, moet amitriptyline-oxide met bijzondere zorg worden voorgeschreven en moet de patiënt regelmatig worden onderzocht op bijwerkingen.

Farmacologische effecten

Het werkingsmechanisme van amitriptylineoxide is gebaseerd op remming van de heropname van de neurotransmitters noradrenaline en serotonine in het presynaptische neuron. Dit blokkeert hun opname in de hersenen cellen. Dit verhoogt de concentratie van de twee neurotransmitters op de contactpunten met de schedel zenuwen. norepinephrine en serotonine zijn vervolgens weer in voldoende hoeveelheden aanwezig voor signaaloverdracht. Dit elimineert de oorzaak van de symptomen van depressie, die worden veroorzaakt door het ontbreken van noradrenaline en serotonine en de resulterende onvoldoende signaaloverdracht. Het gebruik van amitriptylineoxide verbetert de stemming en vermindert angstgevoelens. Patiënten slapen weer beter. Een afname van zelfmoordgedachten of een risico op zelfmoord kan worden verwacht. Desalniettemin is het dringend belangrijk om op te merken: Amitriptyline-oxide heeft enige tijd nodig om het gewenste effect te ontwikkelen nadat het is begonnen met het innemen ervan. Patiënten die het risico lopen om zelfmoord te plegen of zichzelf anderszins te verwonden, dienen daarom bijzonder nauwlettend te worden gevolgd, zelfs nadat ze zijn begonnen therapie met amitriptyline-oxide. Bij aanvang van de behandeling kan er zelfs een tijdelijke toename zijn van depressie en zelfmoordintenties! Ook de dosis moet mogelijk worden aangepast. In principe moet ook worden bedacht dat amitriptyline-oxide potentieel dodelijk kan zijn, zodat suïcidale patiënten altijd slechts de kleinst mogelijke hoeveelheid amitriptyline-oxide moeten krijgen. Amitriptyline-oxide wordt aan het begin en aan het einde van de behandeling afwisselend toegediend.

Medicinaal gebruik en toepassing

Het voorschrijven van amitriptylineoxide is geïndiceerd voor mentale stoornissen die zich richten op depressieve stemmingen of angst. Met name depressies die gepaard gaan met angst en opwinding zijn typische gelegenheden voor therapie met amitriptyline oxide. Het medicijn oefent een kalmerende invloed uit en verlicht nervositeit, zodat patiënten met chronische slaapstoornissen weer beter slapen. Het meest gunstige moment van de dag om amitriptylineoxide in te nemen, is daarom tegen de avond. Amitriptyline-oxide mag niet abrupt worden ingenomen of stopgezet, maar moet aan het begin en einde van therapie​ Bij het begin van de behandeling moet de patiënt nauwlettend worden gevolgd. Met name personen met zelfmoordgedachten en neiging tot zelfverwonding moeten nauwlettend worden gevolgd. Het duurt even voordat amitriptyline-oxide het gewenste effect bereikt en kan bij het begin van de behandeling zelfs tijdelijk bestaande depressies of suïcidale neigingen versterken. Daarom mogen personen die hierdoor worden getroffen, amitriptyline-oxide slechts in de kleinst mogelijke hoeveelheid krijgen, aangezien het medicijn in voldoende hoge hoeveelheden dodelijk kan zijn. De patiënt moet worden geadviseerd om onmiddellijk medisch contact te zoeken als suïcidale gedachten opkomen en om indien nodig naar een ziekenhuis te gaan.

Risico's en bijwerkingen

Tijdens de behandeling met amitriptyline-oxide kunnen verschillende bijwerkingen optreden. Heel vaak zijn er:

  • Innerlijke onrust en gebrek aan concentratie
  • Ataxia
  • Smaakstoornissen
  • Mydriasis
  • Mictiestoornissen
  • hyponatriëmie
  • Meer dorst
  • Huiduitslag
  • Impotentie
  • Verlies van libido
  • bij oudere personen tot ijlingsverschijnselen

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn onder meer:

  • Vermoeidheid, sufheid
  • Hoofdpijn
  • Duizeligheid, accommodatiestoornissen, tremor.
  • Agressie
  • Spraakstoornissen
  • Droge mond of verstopte neus
  • Zweten
  • Tachycardie, hartritmestoornissen
  • Hypotensie
  • Orthostatische ontregeling
  • Constipatie
  • Passieve toename van leverenzymactiviteit
  • Gewichtstoename

Andere zeer diverse bijwerkingen kunnen optreden, hoewel minder vaak, dus regelmatige bezoeken aan de dokter worden aanbevolen. Gecontra-indiceerd amitriptylineoxide bij personen met prostaat uitbreiding met blaas ledigingsstoornis, slappe darm, glaucomamyocard insufficiëntie, hartritmestoornissen, lever disfunctie, en oudere patiënten met hersenen-organisch psychosyndroom. Ook uitgesloten van behandeling met amitriptylineoxide zijn zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Kinderen en adolescenten jonger dan 16 jaar komen in aanmerking voor therapie onder voorbehoud.