Vetweefsel en metabolisme | Vetweefsel

Vetweefsel en metabolisme

Vet weefsel is essentieel voor het lichaam om te overleven, maar te veel lichaamsvet is schadelijk. Meer dan 30% vetweefsel in het lichaam wordt aangeduid als zwaarlijvigheid. In Duitsland zijn veel preventieve maatregelen bedoeld om consumenten te waarschuwen voor ongezond eten.

Een voorbeeld zijn de energiewaardetabellen die op voedingsproducten worden voorgeschreven en die aangeven welk percentage van het product het dekt uit de dagelijkse behoefte. De richtlijn is 2500 calorieën per dag voor mannen en 2000 calorieën per dag voor vrouwen. Deze waarden kunnen natuurlijk naar boven of naar beneden variëren, afhankelijk van de sportactiviteit.

Professionele wielrenners of extreme bergbeklimmers verbruiken bijvoorbeeld tot 10,000 calorieën per dag om in hun energiebehoefte te voorzien. Mensen met een normaal metabolisme moeten er echter altijd voor zorgen dat ze binnen het bereik van 2000-2500 blijven calorieën en indien nodig compenseren met fysieke activiteit. Squash of spinning behoren bijvoorbeeld tot de sporten die veel energie verbranden.

Een grote hoeveelheid van vetweefsel wordt hier dus geconsumeerd. Aan de andere kant, een verandering in dieet naar mediterraan eten kan ook gewichtsvermindering bevorderen. Als vuistregel geldt dat als u het lichaam van meer energie voorziet dan het nodig heeft, de overtollige energie wordt opgeslagen in de vetweefsel.

Bijkomende ziekten die gepaard gaan met een toename van het aandeel vetweefsel in het lichaam zijn kortademigheid, verminderde prestaties, vermoeidheid, hoge bloeddruk, lusteloosheid, maar ook psychische symptomen zoals Depressie of sociale terugtrekking. Bij sterke, ongewenste gewichtstoename echter een onderactieve schildklier moet altijd worden verduidelijkt. Vanwege een gebrek aan productie van de hormonen thyroxine en trijoodthyronine leidt dit tot een verminderde energiestofwisseling in het lichaam en daarmee tot een verhoogde opbouw van vetweefsel, aldus gewichtstoename.Hypothyreoïdie kan door de huisarts worden vastgesteld door een bloed monster en daaropvolgende bloedonderzoeken in het laboratorium. Type 2 suikerziekte (zogenaamde diabetes bij volwassenen) en arteriosclerose behoren ook tot de risico's van zwaarlijvigheid. In ieder geval een verandering in dieet en levensstijl wordt aanbevolen om het overtollige vetweefsel te verminderen.