Synoniemen in bredere zin
Conjunctivitis, conjunctivitis Engels: conjunctivitis, pinkeye
Definitie
(bindvlies = conjunctiva van het oog; -itis = ontsteking) Ontsteking van het bindvlies is een van de meest voorkomende aandoeningen van het oog. Het oog jeukt, is rood en geeft secreties af. Het kan worden geactiveerd door bacteriën, virussen, een allergie of externe prikkels zoals droge lucht. Afhankelijk van de oorzaak kan het al dan niet besmettelijk zijn.
Welke vormen van conjunctivitis zijn er?
In principe kan conjunctivitis worden onderverdeeld in inflammatoire en niet-inflammatoire conjunctivitis, afhankelijk van de oorzaak. Deze zijn telkens weer onderverdeeld. Niet-inflammatoire conjunctivitis: inflammatoire conjunctivitis: de arts kan aan de hand van de symptomen zien welk type conjunctivitis aanwezig is: Infectieuze conjunctivitis is met name vaak verantwoordelijk voor de afscheiding van secreties of de ontwikkeling van uitstulpingen in de bindvlies.
De infectie blijft meestal onopgemerkt wanneer de getroffenen hun wrijven jeukende ogen en vervolgens de ziekteverwekkers via hun handen overbrengen. Dit kan gebeuren via deurklinken of andere voorwerpen die veel mensen met hun handen aanraken. Bacterie or virussen kan ook worden overgedragen via direct handcontact.
Handen schudden moet daarom worden vermeden als conjunctivitis aanwezig is. Wrijven over de ogen moet ook worden vermeden, omdat er een zeer groot risico bestaat dat de ziekteverwekkers niet alleen van het ene oog naar andere mensen, maar ook naar het andere oog worden overgedragen. Regelmatige handdesinfectie is daarom ook erg belangrijk.
Binnen een gezin moet ervoor worden gezorgd dat u uw eigen handdoeken, washandjes, enz. Gebruikt, aangezien er ook een hoog risico bestaat dat de ziekteverwekkers zich verspreiden. - niet specifiek
- Allergisch
- Neonatale conjunctivitis
- bacterie-
- Virale
Bij conjunctivitis komen de volgende zogenaamde leidende symptomen naar voren: Er kunnen verschillende symptomen worden waargenomen bij conjunctivitis met verschillende genese. Daarom moet bij de verschillende vormen van conjunctivitis rekening worden gehouden met specifieke symptomen.
Een ontsteking van de bindvlies kan ook vergezeld gaan van pijn in de ooghoeken. - het "rode oog" of rood ooglid Het wordt veroorzaakt door een verhoogde vulling van het bindvlies schepen. - Afscheiding Vooral bij bacteriële oorzaken is er sprake van waterige, slijmerige of etterende afscheiding.
- Zwelling Het bindvlies kan zo opgezwollen zijn dat het uit de ooglid spleet. - "Straatstenen" Vooral onder de ooglid Er verschijnen platte uitstulpingen van het bindvlies die doen denken aan straatstenen. Deze zogenaamde papillen zijn typerend voor conjunctivitis in het geval van een allergie.
- Follikel Follikels zijn ophopingen van ontstekingscellen in het bindvlies. De diagnose van conjunctivitis wordt gesteld op basis van de belangrijkste symptomen "rood oog", verhoogde vochtafscheiding en zwelling van het bindvlies. Meestal wordt hier jeuk aan toegevoegd.
Conjunctivitis wordt vaak gediagnosticeerd door de oogarts. Blikdiagnose houdt in dat de arts de diagnose op het eerste gezicht kan stellen of een concreet vermoeden kan uiten. De differentiatie in de verschillende vormen van conjunctivitis is echter moeilijker.
Om de verschillende manifestaties van de gedeeltelijk nodulaire veranderingen van het bindvlies ook onder de oogleden te beoordelen, moet de arts het ooglid naar buiten draaien (ectropion). Omdat conjunctivitis door verschillende oorzaken kan worden veroorzaakt, zijn er ook verschillende behandelmethoden. Men moet heel voorzichtig zijn met een zelfbehandeling, omdat men zelf niet de exacte trigger kan vinden en dus niet dienovereenkomstig kan behandelen.
Meestal wordt conjunctivitis lokaal behandeld, dwz alleen oogzalven of druppels worden op het aangedane oog aangebracht. Het medicijn Vividrin® oogdruppels worden gebruikt om symptomen van conjunctivitis in het oog te behandelen. Evenzo Dexa-Gentamicin Oogdruppels worden gebruikt om de symptomen van conjunctivitis te behandelen.
Floxal Op dezelfde manier, Dexa-Gentamicin oogdruppels worden gebruikt om symptomen van conjunctivitis te behandelen. Floxal Floxal Irriterende conjunctivitis kan worden veroorzaakt door externe prikkels zoals stof, rook of tocht, maar ook door een verandering in de samenstelling van de traanvocht. Een mogelijke oorzaak hiervan is het gebruik van oogdruppels die niet zijn aanbevolen door de oogarts.
Hierbij dienen de externe irritaties zo snel mogelijk te worden vermeden, daarna verdwijnen de klachten meestal na enkele dagen. Als droge ogen hebben geleid tot conjunctivitis, kunnen traanvervangers helpen het oog vochtig te houden en de klachten te verminderen. Oogdruppels met hyaluronzuur worden hier gebruikt voor therapie.
Allergische conjunctivitis komt vaak voor in verband met hooi koorts. In dit geval is het raadzaam om een allergoloog te raadplegen, die mogelijk een desensibilisatie uitvoert. Conjunctivitis als gevolg van een huiduitslag of de zogenaamde lenteconjunctivitis kan hierdoor niet worden verlicht.
Hier moet de patiënt de symptomen accepteren en een therapie zoeken in samenwerking met een oogarts dat is zo effectief mogelijk en heeft zo min mogelijk bijwerkingen. Vaak cortisone-bevattende preparaten helpen hier om de symptomen in ieder geval tijdelijk te verlichten. Er zijn verschillende soorten allergische conjunctivitis: en oogzalf met cortison
- Hooi koorts conjunctivitis is gebaseerd op een allergie voor pollen.
Het wordt meestal geassocieerd met allergische rhinitis. Patiënten worden ernstig getroffen door tranen, niezen, zwelling van het bindvlies en het gevoel van een vreemd lichaam. en oogzalf met cortison
Conjunctivitis veroorzaakt door bacteriën of schimmels is relatief zeldzaam.
In deze gevallen wordt een antibioticum gebruikt voor bacteriën of een antischimmelmiddel voor schimmels. Bij bacteriële conjunctivitis kunnen oogdruppels en zalven die antibiotica bevatten worden gegeven, waarbij oogdruppels de meest gebruikelijke methode zijn. Deze worden rechtstreeks in het aangedane oog gedruppeld en worden in de meeste gevallen ongeveer 3 tot 5 dagen gebruikt.
Als echter speciale bacteriën, chlamydia, verantwoordelijk zijn voor conjunctivitis, duurt de behandeling ongeveer 3 weken. Chlamydia zijn de ziekteverwekkers van geslachtsziekten en worden verzonden via lichaamssappen. Daarom moet de partner altijd ook worden behandeld als chlamydia wordt gedetecteerd.
Hier is het bijzonder belangrijk om de voorgeschreven behandelingsduur aan te houden, want als de ziekte niet volledig geneest, kan een chronische vertroebeling van het hoornvlies optreden. Virussen kan ook conjunctivitis veroorzaken. Deze genezen vaak vanzelf en komen voor in combinatie met andere ziektesymptomen veroorzaakt door virussen, dwz een griep-achtige infectie.
Bijzonder besmettelijk zijn de zogenaamde adenovirussen, waartegen geen specifieke therapie bestaat. Na ongeveer 2 weken wachten, zouden de symptomen vanzelf moeten verdwijnen. Gedurende deze tijd bevatten oogdruppels cortisone kan tijdelijk worden gebruikt om jeuk en ontsteking te verlichten.
Bovendien, de herpes simplex-virussen kunnen conjunctivitis veroorzaken. In deze gevallen kan aiclovir als oogzalf of tabletten vaak worden gebruikt om deze aandoeningen effectief te behandelen. Van een groot aantal huismiddeltjes is bekend dat ze conjunctivitis behandelen.
Ze hebben allemaal gemeen in hun toepassing dat ze slechts binnen een beperkt bereik mogen worden gebruikt. Als de conjunctivitis niet is verdwenen na 3 dagen behandeling met huismiddeltjes, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Verder is het essentieel dat hygiënemaatregelen worden nageleefd.
Van de kurkuma bol of afgewerkt poeder van de wortel kan een symptoomverlichtende oplossing worden bereid met kokend water na 10-15 minuten infusie. De ogentroost helpt ook bij conjunctivitis. Dit wordt ook gekookt met water, dat vervolgens wordt gebruikt om een kompres te laten weken.
Na opslag in de koelkast helpen gezette zwarte theezakjes als verkoelende kompressen op het oog tegen symptomen zoals brandend van het oog. Eik blaffen en venkel kan ook worden gebruikt. De eik schors wordt gebruikt om kompressen te laten weken na het koken met water.
Hetzelfde geldt voor venkel. Terwijl de eik schors heeft een desinfecterende werking, venkel helpt vooral tegen zwelling van de oogleden. Salie, kamille en goudsbloem zijn ook bekend als huismiddeltjes.
Quark comprimeert en wast het oog mee ui melk zou ook positieve effecten hebben. Al deze methoden moeten met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt en alleen volgens de instructies om extra irritatie of zelfs oogletsel te voorkomen. Bij onzekerheid over de behandeling of bij verergering van de symptomen moet een arts worden geraadpleegd.
Vooral conjunctivitis veroorzaakt door adenovirussen verspreidt zich zeer snel en veroorzaakt vaak een epidemie op kleuterscholen en scholen. Daarom is het erg belangrijk om conjunctivitis veroorzaakt door ziekteverwekkers voldoende te behandelen voordat het kind weer contact mag hebben met andere kinderen. De respectievelijke oorzaken van conjunctivitis moeten worden opgehelderd door een kinderarts.
Pas als de oorzaak is opgehelderd, kan een passende therapie worden gestart. Bij een door bacteriën veroorzaakte ontsteking is meestal een aanmeldingsperiode van 2 tot 3 dagen voldoende voordat het kind mag komen kleuterschool of weer naar school. Als de ogen echter nog steeds verstopt en ernstig rood zijn, moet het kind de kinderarts opnieuw zien.
Baby's kunnen al bacteriën in het geboortekanaal vangen, wat kan leiden tot conjunctivitis. Deze omvatten vooral de gonokokken, die veroorzaken gonorroe. Als de moeder ziek is, kunnen de bacteriën tijdens de geboorte op de baby worden overgedragen en moet de conjunctivitis snel worden behandeld om verdere aantasting van het hoornvlies te voorkomen.
Uit voorzorg kan de baby ook na de geboorte oogdruppels krijgen om het ontstaan van conjunctivitis te voorkomen. Zelfs als de moeder chlamydia draagt, kan het worden overgedragen op de baby en tot conjunctivitis leiden. Vrouwen zijn vaak niet op de hoogte van hun ziekte, omdat deze in veel gevallen asymptomatisch is.
Bovendien kan conjunctivitis van de pasgeborene worden veroorzaakt door herpes virussen, die ook worden overgedragen in het geboortekanaal. Als door bacteriën veroorzaakte conjunctivitis aanwezig is, zijn verschillende pathogenen mogelijk. Een virale conjunctivitis is zeer besmettelijk.
Het wordt meestal veroorzaakt door zogenaamde adenovirussen. Deze vorm van zeer besmettelijke conjunctivitis begint bijna altijd in slechts één oog. In zeldzame gevallen kan conjunctivitis ook worden veroorzaakt door schimmels of parasieten.
Bij neonatale conjunctivitis is de oorzaak meestal bacteriën (gonokokken gonorroe; chlamydia of pseudomonas). Virussen, zoals herpes virussen zijn ook mogelijke triggers. Al deze ziekteverwekkers worden bij de geboorte op de baby overgedragen en zijn daarom besmettelijk.
Als gonokokken de oorzaak zijn van conjunctivitis, kan een bijzonder sterke accumulatie van pus treedt ernstig op gezwollen oogleden. Bij conjunctivitis veroorzaakt door chlamydia zijn de belangrijkste symptomen de belangrijkste symptomen. De ziekteverwekkers kunnen alleen worden opgespoord door een uitstrijkje.
Al deze ziekteverwekkers kunnen natuurlijk ook bij volwassenen tot deze ziekte leiden. en niet-specifieke conjunctivitis wordt vaak veroorzaakt door droge ogen, bijvoorbeeld vanwege onvoldoende traanvocht, overmatige inspanning of externe prikkels (bijv. rook). Contactlenzen lange tijd gedragen of vuil zijn kan ook een mogelijke trigger zijn.
De belangrijkste symptomen zijn het gevoel van een vreemd lichaam en plotselinge tranen. Conjunctivitis kan worden voorkomen door niet met vuile vingers in de ogen te wrijven. Er zijn ziekteverwekkers op onze huid die tot de normale huidflora behoren, maar die in het oog ziektewaarde hebben.
Zelfs als u contact heeft gehad met besmettelijke patiënten, moet u daarna uw handen grondig wassen. Als er een allergie aanwezig is, moet het allergeen worden vermeden om de daarmee samenhangende conjunctivitis te voorkomen. De duur van de conjunctivitis hangt sterk af van de oorzaak.
Als het een simpele irritatie is die wordt veroorzaakt door stof, wind of rook, geneest deze meestal binnen een paar dagen. Het is belangrijk om de irritatie te vermijden en een goede ooghygiëne te behouden (handen wassen, niet wrijven). Als het probleem na enkele dagen nog steeds aanwezig is, moet een arts worden geraadpleegd.
In dit geval bestaat de mogelijkheid dat er andere oorzaken aanwezig zijn. Als de oorzaak bacteriën of schimmels zijn, duurt de genezing meestal slechts ongeveer 4-5 dagen met voldoende medicatie. Als virussen de oorzaak zijn, kan conjunctivitis tot twee weken aanhouden.
Als wordt vermoed dat herpesvirussen de oorzaak zijn, moet medicatie worden gebruikt, anders bestaat het risico op chroniciteit en langdurige schade aan het bindvlies en de rest van het oog. Kleine kinderen brengen vaak conjunctivitis mee naar huis kleuterschool. Indien behandeld met oogdruppels die antibiotica bevatten, genezen deze meestal zonder gevolgen binnen 2-3 dagen.
Het is te allen tijde belangrijk om contact op te nemen met een arts als de niet-medicamenteuze therapie mislukt. De ziekteverwekkers kunnen naast het bindvlies ook andere delen van het oog aanvallen en tot kritieke ontsteking van het hele oog leiden. De bacteriële conjunctivitis geneest onder therapie na ongeveer twee tot drie dagen behandeling.
Als er een virale conjunctivitis aanwezig is, kan het wat langer duren voordat alle symptomen tijdens de behandeling verdwijnen. Als de ziekte werd veroorzaakt door herpesvirussen, kan de ontsteking ondanks therapie keer op keer optreden. Een complicatie van conjunctivitis is superinfectie.
Superinfectie betekent dat er naast de triggerende pathogenen ook andere worden toegevoegd, wat de behandeling duidelijk bemoeilijkt. Daarnaast kan ook het hoornvlies worden betrokken. Dit is gevaarlijk omdat er de mogelijkheid is van hoornvlies vertroebeling.
In het geval van langdurige conjunctivitis kan ook weefselproliferatie optreden die wordt veroorzaakt door de ontsteking. Deze overtollige weefselvorming kan over het hoornvlies groeien en wordt genoemd pannus op het oog. De pannus kan dan ook leiden tot een vertroebeling van het hoornvlies, wat het zicht verzwakt.
Conjunctivitis kan ook optreden tijdens zwangerschap om verschillende redenen. Deze zijn meestal niet schadelijk voor het ongeboren kind en kunnen niet worden overgedragen. Gonokokken- en Chlamydia-infecties die optreden tijdens de laatste week van zwangerschap vormen een uitzondering.
Deze twee soorten bacteriën kunnen via het geboortekanaal op de baby worden overgedragen. In het geval van conjunctivitis tijdens zwangerschap, die wordt veroorzaakt door externe prikkels zoals stof of rook, moet de aanstaande moeder wachten en het oog sparen, aangezien de ontsteking meestal na een paar dagen vanzelf overgaat. Bij conjunctivitis veroorzaakt door allergieën dient eventueel in overleg met de arts een antiallergisch medicijn te worden ingenomen.
Zelfs conjunctivitis, die het gevolg is van een virale ziekte, geneest in de meeste gevallen vanzelf en vereist geen aanvullende behandeling. Bacterieel veroorzaakte ontstekingen moeten echter worden behandeld met een antibioticum. Als dit plaatselijk op het oog wordt aangebracht, levert dit geen gevaar op voor het kind.
Baby's en baby's hebben vaker last van conjunctivitis dan volwassenen. Dit komt deels doordat hun ogen veel gevoeliger zijn voor prikkels uit de omgeving en deels doordat ze vaak onbewust met hun handen vuil in hun ogen wrijven. Omdat ze veel contact hebben met familieleden en andere kinderen door te spelen, is het risico op het oplopen en overdragen van een infectieuze conjunctivitis vrij hoog.
Als de traankanalen van baby's of peuters nog niet goed ontwikkeld zijn, leidt dit ook tot een terugkerende conjunctivitis. Omdat de tranen niet goed kunnen wegvloeien, verzamelen ze zich en bevorderen zo de kolonisatie van bacteriën. Of conjunctivitis besmettelijk is, hangt af van de oorzaak van de ziekte.
Conjunctivitis veroorzaakt door virussen, schimmels of bacteriën is altijd besmettelijk. Conjunctivitis die wordt overgedragen via adenovirussen is bijzonder besmettelijk. Men spreekt van een infectieuze conjunctivitis. Conjunctivitis die allergische oorzaken heeft of wordt veroorzaakt door externe invloeden (bijv. Irriterende conjunctivitis) is niet besmettelijk.
