Wat zijn de kansen op herstel van verlamming na een beroerte? | Genezing na een beroerte

Wat zijn de kansen op herstel van verlamming na een beroerte?

De prognose voor verlamming na a beroerte hangt af van verschillende factoren. Het tijdstip van therapie, de ernst van de aandoening en de reservecapaciteit van de hersenen een belangrijke rol spelen. Een klinische verbetering van de symptomen is meestal na twee maanden te zien.

Dit is echter een langdurig proces dat veel discipline vereist. Immers, hoe vaker de oefeningen van de fysiotherapeuten worden herhaald, hoe groter de kans op genezing of in ieder geval verlichting van de klachten. De oefeningen stimuleren de reorganisatie van zenuwcellen - naburige gebieden kunnen zo de functie van het beschadigde gebied overnemen.

Vooral een vroege en intensieve start van de revalidatie is belangrijk. Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat intensieve vroege revalidatie bepalend is voor de regressie van klachten. In het geval van verlamming kunnen motorische functies opnieuw worden aangeleerd.

Er moet echter ook worden gezegd dat verlamming een ernstige neurologische aandoening is die in zeldzame gevallen volledig geneest. De patiënt moet zo snel mogelijk van bed op de rolstoel en van de rolstoel weer terug naar zelfstandig lopen kunnen komen. Zoals hierboven vermeld is dit niet alleen erg positief voor bewegingstraining, het voorkomt ook complicaties. Het aantal stappen in elke trainingseenheid lijkt een groot effect te hebben.

Verlamming van de bovenste ledematen komt voor bij 80% van de getroffenen. In de eerste twee maanden kunnen patiënten de beweging van hun vingers al opnieuw leren. Als de functie van de hand na een half jaar nog niet hersteld is, is de kans op verbetering beduidend kleiner.

Het is hier ook erg belangrijk om de hand te integreren in dagelijkse activiteiten en herhaaldelijk te oefenen. Het is belangrijk voor patiënten met verlamming om krampen te voorkomen (spasticiteit​ Bovendien hangt de prognose af van de eerdere ziekten, zoals suikerziekte mellitus of hartritmestoornissen.

Deze verhogen de kans op complicaties en verkleinen de kans op herstel. Om deze reden moeten patiënten regelmatig worden gecontroleerd, vooral tijdens de acute fase. Bloed suiker, bloeddruk en de lichaamstemperatuur moet stabiel worden gehouden. Dit alles kan een positief effect hebben op het herstel en daarmee de kans op genezing vergroten.