Embryogenetische delaminatie komt overeen met een proces waarbij de cellen van de blastula de cellen van het toekomstige endoderm in de blastocoel afsnijden. Delaminatie is een stap in gastrulatie en houdt verband met de vorming van zaadlobben. Delaminatie in de context van embryogenese moet worden onderscheiden van delaminatie in de context van pathofysiologie.
Wat is delaminatie?
Delaminatie is een stap in gastrulatie, en dit is op zijn beurt een belangrijke fase van embryogenese. Embryogenese is een natuurlijk proces met als doel Kinder ontwikkeling Het duurt ongeveer acht weken en begint met de bevruchting van het ei door a sperma Het einde van de embryogenese gaat over in het begin van de foetogenese. Gastrulatie is een belangrijke fase van embryogenese en komt zowel bij mensen als bij alle andere meercellige dieren voor. De blastula keert om tijdens gastrulatie. Tijdens dit proces worden drie zaadlobben gevormd. Gastrulatie bestaat uit verschillende stappen. In aanvulling op bezwering, involutie, indringing en epibolie, delaminatie is een essentieel onderdeel van het proces. Letterlijk vertaald betekent de Latijnse term 'delaminatie' zoiets als 'laag-voor-laag onthechting'. Dit verwijst naar een wurging waarbij cellen van de blastula die van het toekomstige endoderm in de blastocoel wurgen. Dit proces volgt op het binnendringen, wat de immigratie is van cellen van het toekomstige endoderm. Na delaminatie vindt epibolie plaats, waarmee gastrulatie eindigt. Hoewel het hele proces, inclusief delaminatie, in principe gelijk is in alle viercellige organismen, kunnen de individuele processen in meer of mindere mate verschillen van soort tot soort.
Functie en taak
Bij elke delaminatie worden twee boven elkaar geplaatste cellagen gevormd. Het uitgangsmateriaal is een enkele cellaag. Transformatie van de enkele laag in op elkaar geplaatste lagen kan worden bereikt door celdeling parallel aan het laagvlak of door emigratie van afzonderlijke cellen. Dit laatste is het geval bij gastrulatie. De term delaminatie kan verschillende processen in verschillende contexten weerspiegelen. In de context van embryogenese verwijst het altijd naar de emigratie van cellen, zoals bereikt door wurging. Voor zoogdieren is het gevolg van embryonale delaminatie de vorming van een zaadlob, ook wel bekend als het endoderm. Het entoderm komt overeen met de binnenkant van de drie kiemlagen en bevat voornamelijk het weefsel van het latere maagdarmkanaal. Voor veel zoogdieren zijn delen van spijsverteringsklieren zoals lever en alvleesklier, luchtwegen onderdelen, schildklier onderdelen, urine blaas weefsel en urethraal weefsel worden ook gevormd uit het weefsel van het entoderm door middel van differentiatieprocessen. Het endoderm is, net als de andere twee zaadlobben, een weefselcluster die ontstaat uit de multipotente cellen van de zygoot na bevruchting door initiële celdeling. Uiteindelijk verliezen de multipotente cellen tijdens de embryogenese steeds meer multipotentie en verwerven ze een smallere en smallere specialisatie totdat ze overeenkomen met orgaanspecifieke weefsels. Delaminatie draagt bij aan deze processen. Aan de onderkant van de embryonale knoop geeft delaminatie voor veel zoogdieren aanleiding tot het endoderm, dat langs de trofoblast naar de tegenoverliggende pool groeit. Extra-embryonaal ontwikkelt zich dan de primaire dooierzak. Na deze delaminatie bestaat het tweelagige kiemblaasje aan de buitenkant van ectoderm inclusief trofoblasten. Aan de binnenkant bestaat het echter uit endoderm. Bij sommige dieren worden onder andere de weefsels van de buikstreng gevormd door delaminatie van het neuroectoderm. In de vogel embryo-wordt de hypoblast ook gevormd door delaminatieprocessen. Arthur Hertig vergeleek al vroeg de delaminatieprocessen van de menselijke embryonale ontwikkeling met onderverdelingen van een zeepbel. Door delaminatie ontstaan cellen van de envelopmesoblast uit de trofoblast, die zich hechten aan de buitenwand van de met membraan omhulde dooierzak. De volgorde van het meest bekende delaminatieproces bij de mens genetica is wurging. Blastula-cellen wurgen daarbij de toekomstige endodermcellen in de blastocoel.
Ziekten en aandoeningen
Vroege ontwikkeling van de mens embryo- betreft de eerste twee weken. Gedurende deze periode is de kiem grotendeels ongevoelig voor schadelijke invloeden. Afwijkingen en chromosoomafwijkingen kunnen een onopgemerkte abortus gedurende deze periode. Twee weken na de bevruchting van een menselijk ei wordt de primitieve streep gevormd. Vooral tijdens de daaropvolgende gastrulatie, de embryo- is zeer gevoelig voor schadelijke invloeden. Delaminatieprocessen kunnen bijvoorbeeld worden verstoord door de invloed van schadelijke stoffen. De gevolgen van een dergelijke verstoring kunnen miskramen zijn. Dit gebeurt wanneer het ongeboren kind vanaf het begin niet levensvatbaar is vanwege ontwikkelingsstoornissen. De term delaminatie daarentegen wordt in de pathofysiologie gebruikt voor verschillende pathologische processen en in de context van verschillende klinische beelden. Bijvoorbeeld, Marfan-syndroom wordt geassocieerd met symptomen van de cardiovasculair systeem Een van de meest voorkomende symptomen is delaminatie van de aortawanden, wat kan leiden tot scheuring van de slagader Delaminatie in pathofysiologie kan ook worden genoemd botten, pezen en gewrichten, zodat we in de context van verschillende klinische beelden kunnen spreken van delaminatie van de kniegewricht, bijvoorbeeld. Dit gebruik van de term in de pathofysiologie moet dus duidelijk worden onderscheiden van het gebruik van de term in de context van embryonale ontwikkeling. Dit betekent bijvoorbeeld voor Marfan-syndroom dat het ziektebeeld niet wordt veroorzaakt door delaminatiestoornissen in de zin van embryonale ontwikkelingsstoornissen.
