Producten
Diltiazem zalven zijn in veel landen niet geregistreerd als afgewerkte geneesmiddelen. Ze kunnen echter in de apotheek op recept worden bereid. Meestal worden doseringsvormen van twee procent gebruikt (gel, crème of zalf). Er zijn verschillende fabricage-instructies. Bijvoorbeeld wit petroleum gelei, excipiale olieachtige zalf, DAC-basiscrème of een gelbasis die hydroxyethylcellulose, water en propyleenglycol kan als basis worden gebruikt.
Structuur en eigenschappen
Diltiazem (C22H26N2O4S, Mr = 414.52 g / mol) is een benzothiazepinederivaat. Het is aanwezig in drugs as diltiazem hydrochloride, een wit, kristallijn poeder met een bitter smaak dat gemakkelijk oplosbaar is in water.
Effecten
Diltiazem (ATC C08DB01) oefent lokale vasodilaterende, spierverslappende en wondgenezende eigenschappen uit. De effecten zijn te wijten aan remming van calcium instroom in gladde spiercellen, resulterend in ontspanning. Bij topisch gebruik vermindert diltiazem de sfinctertoon van de interne sfincter, waardoor het verbetert bloed doorstroming en zo de genezing van de laesie bevorderen.
Indicaties voor gebruik
Voor de behandeling van anale kloof.
Dosering
Volgens de instructies van de dokter. Het medicijn wordt meestal twee tot drie keer per dag lokaal aangebracht. De duur van de behandeling is individueel ongeveer twee tot drie maanden.
Contra-indicaties en interacties
Zie onder diltiazem (systemisch gebruik).
Bijwerkingen
systemische bijwerkingen kan zelfs bij plaatselijk gebruik niet worden uitgesloten. De meest voorkomende mogelijke bijwerkingen bij gebruik zijn onder meer trage hartslag, geleidingsstoornissen, allergische reacties, uitslag, slechte eetlust, oedeem, blozen, duizeligheid, hoofdpijn, 피로, zwakte, en misselijkheid. Deze bijwerkingen zijn gedeeltelijk het gevolg van vasodilatatie.
