Wat wordt er gedaan bij manuele therapie?
De doelen van manuele therapie na whiplash letsel zijn bedoeld om de mobiliteit van elk mobiel segment van de cervicale wervelkolom en de positie van de gewrichtsdelen ten opzichte van elkaar te herstellen. Dit kan verminderen pijn en herstel van de algehele mobiliteit van de cervicale wervelkolom. Manuele therapie mag alleen worden uitgevoerd na uitsluiting van een botletsel of na volledig genezen verwondingen.
Ook bij manuele therapie van de cervicale wervelkolom ligt de patiënt meestal op zijn rug en staat of zit de therapeut achter hem. De therapeut kan verlichting brengen en pijn vermindering door lichte tractie op de cervicale wervelkolom. Bovendien kan hij de wervel brengen gewrichten terug in een fysiologische positie door lichte tegengestelde druk uit te oefenen.
Welke spieren worden versterkt / hoe wordt dit bereikt?
Na een whiplash blessure, is het belangrijk om vooral de diepte te versterken nek spieren en de schouder-Nekspieren om de cervicale wervelkolom te stabiliseren en om hernieuwd trauma door schokkerige bewegingen te voorkomen. Dus de short nek spieren, de zogenaamde rugstrekkers, die direct naast de wervelkolom lopen, en de segmentale spieren, die Vertebrale lichaam wervellichaam, moet worden versterkt. In de meeste gevallen is het nek spieren zijn overbelast of beschadigd door de whiplash letsel, waardoor ze reactief gespannen of in toenemende mate verzwakt door de verlichtende houding.
De fysiotherapeut toont tijdens de therapie zachte bewegings- en versterkingsoefeningen, die ook als huiswerkprogramma tussen de therapiesessies en daarna dienen te worden uitgevoerd. Uw eigen hand kan bijvoorbeeld als weerstand dienen door deze op uw voorhoofd te plaatsen en uw hand te duwen hoofd vooruit. Vervolgens wordt de oefening herhaald met de hand op de achterkant van de hoofd, het hoofd wordt naar achteren in de hand geduwd.
1.) De volgende oefening is geschikt om de fijnafstemming van de bewegingen te oefenen: De patiënt zit op een stoel voor een witte muur. Aan de zijne is een hoofdband met een laserpointer bevestigd hoofd.
Nu kan hem worden gevraagd om verschillende activiteiten uit te voeren, zoals letters schrijven op de muur, een lijn / doolhof volgen of een tweede laserpointerpunt, dat door de therapeut wordt bewogen. Houdingstraining in het algemeen is ook belangrijk. De houding begint altijd bij de voeten, niet alleen bij de cervicale wervelkolom.
Van onderaf wordt stabiliteit opgebouwd zodat het hoofd eindelijk stevig op de romp kan zitten. Bij het versterken van het spierstelsel zijn het vooral de vasthoudspieren die moeten worden beïnvloed om de spanningen en spanningen van het dagelijks leven te weerstaan. Hiervoor zijn vooral statische oefeningen geschikt.
In eerste instantie kan dit vanuit rugligging worden getraind: 2). De voeten staan ongeveer op heupbreedte uit elkaar, de armen zijn naar rechts en links van het lichaam gestrekt, de handpalmen zijn naar het plafond gedraaid om een externe rotatie van de schouders, die een opening van de borst en dus een rechtopstaande houding. De achterkant van het hoofd ligt met een lange nek op een plat kussen.
Nu wordt de patiënt gevraagd om spanning in het lichaam op te bouwen door de hielen, de lumbale wervelkolom en de achterkant van de handen stevig in het kussen te drukken. Vanuit deze uitgangspositie wordt het hoofd lange tijd naar buiten geduwd, de wervelkolom wordt gesuggereerd en gestrekt. Om extra ruimte en lengte in de cervicale wervelkolom te creëren, wordt de kin iets naar beneden gekanteld richting het decolleté en wordt de kin naar achteren geduwd, zoals een onderkin.
Vaak creëert deze positie alleen ontspanning voor nek en hoofd. Om de spieren te versterken, wordt de achterkant van het hoofd stevig in de basis gedrukt met behoud van de lange nek. Om de spanning te ondersteunen en te testen, kan de therapeut nu proberen het kussen onder het hoofd vandaan te trekken.
De patiënt probeert dit te voorkomen door de spanning en druk van het hoofd op de pad. Ter verhoging van het spierstelsel wordt het hoofd met gestrekte nek iets van het kussentje opgetild en op zijn plaats gehouden. De volgende stap is om te proberen de nek op dezelfde manier vanuit een zittende positie te strekken.
Ten slotte kan deze oefening in elke dagelijkse situatie worden uitgevoerd. 3.) Voor een volgende stabiliteitsoefening zit de patiënt weer rechtop.
Torso, nek en hoofd zijn gestrekt en stabiel. Nu geeft de therapeut met zijn handen op verschillende plaatsen op het hoofd en de schouders weerstand, die de patiënt niet uit zijn positie mag laten komen.
- Vervorming van de cervicale wervelkolom
- Oefeningen tegen hoofdpijn
- Fysiotherapie HWS-syndroom
Alle artikelen in deze serie:
