Voortijdige placenta-abruptie (abruptio placentae) is een zeer ernstige complicatie tijdens zwangerschap dat acuut het leven in gevaar brengt en volksgezondheid van zowel het ongeboren kind als de moeder.
Wat is voortijdige placenta-abruptie?
Als een voortijdige placenta-abruptie wordt herkend, wordt in de regel a keizersnede wordt zo snel mogelijk geïnduceerd, op voorwaarde dat het kind al levensvatbaar is. Statistisch gezien komt voortijdige placenta-abruptie voor bij minder dan één procent van alle natuurlijke zwangerschappen. Voortijdige placenta-abruptie treedt op wanneer de placenta - die het ongeboren kind van voedingsstoffen voorziet - die zich gedeeltelijk of volledig losmaakt van de baarmoeder voordat het kind wordt geboren. Deze loslating resulteert in baarmoederbloeding, dwz bloeding in de baarmoeder Dit leidt op zijn beurt - indien onbehandeld - tot schokken oppompen van bloed verlies (hemorragisch schokken) bij de moeder, evenals bij een acuut onderaanbod van zuurstof aan het ongeboren kind (hypoxie), en zelfs de dood van het kind door zuurstofgebrek.
Oorzaken
De oorzaak van vroegtijdige abruptie van de placenta kan bijvoorbeeld een zeer gewelddadige stoot of klap in de buik zijn, zoals een val van een trap of een auto-ongeluk. Voortijdige breuk van de membranen - dwz voortijdige breuk van de vruchtzak vóór het begin van de bevalling - kan ook voortijdige placenta-abruptie veroorzaken. Hoge bloeddruk (hypertensie) wordt beschouwd als een bijdragende factor, dus zwangere vrouwen die aan hypertensie lijden, lopen een verhoogd risico (inclusief andere complicaties). De kans op voortijdige placenta-abruptie neemt toe met het aantal eerdere zwangerschappen, dwz het persoonsgebonden risico neemt - statistisch gezien - toe met elk volgend kind.
Symptomen, klachten en tekenen
Voortijdige placenta-abruptie treft vrouwen vóór de geboorte van een of meer kinderen. In ruim een derde van alle gevallen komen helemaal geen klachten voor. De onthechting kan dan alleen worden gedetecteerd met een ultrageluid scanner. Het is buitengewoon klein. Bovendien kunnen geavanceerde en ernstige vormen worden onderscheiden, die typische symptomen vertonen. In het geval van vergevorderde onthechting klagen vrouwen over gevoeligheid in de buikstreek Met name de onderbuik wordt aangetast. Pijn treedt plotseling op, zonder duidelijke externe oorzaak. Bij deze vorm van placenta-abruptie treedt een lichte bloeding uit de vagina op, ook wel bekend als spotten Het is de intensiteit van de bloeding die de mate van loslating aangeeft. Een zware ontlading van bloed uit de vagina verwijst naar een uitgesproken vorm. De pijn in de buikstreek blijkt dan ernstig te zijn. Ze zijn constant en worden steeds intensiever. Als een groot verlies van bloed gebeurt, schokken en stollingsstoornissen zijn typerend. De meeste zwangere vrouwen zijn gevuld met angst. De hart- tariefstijgingen. Voortijdige placenta-abruptie, in zijn meest uitgesproken vorm, treft ook het ongeboren kind. Het lijdt aan een gebrek aan zuurstof De hartslag verandert pathologisch. In zeldzame gevallen sterft het zelfs in de baarmoeder.
Diagnose en verloop van de ziekte
Voortijdige placenta-abruptie wordt bijna altijd geassocieerd met plotselinge, ernstige pijn in de buik en gaat vaak gepaard met hevig bloeden, aanzienlijke hartkloppingen en ernstige problemen met de bloedsomloop. Dat er een probleem is, wordt daarom meestal direct opgemerkt, zodat er in bijna alle gevallen van vroegtijdige placenta-abruptie een snelle eerste behandeling in het ziekenhuis plaatsvindt. De bevestigde diagnose wordt daar gesteld ofwel op basis van een ultrageluid onderzoek of anders een bloedstollingstest (van het bloed van de moeder). Voortijdige placenta-abruptie brengt zowel het leven van het ongeboren kind als het leven van de moeder in gevaar - terwijl ongeveer een procent van de getroffen moeders het leven verliest, varieert de kans om het kind te verliezen van 10% tot 50%, afhankelijk van de week van de zwangerschap en het gewicht van het kind. Dus hoewel vroegtijdige placenta-abruptie zeer zeldzaam is zwangerschap complicatie, het heeft het hoogste sterftecijfer van alle voorkomende complicaties tijdens de zwangerschap.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Loskoppeling van de placenta kan van nature uitsluitend voorkomen bij geslachtsrijpe meisjes of zwangere vrouwen. In principe wanneer zwangerschap wordt gedetecteerd, dient overleg en samenwerking met een arts plaats te vinden. In het groeiproces van de foetus, de verwachte en mogelijke ontwikkelingen in de loop van de zwangerschap en de bevalling dienen te worden besproken. De aanstaande moeder moet zichzelf uitgebreid informeren over de komende veranderingen en de nodige regelingen treffen voor het verloop van de bevalling. Vanwege de vele complicaties en tegenslagen mag een bevalling in geen geval plaatsvinden zonder de aanwezigheid van medisch verplegend personeel. In het algemeen is een intramurale bevalling aan te raden, omdat bij eventuele storingen de best mogelijke medische zorg beschikbaar is. In het bijzonder als a zwangerschap met een hoog risico wordt beoordeeld, moet een ziekenhuis uiterlijk bij het begin van de bevalling worden bezocht. Als er tijdens de bevalling onregelmatigheden of afwijkingen optreden, wordt dit opgevolgd door aanwezige verloskundigen, verpleegkundigen of artsen. Ze reageren direct zodat er geen levensbedreigende situaties ontstaan voor moeder en kind. In geval van spotten, ongebruikelijke pijn of onbeantwoorde vragen, overleg met medisch geschoolde verloskundigen tijdens de zwangerschap en vooral tijdens de bevalling. Hoe beter bestaande klachten kunnen worden beschreven, hoe sneller de oorzaak van de onregelmatigheden vaak kan worden gedocumenteerd.
Behandeling en therapie
Zoals aan het begin geschetst, als de diagnose wordt bevestigd en het kind al levensvatbaar is, een onmiddellijke keizersnede wordt bijna altijd uitgevoerd, waarbij het kind operatief wordt verwijderd uit de baarmoeder Als het kind daarentegen nog niet levensvatbaar is, dat wil zeggen als vroegtijdige abruptie van de placenta optreedt vóór het einde van de 34e week van de zwangerschap of als de ontwikkeling van de foetus vertraagd is, kan worden geprobeerd de bevalling te verminderen met medicatie, waardoor het nodige keizersnede totdat het ongeboren kind levensvatbaar is (vooral met betrekking tot long looptijd).
het voorkomen
Er zijn weinig opties om voortijdige placenta-abruptie te voorkomen. Zoals hierboven vermeld, is de belangrijkste risicofactor die kan worden beïnvloed de aanwezigheid van hypertensie in de moeder. Als het probleem bekend is, kan het vóór de zwangerschap worden behandeld met medicatie of conventioneel (afname van lichaamsgewicht, verandering van dieet, gerichte fysieke activiteiten). Bovendien neemt het risico op vroegtijdige placenta-abruptie toe met het aantal eerdere zwangerschappen, en daarom wordt moeders die risico lopen soms geadviseerd om af te zien van een nieuwe zwangerschap. Bovendien tijdens de zwangerschap - maar ook voor andere volksgezondheid redenen - de beoefening van fysiek stressvolle of gevaarlijke activiteiten moet zoveel mogelijk worden vermeden, in de context waarvan trauma aan de buikstreek zou kunnen ontstaan en zo vroegtijdige placenta-abruptie zou kunnen veroorzaken.
Follow-up
Voortijdige placenta-abruptie tijdens de zwangerschap is altijd een spoedgeval op de intensive care, omdat het leven van de moeder en de baby in gevaar is. Ernstige interne bloedingen treden op en vaak de placenta samen met de baarmoeder moet operatief worden verwijderd. Vanwege de vele mogelijke complicaties is nazorg na vroegtijdige placenta-abruptie erg belangrijk. Ernstig bloedverlies kan de getroffen vrouw sterk verzwakken en leiden naar bloedarmoede Hier moet als onderdeel van de nazorg worden gecontroleerd of het lichaam al hersteld is van het bloedverlies of verder maatregelen zijn noodzakelijk. Vooral bij een keizersnede en eventuele verwijdering van de gehele baarmoeder is nazorg belangrijk om de resulterende wonden postoperatief. Wondgenezing wordt onderzocht tijdens de nazorg, evenals eventuele pijn, waarvan de oorzaak nader kan worden onderzocht via ultrageluid Voortijdige placenta-abruptie is een ernstige noodsituatie, waardoor het vooral belangrijk is voor de getroffenen om zich na de gebeurtenis aan hun afspraken voor nazorg te houden. Verder soms levensbedreigende complicaties zoals hernieuwde inwendige bloeding of vertraagd wond genezen kan meestal worden vermeden door een nauwgezette follow-up, maar vereist wel de medewerking van de patiënt.
Je kan het zelf doen
Voortijdige placenta-abruptie is een medisch noodgeval. Na een val of tekenen van loslaten van de placenta, is de eerste stap om de hulpdiensten te bellen. Dan moet de getroffen vrouw stil blijven liggen. De spoedarts moet over de situatie worden geïnformeerd. Daarna is behandeling in het ziekenhuis noodzakelijk. De belangrijkste maatregel is om kalm te blijven en de arts in het ziekenhuis zo goed mogelijk te informeren over het incident. Omdat vroegtijdige abruptie van de placenta vaak fataal is, hebben getroffen vrouwen vaak ook therapeutische ondersteuning nodig. Dit kan worden ondersteund door gesprekken met de partner en andere getroffen personen. Het bijwonen van een zelfhulpgroep of het registreren op een internetforum voor getroffen ouders bieden zichzelf ook als ondersteuning maatregelen Bovendien moet elke pijn die gepaard gaat met placenta-abruptie worden behandeld. Het is belangrijk om het voorgeschreven in te nemen pijnstillers In het beste geval moet dit worden gecontroleerd door de partner of een familielid, aangezien de getroffen vrouwen zich meestal in een shocksituatie bevinden. Na afronding van de behandeling dient er opnieuw een gesprek met de gynaecoloog en een therapeut plaats te vinden waarin open vragen worden verhelderd.
