Tomatillo: intolerantie en allergie

Onrijp ziet de tomatillo eruit als een kleine en groene tomaat, en in deze staat kan hij als groente worden gebruikt. Het heeft een pittig aroma. Als hij volwassen is, is hij geel en smaakt hij veel zoeter dan een tomaat. De tomatillo, de Mexicaanse bes, is echter niet nauw verwant aan de tomaat, maar aan de physalis en heeft ook een papierachtige schil.

Dit is wat u moet weten over de tomatillo

De tomatillo, de Mexicaanse besvrucht, is niet nauw verwant aan de tomaat, maar aan de physalis en heeft eveneens een papieren envelop. De tomatillo, die tot de nachtschadefamilie behoort, komt oorspronkelijk uit Mexico en Midden-Amerika. Hier dient het als basis van veel gerechten, vooral voor een groene salsasaus. Maar ook rauw, gebakken of gekookt, de vruchten zijn erg populair. De tomatillo is een eenjarige kruidachtige plant die een groeihoogte van twee meter kan bereiken. De holle stengel is licht hoekig en vertakt. De tomatillo heeft weinig of geen haar​ Als de plant niet voldoende wordt ondersteund, zal deze ervoor zorgen dat deze omvalt en blijft groeien kruipend op de grond. Na ongeveer zeven tot tien dagen ontkiemen de zaden. De jonge zaailingen ontwikkelen aanvankelijk slechts een zwakke penwortel. Bij volwassen planten ontwikkelt dit zich echter tot een ondiep, wijdvertakt wortelstelsel. Zoals de tomatillo doorgaat groeien, adventieve wortels vormen. Wanneer deze de grond bereiken, zijn ze groeien erin en vormt een onafhankelijk wortelstelsel. De schietas is vertakt. De bloemen ontwikkelen zich erin. De plant is zelfsteriel. Dit betekent dat het alleen bestoven kan worden door het stuifmeel van andere planten. Bestuiving vindt voornamelijk plaats door insecten. De vrucht van de tomatillo is een kleine, bolvormige, groene of groenpaarse bes. Deze wordt omsloten door de kelk. Na de bevruchting wordt deze papierachtige omhulling gevormd door een vergroting van de kelkblaadjes. De vrucht zelf vormt zich in de schede. Als het rijpt, vult het het. De tomatillo kan ongeveer zo groot worden als een abrikoos. Het duurt 50 tot 70 dagen voordat de bestuiving deze omvang bereikt. Vaak wordt het zelfs opengebroken. De romp wordt bruin en de kleur van de vrucht wordt steeds geler. Binnenin zitten veel kleine, ronde, platte zaden, met een diameter van ongeveer één tot twee millimeter. De zaden zijn ingesloten in een pulp. De consistentie doet denken aan appels en het zoetzuur smaak van kruisbessen. Met zijn fruitige en frisse smaak is de tomatillo een populair ingrediënt voor zowel rauwe en gekookte salsa als voor Mexicaanse stoofschotels. In Duitsland is de tomatillo meestal alleen in blik verkrijgbaar. De plant kan echter ook in eigen tuin worden gekweekt.

Belang voor de gezondheid

Tomatillo voorziet het lichaam van belangrijk vitaminen, mineralen en essentiële voedingsstoffen. Dit is belangrijk voor het goed functioneren van de immuunsysteem en talrijke lichaamsfuncties. Het bevat bijvoorbeeld vitamine A is belangrijk voor de ogen, huid en slijmvliezen. Vitamine C is betrokken bij de vorming van bindweefsel en onderschept schadelijke vrije radicalen in het lichaam. Vitamine C bevordert ook de absorptie of ijzer en helpt om kankerverwekkend te maken stikstof verbindingen uit voedsel onschadelijk. In de natuurlijke geneeskunde van Mexico worden de schillen van de vrucht gekookt en wordt het resulterende afkooksel toegediend suikerziekte​ De tomatillo zou ook kunnen verminderen koorts en stimuleren ook de urinestroom.

Ingrediënten en voedingswaarden

De tomatillo heeft veel waardevolle ingrediënten. In het bijzonder de inhoud van de belangrijke vitaminen A, C en vitamines van de B-groep, evenals het waardevolle mineralen en sporenelementen kalium, calcium, ijzer, magnesium, fosfor en zwavel maak van de tomatillo een gezond voedsel.

Intoleranties en allergieën

Omdat tomatillo een nachtschadegroente is, moeten mensen met bepaalde medische aandoeningen het eten vermijden. Van nachtschade-groenten wordt aangenomen dat ze pro-inflammatoire eigenschappen hebben vanwege de alkaloïden ze bevatten, waarvan wordt gedacht dat ze medische aandoeningen verergeren, zoals artritis, reumatiek en lupus, evenals andere pijnlijke aandoeningen van het bewegingsapparaat. Zodra nachtschadeplanten zoals tomatillo worden verwarmd, wordt de alkaloïden worden verminderd met 40 tot 50 procent.

Winkelen en keukentips

De tomatillo wordt geoogst vanaf juli of augustus. Dit is mogelijk tot de eerste nachtvorst intreedt. Dat de vruchten rijp zijn, is te zien aan het feit dat de papierachtige schil openbarst. Kies bij de aankoop voor klein fruit, omdat dit zoeter is dan de grotere. De voorwaarde van de huid wordt beschouwd als een goede indicatie van de versheid van het fruit. Idealiter is de tomatillo stevig en vertoont hij geen gebreken. De huid moet groen zijn. Als het fruit niet direct wordt gebruikt, is het raadzaam om de schil niet te verwijderen. Het kan op het aanrecht worden bewaard of in de koelkast worden bewaard, maar mag nooit in een luchtdichte verpakking worden bewaard. De tomatillo is een week houdbaar in de groentevak of op kamertemperatuur. Tomatillo kan ook worden ingevroren in zakjes voor eenmalig gebruik om het hele jaar door bij de hand te houden. Snijd ze eerst in plakjes, blancheer ze en laat ze afkoelen. De tomatillo is heel gemakkelijk te koken, omdat hij niet geschild hoeft te worden. Voor gebruik wordt het gewoon gewassen, omdat de tomatillo bedekt is met een plakkerige substantie.

Voorbereidingstips

De tomatillo is op veel verschillende manieren te gebruiken. Zeker in de Mexicaanse keuken is het onmisbaar. Het is mogelijk om de tomatillo als groente of fruit te eten. Als je het rauw wilt eten, kun je het doormidden snijden, toevoegen suiker of zout en peper indien nodig, en geniet er dan van met een lepel, zoals het wordt gedaan met een kiwi. Maar de tomatillo past ook uitstekend als gezond bijgerecht bij diverse vleesgerechten, in spread, in sauzen en chutneys, of in salades vanwege zijn scherpe, pittige aroma. Onrijp geoogst en verwerkt kleurt het sauzen mooi groen, waardoor het een hoofdingrediënt is bij de bereiding van bijvoorbeeld een salsa verde. Gekookte tomatillo in een stevige soep of stoofpot is ook een smakelijke bereidingsoptie. Aan salsa's enz. Geeft het een licht romige consistentie. Daarom kan de tomatillo de verdikkingsmiddelen goed vervangen. Om de smaak te versterken, kan het worden geroosterd. In een dessert smaakt de tomatillo vooral als compote, jam of bij ijs. Hoewel het vaak wordt vermoed, kan de tomatillo in recepten niet worden vervangen door een groene tomaat, omdat de smaak en consistentie zijn niet vergelijkbaar.