Zuurstof therapie kan in verschillende vormen worden toegediend. Alle behandelconcepten zijn daarbij gericht op het voorzien van een patiënt van voldoende zuurstof.
Wat is zuurstoftherapie?
In het kader van zuurstof therapie uitgevoerd op doktersvoorschrift, wordt op verschillende manieren extra zuurstof aan het organisme toegevoerd. In het kader van zuurstof therapie uitgevoerd op doktersvoorschrift, wordt op verschillende manieren extra zuurstof aan het organisme toegevoerd. Zuurstoftherapie is geen vervanging van natuurlijk ademhaling, maar verhoogt de zuurstoftoevoer van een patiënt. Zuurstoftherapie is in de regel geschikt voor de behandeling van personen van wie de cellen slechts in beperkte mate van zuurstof worden voorzien. Afhankelijk van de staat van volksgezondheid van een patiënt verschillen de vormen van medisch bruikbare zuurstoftherapie - hierbij moet bijvoorbeeld onderscheid gemaakt worden tussen langdurige en zogenaamde meerstapsbehandeling. Terwijl een patiënt in de loop van een langdurige zuurstoftherapie gewoonlijk dagelijks ongeveer 16-24 uur van zuurstof wordt voorzien, omvatten meerstapsconcepten bijvoorbeeld verschillende therapiesessies, die elk over een periode van ongeveer 2 uur duren. . Administratie zuurstof voor zuurstoftherapie kan worden bereikt met behulp van onder andere een zuurstofbril, maskers of neussondes.
Functie, effect en doelen
Zuurstoftherapie kan worden gebruikt voor verschillende aandoeningen die optreden als gevolg van zuurstoftekort. De bijbehorende klachten zijn bijvoorbeeld kortademigheid, uitgesproken en aanhoudend overdag 피로, en / of een blauwe verkleuring van de huid of slijmvliezen (in de geneeskunde staat dit laatste fenomeen ook bekend als cyanose Zuurstoftherapie op korte termijn kan ook nuttig zijn na verschillende chirurgische ingrepen - op deze manier kan een zuurstoftekort in weefsel worden voorkomen. Mogelijke factoren die het gebruik van zuurstoftherapie kunnen vereisen, zijn bijvoorbeeld aanwezig functionele stoornissen van de longen, bloedarmoede (een tekort aan rood bloed cellen die verantwoordelijk zijn voor het zuurstoftransport), beperkingen van de ademhalingsspieren of schokken voorwaarden. Een van de belangrijkste doelen van zuurstoftherapie is om de ingeademde lucht te verrijken met zuurstof, zodat deze de arteriële lucht kan binnendringen. bloed Om ervoor te zorgen dat de nodige zuurstof administratie kan worden aangepast aan individuele eisen, een zogenaamd bloed gasanalyse wordt meestal eerst uitgevoerd op de getroffen patiënt in de aanloop naar de behandeling - een dergelijke analyse kan informatie geven over de huidige zuurstof concentratie in het bloed. Als een meerstaps zuurstoftherapie wordt uitgevoerd, wordt meestal een getroffen persoon voorzien vitaminen en stoffen voor vasodilatatie vooraf. Op deze manier kan de eigen zuurstofopname van het lichaam worden verhoogd. Oefeningstraining die gepaard gaat met zuurstoftherapie, dient ook om het vermogen van het organisme om zuurstof te absorberen te versterken. Leuk vinden meerstaps zuurstoftherapiewordt langdurige zuurstoftherapie voornamelijk uitgevoerd met behulp van een masker of een speciale sonde. In zeldzame gevallen kan voor zuurstoftherapie ook een tracheale katheter nodig zijn. In de thuisomgeving wordt de zuurstof die nodig is voor langdurige zuurstoftherapie vaak verkregen via zuurstofconcentratoren - het huis voor korte tijd verlaten is mogelijk met behulp van een extra gasfles onder druk. Bij zeer mobiele patiënten is voor zuurstoftherapie vaak een vloeibaar zuurstofsysteem aanwezig met een transporteerbare tank.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Het toedienen van zuurstoftherapie kan in verband worden gebracht met verschillende bijwerkingen. Langdurige zuurstoftherapie leidt bijvoorbeeld tot uitdroging van de neusslijmvlies bij veel patiënten. Dergelijke uitdroging van de slijmvliezen kan worden voorkomen, bijvoorbeeld met behulp van een gasbevochtiger of het gebruik van voedende lotions Als zuurstoftherapie niet wordt uitgevoerd met een zuurstof-luchtmengsel, maar in plaats daarvan zuivere zuurstof aan de patiënt wordt toegediend, kunnen te lange therapiesessies leiden tot klachten zoals duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid en / of braken Om deze reden wordt geschikte zuurstoftherapie met zuivere zuurstof gewoonlijk alleen uitgevoerd in faciliteiten die daarvoor zijn uitgerust noodgeval medicijnOm de algemene veiligheidsrisico's die kunnen worden geassocieerd met zuurstoftherapie te verminderen, moeten verschillende regels in acht worden genomen bij het hanteren van zuurstofflessen. De cilinders moeten bijvoorbeeld goed worden vastgezet om te voorkomen dat ze omvallen. Deskundigen sporen mensen ook aan om hiervan af te zien roken in de buurt van een zuurstoffles, omdat zuurstof een brandversnellend effect kan hebben. Cilinders die voor zuurstoftherapie worden gebruikt, mogen alleen worden vervoerd met de klep gesloten en beschermd tegen directe blootstelling aan hitte en zonlicht. Last but not least, als een zuurstoffles defect raakt, wordt aanbevolen om af te zien van onafhankelijke reparatiepogingen.
