De pulmonale circulatie, ook wel de kleine circulatie genoemd, maakt deel uit van de mens cardiovasculair systeem Het regelt het transport van bloed tussen de hart- en de longen en wordt gebruikt voor gasuitwisseling, dwz de absorptie of zuurstof in de bloed en de release van carbon kooldioxide in de lucht die we inademen.
Wat is de longcirculatie?
De pulmonale circulatie, ook wel de kleine circulatie genoemd, maakt deel uit van de mens cardiovasculair systeem Het regelt het transport van bloed tussen de hart- en de longen. De hart- is de drijvende pomp voor het transportsysteem van het menselijk organisme, het zogenaamde bloed circulatie Zijn functie is om de organen en weefsels te voorzien zuurstof en voedingsstoffen en om stofwisselingsproducten te verwijderen. Dit transportsysteem, ook wel bekend als de cardiovasculair systeem, bestaat uit twee subcircuits: de grote systemische circulatie en het kleine pulmonale circulatie Beide circuits zijn functioneel zo gecoördineerd dat het gebruikte bloed eerst door de longen wordt getransporteerd om het van zuurstof te voorzien voordat het de verschillende delen van het lichaam weer bereikt. Het bloed dat de long voedt circulatie komt van de rechterkant van het hart. Het wordt door een arterieel vasculair systeem naar de haarvaten van de longen gepompt, waar zuurstof wordt in het bloed opgenomen vanuit de lucht die we inademen en carbon monoxide komt gelijktijdig vrij uit het bloed in de lucht die we inademen. Deze uitwisseling van zuurstof en carbon dioxide wordt gasuitwisseling genoemd. Het retourtransport van het nu geoxygeneerde bloed vindt plaats via de longaders en eindigt in de linkerkant van het hart, waar de systemische circulatie begint.
Functie en taak
Het uitgeputte of zuurstofarme bloed wordt via de twee grote vena cavae naar de rechterkant van het hart teruggevoerd. Vanuit het atrium stroomt het naar de rechter hoofdkamer. Dit vormt het startpunt van de longcirculatie. Door de samentrekking van de hartspier tijdens de uitdrijvingsfase wordt het bloed door de opening gepompt pulmonale klep, in de grote longstam, die zich splitst in de linker en rechter longslagaders. Deze leiden naar respectievelijk de rechter en linker longen. Daar vertakken ze zich, in overeenstemming met de anatomische structuur van de longen, in de zogenaamde longkwabben en longsegmenten om steeds fijnere slagaders te vormen, met als hoogtepunt arteriolen, en uiteindelijk eindigen in de capillair schepen Als een dicht netwerk omringen de haarvaten de longblaasjes, die zijn gevuld met ademhalingslucht en zich hechten aan de uiteinden van de bronchiolen. Tijdens het ademhalingsproces vindt gasuitwisseling plaats tussen de alveolaire lucht en het bloed in de haarvaten. De longblaasjes en haarvaten worden alleen gescheiden door een dunne, selectief doorlaatbare wand. Door middel van diffusie daarom kooldioxide kan enerzijds uit het bloed in de longblaasjes worden afgegeven en uitgeademd. Aan de andere kant kan ingeademde zuurstof vanuit de longblaasjes in het bloed worden opgenomen. Het zuurstofrijke bloed wordt terug naar het hart getransporteerd via een veneus vasculair systeem dat tussen het individu loopt long segmenten. Zogenaamde venulen, dwz de kleinste aderen, vangen eerst het bloed op uit de haarvaten en voegen zich vervolgens samen om steeds grotere aderen te vormen, die uiteindelijk uitmonden in de grote longaderen. ader. Deze ader voert het bloed naar de linker atrium, vanwaar het de linker hartkamer en wordt via de systemische circulatie naar de periferie van het lichaam afgevoerd. Het vasculaire systeem van de longcirculatie wordt de vasa publica genoemd. Dit komt omdat, vergeleken met de schepen die zuurstof aan de longen zelf leveren, bekend als vasa privata, het bedient het hele organisme door gasuitwisseling mogelijk te maken, dwz de opname van zuurstof en het vrijkomen van kooldioxide.
Ziekten en kwalen
De vitale uitwisseling van gassen tijdens de longcirculatie kan worden verstoord door verschillende medische aandoeningen die een verminderde zuurstofverzadiging en overmaat veroorzaken kooldioxide in het bloed. Het tekort aan zuurstof komt meestal tot uiting in een snelle 피로kortademigheid en kortademigheid, duizeligheid en een blauwachtige verkleuring van de huid en lippen. Zelfs orgaanschade kan het gevolg zijn. Het lichaam probeert daarom het acute tekort tegen te gaan met een verhoogde ademhalings- en hartslag. Longemfyseem, een chronische ziekte van de longen, is verantwoordelijk voor een dergelijke verstoring van de gasuitwisseling. De ademstroom wordt belemmerd doordat de ingeademde lucht als het ware wordt afgedamd in de longblaasjes en wordt veroorzaakt door onomkeerbare vergroting van de longblaasjes door enzymatische vernietiging van de scheidingswanden die dienen voor gasuitwisseling. Longoedeem beschrijft een voorwaarde waarin water hoopt zich op in de longen. Meer specifiek lekt er vloeistof uit de capillair schepen in de longblaasjes, waardoor de gasuitwisseling ernstig wordt belemmerd. Oorzaken van longoedeem kan acuut pompfalen in de linkerkant van het hart omvatten, nierinsufficiëntie, en ernstige allergische reacties, evenals gevaarlijk lage partiële zuurstofdruk van de omgevingslucht op hoogtes boven ongeveer 3,000 meter. Andere ernstige aandoeningen die de bloedvaten rond de longen aantasten, zijn onder meer pulmonaal hypertensie en pulmonaal embolie. Pulmonaal hypertensie, Ook wel pulmonale arteriële hypertensie, wordt gekenmerkt door chronisch verhoogde pulmonale arteriële druk. Dit hoge bloeddruk in de long slagader kan worden toegeschreven aan een vernauwing van de bloedvaten en een daarmee samenhangende toename van de vaatweerstand. Het gevolg is een slechte zuurstoftoevoer en meer compensatoir pompen door het hart. Vooral van de rechterkant van het hart, daarom juist hartfalen kan voorkomen. Pulmonaal embolie naar de afsluiting van een long slagader door endogene of exogene objecten, die een longinfarct met weefselschade veroorzaken. De omvang van de schade hangt af van de grootte van de getroffene slagader en kan levensbedreigend zijn. De vasculaire blokkering is meestal causaal gerelateerd aan trombi, kleine bloedstolsels, uit de aderen van de benen of het bekken.
