Revalidatiesporten voor senioren
In de afgelopen 30 jaar is het belang en de mogelijkheden van sporten voor ouderen sterk veranderd. Waar in het verleden werd verwacht dat ouderen (60+) het rustig aan doen, heerst tegenwoordig het beeld van actieve senioren, die totaal andere eisen stellen aan het ouder worden. Ze willen deelnemen aan de sociale omgeving, reizen en fysieke activiteiten, werken na de pensioengerechtigde leeftijd en vooral onafhankelijkheid en onafhankelijkheid van zorg.
De prestaties in groepen met senioren zijn vaak erg heterogeen. Deelnemers van verbazingwekkend geschiktheid en activiteit zijn vertegenwoordigd in de groepen, evenals senioren met een significant veelvoud volksgezondheid beperkingen. In het geval van meer ernstige ziekten van de cardiovasculair systeemdient deelname aan een cardiale sportgroep te worden overwogen als er een passend aanbod in de omgeving is.
Als er in de vereniging de mogelijkheid bestaat om anders “fitte” groepen senioren op te richten, bijvoorbeeld een divisie onder volksgezondheid criteria (wervelkolomaandoeningen, osteoporose, Prothetik in heup, knie, schouder) kunnen plaatsvinden, of dat TN nog steeds op de matten kan, of alleen in de omstandigheden, loop- en zitoefeningen die kunnen worden volbracht. Door de demografische ontwikkeling wordt het steeds belangrijker om het opzetten van groepen voor deelnemers mee te intensiveren dementie. De professionele trainers moeten de anamnese van de senioren goed kennen om de risicofactoren en contra-indicaties te kennen.
Veel deelnemers lijden aan verschillende ziekten en beperkingen van verschillende medische specialismen tegelijk. De doelen in de seniorsport verschillen niet significant van de algemene doelen van revalidatiesporten, alleen de focus is anders en de verwachte prestatieverhoging is op een niveau aangepast aan leeftijd en functionele beperkingen. De inhoud van de revalidatiesport van senioren bestaat uit een gevarieerd bewegingsaanbod, aangepast aan de fysieke, mentale omstandigheden en de behoeften van de deelnemers.
In het functionele deel, kracht en cardiovasculair uithoudingsvermogen training wordt gegeven en coördinatie en er worden gezamenlijke mobiliserende oefeningen aangeboden. Om vallen te voorkomen en de gevolgen van vallen te verzachten, is een mogelijke focus van de lessen evenwicht opleiding. Sportgames en bewegen geheugen training (niet alleen in dementie groepen) en het onderwijzen van ontspanning technieken ronden het uur af.
Vanwege de inhomogene prestaties in seniorengroepen is het noodzakelijk om meer met interne differentiatie te werken. Afwisselende uurprogramma's zijn belangrijk zodat de deelnemers gemotiveerd blijven en veel verschillende suggesties ervaren en leren. De deelnemers moeten leren waar hun individuele prestatielimieten liggen, welke sportieve eisen goed voor hen zijn en welke reacties op sportstress volgen.
“Bekende pijnen”, die dan vaak pas na het uur optreden, mogen niet worden opgewekt. De prestatie-eisen mogen niet te hoog zijn, gevoel van succes en het gevoel mogelijke grenzen te bereiken en beter in staat te zijn om het dagelijks leven aan te kunnen de duurzaamheid van senioren sporten. Veiligheid, vooral in evenwicht training, is altijd mogelijk.
- Onafhankelijkheid behouden en mobiliteit verbeteren
- Verhoging van kracht, uithoudingsvermogen en mobiliteit
- Verbetering van het evenwicht, profylaxe van vallen, reactie
- Verlaging van de bloeddruk, regulering van de bloedsuikerspiegel, regulering van het gewicht
- Pijnvermindering
- Geheugentraining
- Sociale integratie
- Mentale gezondheid
- Versterking van het immuunsysteem
Voorbeeld visuele beperking: De term visuele beperking is superieur aan de meest uiteenlopende soorten en graden van visuele beperking.
Deze kunnen variëren van verminderd zicht in één of beide ogen tot volledig blindheid. Andere zintuigen kunnen ook veranderen als gevolg van verminderd zicht. Vaak het gevoel van geur, aanraken, horen en evenwicht van slechtzienden is veel meer uitgesproken in vergelijking met goedziende mensen om de visuele beperking te compenseren.
Ook de proprioceptie (dieptegevoeligheid, dieptewaarneming) - het vermogen van het lichaam om waar te nemen zonder te kijken in welke positie in de ruimte het lichaam zich bevindt - wordt vergroot. Afhankelijk van het tijdstip van optreden van een visuele beperking kan de ontwikkeling van motorische vaardigheden met betrekking tot coördinatie, ruimtelijke oriëntatie en lichaamsschema wordt ook aangetast. Sportieve activiteiten worden zonder beperking aanbevolen, aangepast aan de mate van visuele beperking, zelfs als ze een verhoogd risico op gevaar opleveren.
Er kunnen vanaf het begin beperkingen gelden voor sommige sporten. Omgaan met sportieve prestaties versterkt het vermogen om te voldoen aan de eisen van het dagelijkse leven en het zelfvertrouwen om ondanks de visuele beperking meer te durven doen. Doelstellingen in revalidatiesporten met slechtzienden: Het belangrijkste doel van sporten voor mensen met een visuele beperking is het compenseren van het beperkte of ontbrekende visuele zintuig.
Inhoudelijk hangt het zwaartepunt in sport voor slechtzienden af van de mate van visuele beperking, het compensatievermogen en de zelfstandigheid van de deelnemers. Sportgames en functionele oefeningen moeten van meet af aan worden aangepast aan de visuele beperking en vervolgens gedifferentieerd worden aangeboden voor individuele deelnemers. Om de visuele beperking van de deelnemers te compenseren en de oriëntatie te vergemakkelijken, speciaal AIDS (bijv. belbal) en materialen worden gebruikt.
Het kan nodig zijn om assistenten in te schakelen voor hulp. Om het lichaamsbewustzijn te bevorderen, is het raadzaam om met tactiele prikkels te werken. Aanraken tussen de groepsdeelnemers hangt af van hoe intensief de deelnemers van de groep elkaar kennen en hoeveel ze elkaar kunnen aanraken.
Door tactiel contact met anderen gaan de deelnemers naast verbale uitdrukkingen, gebaren en gezichtsuitdrukkingen (als ze überhaupt kunnen worden waargenomen) met elkaar in communicatie. Om de reactie op sportactiviteiten en hun eigen veerkracht te kunnen beoordelen, moeten de deelnemers leren polsslag te voelen en te beoordelen, ademhaling, zweten, spierspanning en ontspanning. Om een idee te krijgen van de grootte van de ruimte, kan de ruimte voor aanvang van de warming-up aan de deelnemers worden uitgelegd en vervolgens worden gerend en gepalpeerd.
Apparatuur of cursussen worden samen met de deelnemers opgezet en zo tastbaar en tastbaar gemaakt. De OC's moeten er absoluut voor zorgen dat er geen bronnen van letsel zijn in de bereikbare omgeving van de deelnemers. Learning of het verbeteren van de ruimtelijke oriëntatie en het eigen lichaam in relatie tot de omgeving is essentieel voor oriëntatie in het dagelijks leven en op het werk en vermindert angsten.
De deelnemers zijn afhankelijk van mondelinge en tactiele informatie en didactische arrangementen. Een nauwkeurige uitleg van de vereiste bewegingssequenties en spelregels in de juiste chronologische volgorde is essentieel. De oefeningen of sportgames moeten zo worden gekozen en uitgelegd dat de deelnemers de alledaagse context begrijpen en het doel en de betekenis van de vereiste bewegingen kunnen begrijpen. Afhankelijk van de mate van handicap en individuele bewegingservaring kunnen de deelnemers de oefeningen in verschillende mate uitvoeren.
- Verbetering van de coördinatie van bewegingssequenties
- Automatiseer bewegingen en leer vervangende bewegingen
- Ongebruikelijke sportieve vaardigheden en vaardigheden aanleren
- Evenwichtstraining
- Verbetering van de lichaamsperceptie, emotioneel evenwicht en ontspanningsvermogen
- Verbetering van de oriëntatie in de kamer
- Integratie
