De term aminoglycosiden omvat verschillende antibiotica die worden gebruikt om bacteriën te behandelen infectieziekten. Over het algemeen, aminoglycosiden worden toegediend door injectie, hetzij intraveneus of intramusculair, maar oog en oordruppels komen vaak voor, net als crèmes.
Wat zijn aminoglycosiden?
De term aminoglycosiden bevat verschillende antibiotica die worden toegediend via injectie, hetzij intraveneus of intramusculair. Aminoglycosiden zijn de naam die wordt gegeven aan een grote groep bestaande uit antibiotica Tien van de honderd artsen in Duitsland gebruiken ze om bacteriële infecties te behandelen. Ze zijn zelden verkrijgbaar in tabletvorm en worden veel vaker via injectie toegediend. Met uitzondering van twee specifieke bijwerkingen, worden aminoglycosiden ook als aanvaardbaar beschouwd vanwege hun zeer korte retentietijd in het lichaam en worden daarom zeer vaak voorgeschreven. Hun toepassingen variëren van mild luchtwegen infecties aan hersenvliesontsteking.
Farmacologische werking
Omdat aminoglycosiden antibiotica zijn, werken deze preparaten niet rechtstreeks in op individuele organen. In plaats daarvan vallen ze de ribosomen of bacteriën Daar proberen aminoglycosiden de eiwitbiosynthese van de bacteriën Het wordt geremd door het medicijn en het resultaat is de vorming van eiwitten die de geïnfecteerde bacterie niet kan gebruiken voor overleving of replicatie. Het metabolisme in de bactria wordt dus volledig geremd door aminoglycosiden, wat in korte tijd leidt tot het zogenaamde bactericide, dwz de dood van de aangetaste bacteriën Nadat het effect zich heeft ontwikkeld, worden aminoglycosiden op natuurlijke wijze via de urine uitgescheiden. Bij een relatief hoge frequentie is de administratie van aminoglycosiden kunnen een negatief effect hebben op de nieren en ook op het gehoor. Vooral bij intraveneus of intramusculair administratietreden deze ongewenste bijwerkingen op. Als er tijdens de behandeling een storing in deze organen optreedt, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen, aangezien deze schade niet kan worden hersteld met aminoglycosiden.
Medische toepassing en gebruik
Aminoglycosiden, zoals amikacine, gentamicine, tobramycine, en verschillende andere preparaten, kunnen worden gebruikt om een verscheidenheid aan aandoeningen te behandelen die zijn geassocieerd met geïnfecteerde bacteriën. De enige uitzondering op deze regel is meestal in het geval van streptokokken, waartegen een special antibioticum, streptomycine, is gebruikt. Typisch toepassingsgebieden van aminoglycosiden omvatten bijvoorbeeld infectie van de luchtwegen en ook de buikholte. In het geval van buikvliesontsteking, zijn aminoglycosiden een algemeen voorgeschreven middel om de oorzaak en symptomen snel onder controle te houden. In brandwonden, sommige aminoglycosiden zijn ook nuttig. Mild tot matig hersenvliesontsteking net zoals endocarditis kan worden behandeld met aminoglycosiden. Als septische infecties van de nieren of andere delen van het urogenitale systeem zijn opgetreden, behoren aminoglycosiden tot de betrouwbare solutions Vanwege de mogelijke schade aan nieren of gehoororganen, worden aminoglycosiden niet gebruikt off-label gebruik Bovendien mogen aminoglycosiden niet worden gebruikt bij de behandeling van pasgeborenen en wanneer er al overgevoeligheid is voor antibiotica met aminoglycosiden als actieve ingrediënten, aangezien het exacte effect in deze gevallen niet kan worden voorspeld. Aminoglycosiden worden ook niet voorgeschreven tijdens zwangerschap buiten beschouwing voor het kind.
Risico's en bijwerkingen
Zoals hierboven vermeld, kunnen aminoglycosiden schade veroorzaken, vooral aan de nieren en de gehoororganen. Dit zijn de meest voorkomende bijwerkingen die worden waargenomen bij de verschillende aminoglycosiden. Verder drugs van dit type kunnen tijdelijke stoornissen van het maagdarmkanaal veroorzaken, waaronder met name misselijkheid en een gevoel van volheid. Als gevolg van deze klachten braken is ook een van de risico's van aminoglycosiden. Hoofdpijn en ademhalingsproblemen zijn in enkele gevallen ook gemeld als bijwerkingen van aminoglycosiden. Krampen en spiertrekkingen komen relatief zelden voor. Tegelijkertijd echter interacties met andere drugs bekend zijn, die de bijwerkingen van aminoglycosiden kunnen versterken spierverslappersdie bijvoorbeeld een significant verhoogd effect vertonen door aminoglycosiden die het gewenste niveau overschrijden. Ook cytostatisch drugs die platina bevatten, zijn verantwoordelijk voor de bovengenoemde gehoorbeschadiging met de meeste aminoglycosiden.
