Welke dokter behandelt gordelroos?
Als de eerste symptomen van gordelroos bij een patiënt verschijnen, doet hij er goed aan eerst zijn huisarts te raadplegen. Als de typische symptomen aanwezig zijn, kan de arts meestal een diagnose stellen gordelroos relatief snel en begin met een geschikte therapie met antivirale middelen en meestal een zinkzalf In de meeste gevallen zijn de symptomen van gordelroos goed te behandelen. Na een week dient de patiënt opnieuw zijn of haar huisarts te raadplegen om het verloop van de ziekte te volgen. Als het verloop van de ziekte echter erg ernstig is of als de ziekte zich in het oog- of oorgebied bevindt, wat gepaard kan gaan met overeenkomstige functionele gebreken, is het raadzaam om voor verdere opheldering naar het ziekenhuis te gaan.
Therapie
De behandeling van gordelroos is altijd gericht op het verlichten van de bestaande symptomen en het bereiken van een zo snel mogelijke genezing. Een volledige eliminatie van de viruspathogenen is niet mogelijk. Bovendien moet de medicamenteuze behandeling zo snel mogelijk na het eerste vermoeden worden gestart om chronische complicaties te voorkomen.
Aanvankelijk is antivirale therapie de focus van medicamenteuze therapie, die bedoeld is om de verspreiding van het te remmen herpes zoster-virus en zorgen voor een sneller genezingsproces. Bovendien wordt deze therapie meestal gecombineerd met het toedienen van pijnstillers en zalven op de getroffen gebieden. Antivirale behandeling is vereist voor gordelroos veroorzaakt door herpes Zoster.
In de meeste gevallen aciclovir® wordt gebruikt. Het kan oraal worden toegediend, dwz in tabletvorm, of iv (intraveneus) via infusie.
Zostex® (met het actieve ingrediënt Brivudine) kan ook als orale therapie worden gebruikt. aciclovir en Brivudine behoren tot de groep van virustatica. Dit zijn actieve ingrediënten die specifiek de groei en vermenigvuldiging van virussen.
Ze remmen de structuur van het virale DNA. Andere antivirale middelen zijn bijvoorbeeld valaciclovir en famciclovir. Zoals pijnstillers zijn voornamelijk Ibuprofen of ASS (acetylsalicylzuur) in kwestie.
Voor de lokale behandeling van de blaren worden in de meeste gevallen ook zinkzalven voorgeschreven, waardoor de blaren uitdrogen en de bestaande jeuk wordt verlicht. Gordelroos kan ook worden verbeterd door homeopathische middelen (zie: gordelroos en homeopathie De toepassing van zinkzalf is een standaardtherapie voor gordelroos. Enerzijds heeft het zinkoxide dat het bevat een antiseptische werking, waardoor verdere verspreiding van gordelroos en bacteriële kolonisatie wordt voorkomen.
Bovendien zijn bepaalde ingrediënten in de zinkzalf hebben een sterk waterafvoerend effect, waardoor de blaren uitdrogen. Dit verbetert enerzijds het beloop van de ziekte en anderzijds verlicht het de sterke jeuk enorm. De crème kan het beste 3 keer per dag op de aangetaste huid worden aangebracht.
Daarnaast duurt het ongeveer een half uur om goed op te drogen en de vloeistof uit de blaren te verwijderen. Een grondige en regelmatige toepassing kan een sterk positieve invloed hebben op het beloop van de ziekte. In de meeste gevallen gaat gordelroos gepaard met ernstige zenuwpijn, een zogenaamde zenuwpijn, die in zeldzame gevallen kan aanhouden, zelfs nadat de ziekte is verdwenen.
Bij behandeling met antivirale middelen (geneesmiddelen die de virusgroei remmen), kan de pijn verdwijnt meestal erg snel. Als dit niet het geval is, een specifiek pijn therapie kan worden uitgevoerd. Volgens huidige studies, Lyrica®, een medicijn dat direct inwerkt op de pijnlijke zenuwen, is bijzonder geschikt voor de typische zoster pijn.
Als de pijn niet voldoende kan worden geëlimineerd door deze medicijnen, kan de al genoemde Lyrica® worden gebruikt of sterkere medicijnen zoals Tilidine, die al behoren tot de groep van laag-potente opioïden, moet gebruikt worden. Over het algemeen kan de meeste pijn als gevolg van gordelroos echter goed worden behandeld met het lichtere, niet-opioïde pijnstillers.
- ibuprofen,
- paracetamol
- En acetylsalicylzuur (ASS, Aspirin®)
Voor de getroffenen, als er geen ernstige is zenuwpijn, de behandeling van ernstige jeuk is meestal de aandacht.
Waarschijnlijk de bekendste en meest gebruikte behandeling is zinkzalf. Dit heeft een antiseptisch effect en helpt de blaren uit te drogen, wat leidt tot een aanzienlijke vermindering van jeuk. De zalf moet rechtstreeks op de blaren worden aangebracht.
Krassen op de blaren wordt sterk afgeraden, omdat het de kans op een tweede infectie in andere delen van het lichaam vergroot. Als de jeuk niet voldoende kan worden behandeld, een lokale therapie bij Lidocaïne, een plaatselijke verdoving, kan worden overwogen na medisch consult. Bij de behandeling van gordelroos kunnen homeopathische middelen worden gebruikt om de symptomen te verlichten.
Ze moeten echter parallel met conventionele medische therapie worden gebruikt en mogen deze niet vervangen. Het is niet aan te raden om zelf voorgeschreven medicatie te staken. Bekende homeopathische medicijnen bij de behandeling van gordelroos zijn. Deze actieve ingrediënten zijn vooral nuttig bij de behandeling van pijn die kan optreden bij aanraking, beweging en vaak 's nachts.
- Mezereum (D6),
- Ranonkel bulbosus (D6)
- En Arsenicum album (D12).
Naast medicamenteuze behandeling is er ook de mogelijkheid om gordelroos parallel met huismiddeltjes te behandelen. Het gebruik van kool is bekend. De binnenste, nog verse bladeren worden gebruikt.
Het is het beste om een deegroller over de bladeren te halen om de vloeistof te laten ontsnappen. Deze bladeren kunnen nu met een envelop op de ontstoken en blaren huid worden geplaatst. Naast het verkoelende en hydraterende effect, wordt ook aangenomen dat de antioxidanten in de vloeistof een ontlastend effect hebben op de blaren en de regeneratie van de huid bevorderen.
Sommige mensen zijn ook overtuigd van het gebruik van balsem. Je kookt een thee met de bladeren, laat deze afkoelen en dep vervolgens de aangetaste huid. Er wordt aangenomen dat citroenmelisse heeft een antiviraal effect, dat het lichaam helpt het virus te bestrijden. Om de huid uit te drogen wordt vaak een pasta van water en bakpoeder aanbevolen, wat leidt tot een vermindering van blaren en dus verlicht jeuk. Huismiddeltjes tegen het bestaande zenuwpijn, zenuwpijn, zijn zeer controversieel en worden zelden aanbevolen door artsen.
