Definitie
Er zijn veel manieren om een tumorziekte te bestrijden, een daarvan is hormoontherapie. Borstkanker wordt vaak geassocieerd met hormonen, zodat hormoontherapie kan worden gebruikt om het hormoon te beïnvloeden evenwicht. Dit kan onder meer resulteren in een tragere groei.
Vormen van hormoontherapie
Dit zijn de verschillende soorten hormoontherapie:
- Additieve hormoontherapie: hier, hormonen worden aan het lichaam toegediend met als doel de tumorgroei te vertragen of zelfs te stoppen. In de meeste gevallen wordt een antagonist voor het hormoon van het oorspronkelijke aangetaste orgaan gebruikt (bijv. Oestrogeentoediening in prostaat kanker).
- De ablatieve hormoontherapie: De therapie bestaat uit terugtrekking hormonen van het lichaam. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk bereikt door chirurgische verwijdering van het hormoonproducerende orgaan of met behulp van medicatie. Het doel van deze therapie is ook om de groei van de tumor te stoppen door de hormonale groeistimulus te onderdrukken.
- De therapie met hormoonantagonisten: hier worden geen hormonen toegevoegd of organen verwijderd, maar wordt de werking van de hormonen geblokkeerd. Dit wordt gedaan door de hormoonproductie te remmen of door het doelorgaan of de hormoonreceptor te remmen.
Wanneer is hormoontherapie bij borstkanker zinvol?
Hormonale behandeling van borstkanker wordt aanbevolen als de tumor hormoonreceptoren heeft. Ongeveer 75-80% van de patiënten heeft borsttumoren die gevoelig zijn voor hormonen. Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat deze patiënten in alle stadia veel baat hebben bij hormoontherapie.
Afhankelijk van het stadium moeten echter aanvullende maatregelen worden genomen, zoals het elimineren van de ovariële functie, om een succesvolle therapie te garanderen. Bij premenopauzale patiënten met stadium I of IIA borstkankerkan een enkele antihormoontherapie worden overwogen als chemotherapie kan niet worden toegediend. Bij patiënten met gemetastaseerde borst kanker, behandeling met anti-hormonale medicijnen wordt ook aanbevolen.
Deze therapie leidt tot een verlenging van de overlevingstijd en in 20% tot 30% van de gevallen tot remissie. Vergeleken met klassiek chemotherapie, is de tumorvrije periode ook langer. Hormoontherapieën hebben meestal ook minder ongewenste bijwerkingen dan klassieke chemotherapie.
Welke hormoontherapie gebruikt moet worden, hangt onder meer af van het stadium van de ziekte en de tolerantie van de medicijnen. Antihormonale therapie duurt in de regel meerdere jaren. Voordat de menopauzede therapie moet minimaal 5 jaar worden gevolgd; na de menopauze (menopauze) duurt de therapie 4 tot 10 jaar. Patiënten bij wie de tumoren geen hormoonreceptoren hebben, hebben weinig of geen baat bij een dergelijke behandeling en dienen daarom geen hormoontherapie te krijgen.
