Is een abces besmettelijk?
De abces zelf is niet besmettelijk. Het is een pus puistje met lokale ontstekingsreactie en wordt veroorzaakt door bacteriënnoemen. De pus die uit de abces wanneer het wordt geopend, is het zeer besmettelijk.
Indien onbehandeld, pus van het abces kan de bloedbaan binnendringen en veroorzaken bloed vergiftiging. Zolang het abces echter wordt behandeld en niemand contact heeft met het abces en de etter, is het niet besmettelijk. U moet zelfs op abcessen niet duwen om van de pus af te komen, aangezien dit een hoog risico op kiemen weggedragen worden.
In principe moet elk abces worden ontlast. Dit betekent dat tijdens een min of meer grote operatie het abces wordt geopend en de pus kan worden afgevoerd. De exacte procedure van de operatie en ook het type anesthesie (algemene of lokale anesthesie) zijn afhankelijk van: In het algemeen verloopt de behandeling als volgt: Eerst snijdt de arts met een scalpel door de huid en het weefsel totdat het abces geopend is en de pus kan weglopen (incisie).
In de regel wordt de abcesholte eerst gespoeld voordat een drainage wordt ingebracht zonder het andere omringende weefsel in gevaar te brengen met een infectie. Wanneer de pus volledig is geleegd, is de volgende stap het verwijderen van het ontstoken weefsel en het reinigen van de resulterende wond. Normaal gesproken worden deze twee stappen uitgevoerd als onderdeel van één operatie, maar in het geval van bijzonder grote abcessen kan een procedure in twee fasen (hernieuwde interventie) soms nodig zijn.
Na drainage wordt de wond niet gehecht. Het doel is om te voorkomen dat ziekteverwekkers of vloeistoffen die mogelijk niet volledig uit de wond zijn verwijderd, opnieuw worden ingekapseld en zich opnieuw een abces kunnen ontwikkelen. Om voor deze zogenaamde secundaire wond genezen Om goed plaats te vinden, is het van het grootste belang dat de wond regelmatig wordt schoongemaakt en dat de verbanden regelmatig worden vervangen.
In het geval van abcessen die van buitenaf niet zichtbaar zijn en ontoegankelijk zijn met een eenvoudige scalpel (bijvoorbeeld abcessen in de buikholte), moet de drainage worden uitgevoerd met echografische of CT-controle om ervoor te zorgen dat de naald wordt ingebracht om de druk te verlichten bereikt eigenlijk het abces. Niet zelden, vooral in gevallen van gevorderde ernst van een abces (vooral bij sepsis), antibiotica worden toegediend naast de abcesdrainage. Welk middel hier wordt gebruikt, hangt af van: Soms is een abces nog "onvolwassen", wat betekent dat de pijnlijke, zich nieuw ontwikkelende holte nog niet volledig is gevuld met etter.
Om de rijping van het abces te versnellen, kunnen zalven worden aangebracht die de bloed circulatie en daarmee de effectiviteit van afweercellen. - Grootte en locatie van het abces
- Door welke ziekteverwekker het werd veroorzaakt
- Reeds bestaande aandoeningen van de patiënt
- Aard van het abces
- Type ziekteverwekker
- Mogelijke allergie voor een bepaald preparaat
De beste behandelmethode voor een abces is een chirurgische opening, het “prikken”. Een abces is een ophoping van pus die zich heeft ingekapseld in de rest van het weefsel en meestal wordt veroorzaakt door bacteriën zoals stafylokokken.
De capsule maakt het moeilijk antibiotica om de binnenkant van een abces te bereiken, dus een abces moet worden geopend en de pus moet worden afgevoerd. Abcessen kunnen overal in het lichaam ontstaan, bij zeer grote en slecht toegankelijke abcessen kan een operatie nodig zijn narcose. Oppervlakkige, gemakkelijk toegankelijke abcessen, bijvoorbeeld van de huid, kunnen ook lokaal worden aangeprikt anesthesie.
Bij het doorprikken van een abces wordt eerst de capsule geopend en vervolgens wordt de aanwezige pus afgevoerd. De abcesholte moet vervolgens worden gespoeld met desinfecterende spoelvloeistof om zelfs de laatste restjes pus te verwijderen. In het geval van oppervlakkige abcessen wordt de lege capsuleholte getamponeerd met antibacterieel materiaal; de open wond is niet gesloten.
Deze procedure van open wondbehandeling is nodig om herinkapseling van geïnfecteerd weefsel te voorkomen. De tamponade wordt in eerste instantie dagelijks verwijderd, de lege capsuleholte wordt opnieuw gespoeld en er wordt een nieuwe tamponade ingebracht. De open wondbehandeling wordt voortgezet totdat er geen nieuwe vulling van de abcesholte meer wordt verwacht.
Bij diepliggende abcessen, bijvoorbeeld in de buikholte, kan natuurlijk geen open wondbehandeling worden uitgevoerd. Zo'n abces wordt onder algemene verdoving geopend en de pus wordt eruit gezogen. Na irrigatie wordt een drainage ingebracht, die met een lichte zuigkracht wondvocht en pus van de binnenkant van het lichaam naar buiten in een drainagefles kan leiden, waardoor de lege abcescapsule schoon blijft.
Bij grote abcessen moet ondanks de chirurgische therapie vaak een begeleidende antibioticumbehandeling worden uitgevoerd; bij kleinere abcessen is een prik en daaropvolgende goed uitgevoerde wondbehandeling doorgaans voldoende en het toedienen van antibiotica is niet nodig. Een abces mag niet worden doorboord of opengeduwd door de betrokken persoon. Het risico bestaat dat de bacteriën in de pus zal zich verspreiden naar voorheen niet-aangetast weefsel of dat de abcescapsule niet volledig wordt geleegd omdat de getroffen persoon niet goed een desinfecterende irrigatie kan uitvoeren.
De verspreiding van kiemen kan verdere abcessen veroorzaken of leiden tot bloed vergiftiging (sepsis). Als een abces vanzelf opengaat, moet de getroffen persoon ook een arts raadplegen om het te laten spoelen en tamponeren. Schoon en hygiënisch werken is erg belangrijk bij de behandeling van abcessen.
Er zijn veel zalven beschikbaar voor de behandeling van abcessen, die zonder recept verkrijgbaar zijn in de apotheek, maar ook verschillende receptpreparaten die ammoniumbituminosulfaat bevatten, een ingrediënt van olieschalie. Deze zalven werken door de bloedstroom in het getroffen gebied te verhogen, waardoor het gemakkelijker wordt om ziekteverwekkers te verwijderen. Een betere verwijdering van bacteriën wordt ook bewerkstelligd door de absorptiebevorderende eigenschappen van deze zogenaamde trekzalven.
Bovendien remmen de zalven voor abcesbehandeling de ontwikkeling en verspreiding van ontstekingen en pijn. Het trekken of trekken van zalven wordt aanbevolen in de vroege stadia van een abces, omdat ze de verspreiding van ziekteverwekkers in kleine verzamelingen etter kunnen voorkomen. Grote abcessen vergezeld van ernstige roodheid, pijn en mogelijk zelfs koorts mag niet alleen worden behandeld met trekkende zalven, omdat de zalf niet in grotere capsules kan doordringen.
Een trekkende zalf kan echter goed dienen als ondersteunende behandeling voor een abces, omdat het de huid boven het abces verzacht en de grootte van de abcescapsule verkleint. De trekzalf moet eenmaal per dag dik op het abces worden aangebracht totdat het abces uitpuilt en kan vervolgens door de arts worden aangeprikt. De zalf ondersteunt de "rijping" van het abces, een proces waarbij het weefsel smelt, het abces samentrekt en de ophoping van pus volledig wordt afgedicht.
Zalf trekken kan worden gebruikt voor kleine abcessen, steenpuisten (haarzakje ontsteking) en karbonkels (verschillende kookt), acne en etterig nagelbedontsteking en het genezingsproces versnellen. Mocht het abces bij de therapie met trekzalf toch groter worden, dan is een snelle splitsing van het abces door de arts de enige permanente behandelmethode. Zinkzalf wordt al lange tijd gebruikt om wonden te behandelen, omdat het ontstekingsremmend, desinfecterend en wond genezen eigenschappen.
Het wordt vooral gebruikt aan de randen van wonden of bij jeuk en huilplekken. Het wordt niet gebruikt op open wonden omdat het de wonden uitdroogt. Het wordt aanbevolen voor de behandeling van huiduitslag, korstmos, acne en brandwonden.
Omdat het abces in acute gevallen een open etterende wond is, is het beter om er niet mee te behandelen zinkzalf in deze toestand, maar om een arts te raadplegen. Zolang het abces gesloten is, zinkzalf kunnen worden gebruikt. Abcessen genezen meestal weer heel goed als de juiste behandeling wordt uitgevoerd.
Men moet zich er echter van bewust zijn dat de tijd om de genezing te voltooien soms enkele weken kan duren en discipline vereist, aangezien de wond regelmatig moet worden schoongemaakt en het verband moet worden vernieuwd. Het is belangrijk om gedurende deze tijd geduldig te zijn en de wond niet te zwaar te belasten, zoals kiemen kan binnendringen. Als het abces niet goed is behandeld of niet volledig kan worden verwijderd, bestaat het risico dat zich na verloop van tijd op dezelfde plaats weer een abces vormt.
De exacte prognose van een abces hangt niet alleen af van de juiste behandeling, maar ook van de grootte en locatie. Als een abces ondanks passende therapie niet goed geneest, of als het herhaaldelijk terugkeert, kan dit wijzen op een verzwakte immuunsysteem or suikerziekte mellitus en moet worden verduidelijkt door een arts. Grondige verwijdering en pathogeen-specifieke antibioticatherapie is daarom erg belangrijk om het abces adequaat te kunnen behandelen.
Niettemin kunnen sommige vormen van abcessen tot gevaarlijke complicaties leiden. Dit maakt de specifieke behandeling van het abces des te belangrijker. De duur van de genezing is afhankelijk van de grootte, locatie en behandeling van het abces.
Hoe groter het abces, hoe langer het duurt voordat het opnieuw optreedt als het operatief moest worden verwijderd. Een klein abces kan alleen binnen enkele dagen tot weken worden uitgedroogd door een tractiezalf aan te brengen. Meestal moet een groot abces worden geopereerd, waarbij het abces wordt geopend en het ontstoken weefsel wordt verwijderd.
Dit moet dan weer aan elkaar groeien. Dit duurt ook enkele weken. Afhankelijk van de locatie van het abces is het ook moeilijker om het te behandelen, waardoor het langer duurt om te genezen.
Het verwijderen van een abces uit het gezicht is bijvoorbeeld moeilijker dan het verwijderen van een abces uit de billen. Ten slotte hangt het af van hoe en of het abces wordt behandeld. Zonder behandeling bestaat het risico dat het abces zich uitbreidt, leidt tot bloed vergiftiging of het abces zal keer op keer terugkeren.
Dit verlengt natuurlijk de genezingstijd aanzienlijk. Als het abces goed gepositioneerd is, niet te groot en volledig operatief kan worden verwijderd, is de kans groot dat het zonder complicaties zal genezen. Dit kan dan enkele weken duren.
Bij het behandelen van de wond is het belangrijk om het gebied elke dag goed te spoelen en het verband dagelijks te verwisselen om te voorkomen dat het abces zich opnieuw vormt. Als het abces vanwege zijn grootte en locatie niet volledig kan worden verwijderd, wordt gedurende 6-8 weken drainage ingebracht. Het abces kan nog steeds zonder complicaties genezen, maar de duur van de ziekte kan worden verlengd tot weken of maanden.
Over het algemeen is een abces een langdurige ziekte, en men moet een goede hygiëne handhaven om het niet terug te krijgen. In het algemeen helpt het echter om aandacht te besteden aan een grondige persoonlijke hygiëne en om luchtdoorlatende, niet te strakke kleding te dragen. Om anale abcessen te voorkomen, een gebalanceerd dieet is ook belangrijk, omdat een te krap stoelgang kan bijdragen aan een ontstekingsreactie van de eiwitklieren.
Het is moeilijk om zich tegen abcessen te beschermen, omdat het vaak onmogelijk is om hun ontwikkeling te beïnvloeden. Spuitabcessen kunnen worden vermeden door vóór de ingreep goed te desinfecteren. Overgedragen abcessen kunnen ook worden vermeden door zorgvuldige en specifieke therapie van de onderliggende ziekte. Het is vooral belangrijk dat infecties van de pneumatologische ruimtes in de hoofd worden sindsdien goed en adequaat behandeld hersenen abcessen kunnen ernstige gevolgen hebben en in sommige gevallen fataal aflopen. Hoofd abces
