Waarom is hormoontherapie ook nuttig na borstkanker?
Bij tumoren met hormoonreceptoren leidt het door het lichaam geproduceerde oestrogeen tot snellere tumorgroei. Om de groei te voorkomen of te vertragen, is het daarom noodzakelijk om ofwel de hormoonproductie te stoppen (door bestraling of verwijdering van de eierstokken) of om het effect hiervan te voorkomen hormonen Afhankelijk van de werkzame stof kan hormoontherapie zowel de vorming van hormonen en hun effect.
Hormoontherapie kan daarom worden gebruikt om de tumorgroei af te remmen of bijvoorbeeld om herhaling van tumoren na verwijdering van de tumor te voorkomen. Als de tumor met succes is verwijderd, wordt anti-hormonale therapie aanbevolen om het risico op herhaling te verkleinen. Gewoonlijk duurt een dergelijke behandeling 5 jaar, hoewel studies hebben aangetoond dat een behandeling gedurende 10 jaar het risico op herhaling nog meer zou moeten verminderen en dus de overleving zou verlengen.
Patiënten die ziek worden na het begin van menopauze hebben soms een verhoogd risico op terugkeer van de tumor en lopen daarom een bijzonder risico. Het wordt aanbevolen om hormoontherapie toe te dienen om herhaling te voorkomen. Hormoontherapie na borstkanker is genezen is daarom een belangrijk onderdeel van de behandeling en is bedoeld om de overlevingstijd van de patiënt te verlengen.
Welke hormoontherapieën zijn er?
Hormoontherapieën kunnen op verschillende punten in de hormooncontrolecyclus effectief zijn, daarom wordt er onderscheid gemaakt tussen drie grote groepen actieve ingrediënten: anti-oestrogenen zoals Tamoxifen worden ook wel selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM's) genoemd. Deze middelen remmen de hormoonproductie niet, maar blokkeren de receptoren op de doelorganen. Als gevolg van deze blokkade oestrogenen kunnen niet meer binden aan de receptor, waardoor de cellen hun groeistimulus verliezen.
Hierdoor kan de tumorcel niet meer delen en wordt de groei gestopt. Als alternatief voor tamoxifenkan fulvestrant ook in vergevorderde stadia worden gebruikt. Fulvestrant is sterker dan tamoxifen in zijn effect.
Het vermindert niet alleen de hormoonactiviteit tot een minimum, maar het schakelt het volledig uit en leidt tot de afbraak van receptoren. Aromatase-remmers vertegenwoordigen een tweede klasse van actieve ingrediënten. Deze groep medicijnen bindt zich aan het zogenaamde aromatase enzymen en dus interfereren met de omzetting van oestrogeenvoorlopers in oestrogeen.
Als gevolg hiervan daalt het oestrogeengehalte en verliezen de tumoren de hormonale groeistimulus. Aromataseremmers worden echter alleen gebruikt bij postmenopauzale vrouwen, aangezien aromatase pas op dit punt een doorslaggevend effect heeft op de oestrogeenproductie. Naast anti-oestrogenen en aromataseremmers worden GnRH-analogen gebruikt.
GnRH (gonadotrofine-releasing hormone) is een hormoon dat zijn werking ontwikkelt in de hersenen Het bindt zich aan receptoren op de hypofyse en veroorzaakt de release van hormonen (follikel stimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH)), die op hun beurt de productie en afgifte van oestrogeen stimuleren. GnRH-analogen zijn qua structuur vergelijkbaar met het lichaamseigen GnRH en binden daarom aan dezelfde receptoren, maar veroorzaken geen hormoonafgifte. Op deze manier wordt de hormoontoevoer van de tumor afgesneden en wordt de groei gestopt.
- Antioestrogenen
- Aromatase-remmers
- GnRH-analogen
