Risico's en complicaties
De meest voorkomende complicatie daarna Lasik chirurgie manifesteert zich in de vorm van droge ogen. Deze aandoening manifesteert zich als een verslechtering van het gezichtsvermogen, maar een gevoel van droogheid verdwijnt meestal naar de achtergrond. Dit komt door de vernietiging van de zenuwvezels die het hoornvlies voeden (denervatie) tijdens Lasik chirurgie.
In de meeste gevallen herstelt dit zich echter binnen een periode van maximaal zes maanden na de operatie. Tot die tijd moeten kunstmatige traanvervangers worden gebruikt om de ogen te bevochtigen. 'S Nachts wordt het gebruik van gels of zalven om de ogen te hydrateren aanbevolen.
Bovendien kan het contrastzicht hierdoor worden verminderd Lasik. Dit uit zich als een verslechtering van het zicht in de schemering of 's nachts. Een ander risico van Lasik zijn snijfouten.
Het stukje hoornvlies (flap) kan met de microkeratoom te klein of te dun worden afgesneden of zelfs volledig worden gescheiden. Inmiddels is het percentage voor deze complicatie echter slechts 0.5%. Bovendien kan tijdens een Lasik een zogenaamd epitheel defect optreden.
Dit is een defect van de bovenste laag van het hoornvlies (epitheel). Het risico op deze complicatie van Lasik wordt vergroot door vroegtijdig of overmatig gebruik van anesthetica tijdens de operatie of door onvoldoende bevochtiging van het oog tijdens de operatie. Patiënten die lijden aan zeer droge ogen of veranderingen in het hoornvliesweefsel (hoornvliesdystrofie) lopen ook een verhoogd risico op een epitheliaal defect na Lasik.
Als een dergelijk defect aanwezig is, wordt het behandeld met een verbandlens die over het oog wordt geplaatst en met een verhoogde dosis steroïden oogdruppels naar Lasik. Als verdere complicatie kunnen zich na de Lasik-procedure rimpels vormen in de flap. Kleine rimpels (microrimpels) komen vooral voor bij patiënten die voor ernstig worden behandeld bijziendheid.
Meestal verschijnen deze kleine rimpels zonder symptomen. Daarentegen moeten grote rimpels (macro-rimpels) in de flap onmiddellijk na Lasik operatief worden verwijderd. Hiervoor wordt de flap weer gescheiden, uitgerekt, zodat de rimpels zich verspreiden en weer vastmaken.
In ernstige gevallen kan het echter ook nodig zijn de rimpels te verwijderen of tijdelijk een paar weken te hechten. In maximaal twee procent van de gevallen kan na Lasik een inflammatoire verandering in het hoornvlies optreden, een diffuse lamellaire keratitis. "Keratitis" verwijst naar ontsteking van het hoornvlies en "diffuus" naar een willekeurige, uitgebreide verspreiding van deze ontsteking.
Het wordt vaak veroorzaakt door een defect in het hoornvlies epitheel, bacteriën of residuen in de ruimte (interface) tussen flap en hoornvliesweefsel. Deze complicatie van Lasik wordt behandeld met steroïde druppels, steroïde tabletten of irrigatie. Een ontsteking veroorzaakt door de ziekteverwekker - microbiële keratitis - is ook een risico bij een Lasik-operatie.
Als maatregelen moet antibiotische therapie in combinatie met grondige irrigatie onder de verhoogde flap worden uitgevoerd. Het kan zelfs nodig zijn om de flap helemaal te verwijderen. In zeldzame gevallen glaucoma kan optreden na een Lasik-operatie, wat een verhoging van de intraoculaire druk is.
Dit gebeurt als gevolg van steroïde therapie na Lasik. Verder het oppervlakkige hoornvlies epitheel kan groeien in het gebied van de cornea-incisie. Deze complicatie van Lasik ontwikkelt zich in ongeveer één procent van de behandelde gevallen.
Zolang er echter geen verslechtering (progressie) is, hoeft deze complicatie vanwege het ontbreken van symptomen niet te worden behandeld. Als er na de cornea-ablatie in het kader van Lasik een te dun hoornvliesrest achterblijft, kan een cornea-ectasie optreden, hetgeen wordt verstaan een uitsteeksel van dit restant. Als een dergelijk geval zich voordoet, moeten lenzen worden aangepast voor stabilisatie, moeten zogenaamde Ferrara-ringen in het hoornvliesweefsel worden ingebracht of moet een keratoplastie (hoornvliestransplantatie) worden uitgevoerd.
