Introductie
Typisch de symptomen van een gastro-intestinaal griep optreden zeer plotseling, waarbij de incubatietijd (dwz de tijd tussen infectie en het begin van de eerste symptomen) sterk afhankelijk is van de ziekteverwekker. De incubatietijd is meestal een paar uur en drie dagen. In zeldzame gevallen gastro-enteritis kan volledig asymptomatisch zijn, maar de getroffenen dragen de ziekteverwekker in zich en zijn tijdens deze periode besmettelijk. Hier komen ze bij het hoofdonderwerp: gastro-enteritis
Veel voorkomende symptomen
De volgende symptomen zijn typerend voor een maagdarmkanaal griep: De belangrijkste symptomen worden in de volgende tekstdelen nader toegelicht.
- Misselijkheid
- Braken
- Krampachtige buikpijn
- Diarree
- Algemeen gevoel van ziekte en uitputting
- Slaperigheid en vermoeidheid
- Verlies van eetlust
- Fever
- Hoofdpijn en pijnlijke ledematen
- Vloeistof- en elektrolytverlies
- Circulatieproblemen door vochtverlies
- Gewichtsverlies verhoogde hartslag en hartritmestoornissen
Hevig en gewelddadig braken behoren tot de belangrijkste symptomen van gastro-intestinaal griep. Braken is een beschermingsmechanisme van het lichaam om zichzelf tegen vergiftiging te beschermen.
Infectie van het maagdarmkanaal met bacteriën or virussen veroorzaakt de slijmvliezen van de maag en dunne darm om ontstoken te raken, wat resulteert in het omgekeerd legen van maag en darminhoud. Vooral de zeer besmettelijke noro- of rotavirussen leiden tot ernstige braken aanvallen. Frequent en krachtig braken kan tot complicaties leiden.
Veelvuldig braken leidt tot aanzienlijk vochtverlies en elektrolyten (zouten). Dit kan leiden tot stofwisselingsstoornissen en zelfs hartritmestoornissen. Herhaaldelijk braken maag zuur kan het slijmvlies van de slokdarm beschadigen.
Een ander probleem is dat ingenomen medicijnen niet in de maag worden vastgehouden, maar direct weer worden uitgebraakt voordat ze effect kunnen hebben. In het geval van een conventionele gastro-intestinale griep hoeft het braken zelf normaal gesproken niet te worden behandeld, tenzij er een risico bestaat op uitdroging (exsiccose). De arts kan dan medicijnen voorschrijven (anti-emetica), die kunnen worden toegediend als zetpillen of in de vorm van injectiespuiten.
Het is belangrijk dat het verlies van vocht en elektrolyten wordt gecompenseerd door veel te drinken (bijv. thee met suiker en een beetje zout of cola met zoutstaafjes). Dit kan het beste in slokjes worden gedaan om de geïrriteerde maag niet nog meer te belasten. Een buikgriep gaat vaak gepaard met ernstige misselijkheid en daaropvolgend braken.
Net als overgeven, misselijkheid is een beschermend mechanisme van het lichaam en is een reactie op de ziekteverwekkers in het maagdarmkanaal. Misselijkheid wordt gecontroleerd door het centrale en autonome zenuwstelsel, met het braakcentrum in de hersenen. Misselijkheid wordt gekenmerkt door een dof gevoel in de maagstreek en misselijkheid.
Misselijkheid vereist echter niet altijd braken. Soms leidt braken tot een tijdelijke verbetering van de misselijkheid. Als de misselijkheid ernstig is, verliest de getroffen persoon zijn eetlust en kan hij geen voedsel meer eten.
Om ervoor te zorgen dat de patiënt toch voldoende wordt voorzien van vocht en voedingsstoffen, warm pepermunt or kamille thee en groentebouillon kunnen worden gedronken. Frisse lucht en rustig liggen kunnen de misselijkheid verlichten. Een speciale therapie voor misselijkheid is in de meeste gevallen niet nodig.
Als de misselijkheid erg ernstig is, kan de arts een anti-emeticum (anti-emeticum) toedienen. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Medicatie tegen misselijkheid Krachtig buikkrampen en pijn in de buik zijn een typisch symptoom van gastro-enteritis. De pijn in de buik komt met tussenpozen voor en gaat meestal gepaard met diarree.
Na toiletbezoek kunnen de symptomen tijdelijk verbeteren. Warmte helpt bij ernstig krampen. Patiënten kunnen het beste in bed gaan liggen met een warmwaterkruik en een kop hete thee en hun lichaam laten herstellen.
Een speciale behandeling voor pijn in de buik is niet nodig bij gastro-enteritis en is voldoende om het vochtverlies door de diarree te compenseren. De diarree van gastro-enteritis kan gepaard gaan met gerommel in de darmen en ernstig winderigheid. Vanwege de infectie van de darm slijmvlies met pathogeen bacteriënkan de darm niet meer goed functioneren en kan de darminhoud niet volledig verteren.
Bacteriële processen veroorzaken een toename van gassen, die zich manifesteren als winderigheid en zijn erg onaangenaam voor de getroffen persoon. Verdere artikelen bij dit onderwerp: Huismiddeltjes voor winderigheid en geneesmiddelen tegen winderigheid Met een gastro-intestinale griep koorts kan voorkomen, maar dit is niet absoluut noodzakelijk. Fever manifesteert zich door een verhoogde lichaamstemperatuur en afwisselende fasen van intense hitte en rillingen. Het lichaam immuunsysteem reageert op de ziekteverwekkers in het maagdarmkanaal door bepaalde stoffen (pyrogenen) vrij te geven.
Pyrogenen verhogen de temperatuur in het lichaam, waardoor de kiemen van verspreiding en doodt ze. Fever kan gepaard gaan met een warme huid, veel zweten en verwarring. Pijn in de ledematen is een typische bijwerking van infectieziekten en kan daarom ook voorkomen bij gastro-enteritis.
Pijn in de ledematen manifesteert zich als pijnlijke spieren in de armen en benen. Pijn in de ledematen is onschadelijk en verdwijnt na een paar dagen vanzelf. Er is geen speciale behandeling nodig.
Bepaalde ziekteverwekkers die triggeren gastro-enteritis zijn bijzonder agressief en kunnen ernstige schade toebrengen aan het darmslijmvlies. De diarree dat gebeurt, zet dan heel plotseling in en kan erg waterig zijn. Soms bloed van de beschadigde darmwand wordt toegevoegd aan de ontlasting.
Bovenal een aantal bacteriën, zoals EHEC, veroorzaken bloederige diarree, terwijl bij virale infecties bloed wordt zelden gevonden in de ontlasting. Afhankelijk van de ziekteverwekker, pijn in de rug kan ook voorkomen in de context van gastro-enteritis. Ziekten van de darm veroorzaken soms pijn in de onderrug.
De diarree dat optreedt irriteert de zenuwen die de darmen voeden. Deze zenuwen hebben hun oorsprong in de lumbale wervelkolom en voeden ook de spieren in dit gebied, wat betekent dat spierspanning en pijn in de rug kan optreden in het geval van gastro-enteritis. Het veelvuldig braken en diarree bij gastro-enteritis leiden tot een groot vochtverlies.
Als de patiënt er niet voor zorgt dat hij genoeg vloeistof drinkt om het verlies te compenseren, kan het lichaamsvocht afnemen en kunnen symptomen optreden uitdroging (uitdroging) kan gebeuren. Als gevolg hiervan hebben patiënten problemen met de bloedsomloop en voelen ze zich duizelig bij het opstaan. Er is een verhoogd valrisico, daarom moeten vooral oudere patiënten extra voorzichtig zijn.
Naast de typische symptomen, zoals braken en diarree, gastro-enteritis kan ook gepaard gaan met hoofdpijn. Hoofdpijn en vermoeidheid zijn dan een teken dat het lichaam te veel vocht heeft verloren en uitgedroogd is. De verminderde hoeveelheid vloeistof in het lichaam zorgt ervoor dat de bloed dikker en maakt het moeilijker om door klein te stromen schepen.
Dientengevolge, de hersenen in het bijzonder met zijn fijne bloed schepen, wordt niet voorzien van voldoende zuurstof en voedingsstoffen, waardoor hoofdpijn. Door de ziekte van gastro-enteritis is het mogelijk dat de polsslag van de patiënt stijgt. Het veelvuldige braken en diarree leiden tot ernstig vochtverlies in het lichaam, wat kan leiden tot circulatiestoornissen en een versnelde hartslag (tachycardie) en verlaagd bloeddruk. De getroffenen ervaren de verhoogde pols als "hartkloppingen". Een voldoende vochtinname verhoogt het watergehalte in het lichaam en daarmee het bloedvolume, waardoor de hartslag en pols weer normaal worden.
Alle artikelen in deze serie:
