Vertigo (duizeligheid): onderzoek

Een uitgebreid klinisch onderzoek is de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen:

• Algemeen lichamelijk onderzoek - inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder:
  • Inspectie (bezichtiging).
    • Huid, slijmvliezen en ogen [nystagmus - onvrijwillige maar snelle ritmische oogbewegingen; ook gezien bij toevallen bij de ziekte van Menière]
    • Looppatroon of onderzoek van gang en balans: [gangataxie (loopstoornissen)]
      • Vrij gekozen loopsnelheid
      • Loop- en teltest
      • Sta op en ga-test ("Timed Up and Go" -test).
• KNO medisch onderzoek
  • Nystagmus-onderzoek:
    • Spontaan nystagmus - indicatie van vestibulaire aandoening.
    • Aanpassing nystagmus in extreme blikaanpassing: indien uitputtend, dan fysiologisch; anders indicatie van vestibulaire stoornis.
    • Blik richting nystagmus: saccadische beweging, indicatie van cerebellaire aandoening.
  • snel hoofd rotatietest / hoofdimpulstest (horizontaal) als trigger voor duizeligheid/ nystagmus: neuritis vestibularis en vestibulopathieën [met een vermoedelijke diagnose van "neuritis vestibularis" "een onopvallende test kan een indicatie zijn van een (zeldzame) cerebellair infarct].
  • Snelle hoofdrotatietest / hoofdimpulstest (horizontaal) als trigger voor duizeligheid / nystagmus gevolgd door nystagmusonderdrukking door hoofdknikken (hoofdschud- en kanteltest):
    • Nystagmus niet onderdrukken door hoofd knikken → centrale oorzaak van duizeligheid (zeer waarschijnlijk).
  • Positietest volgens Dix-Hallpike in positionele duizeligheid (BPPD).
• Neurologisch onderzoek
  • Refex-status
  • Gevoeligheid op poten (+ stemvork).
  • Vinger-neus- en kniehaaktest (cerebrale /hersenen gerelateerd, cerebellair /cerebellum).
  • Retentietest (uitsluiting van latente parese).
  • Romberg-test (synoniemen: Romberg-test; Romberg-test) (cerebellair, spinaal, vestibulair) - De Romberg-test wordt gebruikt als een klinische test om ataxie (vestibulair, spinaal (spinal cord), of cerebellaire (cerebellum)) en kan helpen onderscheid te maken tussen spinale en cerebellaire ataxie. Om het uit te voeren, wordt de patiënt gevraagd om met de voeten dicht bij elkaar te staan, de armen gestrekt en de oogleden gesloten. Een positieve bevinding (= positief Romberg-teken) duidt op een verslechtering in coördinatie door sluiting van de oogleden. Een teken van achteruitgang is een toenemend zwaaien, wat een aanwijzing zou zijn voor spinale ataxie. Een negatieve bevinding duidt op ongewijzigd coördinatie na oogsluiting.
    • Als de patiënt de zwaai slechts onvolledig of helemaal niet kan beheersen, zelfs met open ogen, is dit een aanwijzing voor cerebellaire ataxie.
    • Een neiging om na oogsluiting in één richting te vallen, spreekt voor schade aan het respectieve vestibulaire orgaan.
  • Diadochokinese (cerebellair).
• Orthopedisch onderzoek [vanwege differentiële diagnose: functionele stoornissen van de cervicale wervelkolom].
• Psychiatrisch onderzoek [vanwege differentiële diagnoses:
  • Agorafobie - angst voor grote plaatsen.
  • Alcoholmisbruik (zwaar drinken)
  • Depressie
  • Drug gebruik]
• Gezondheids controle

Ziekten en hun typische vormen van duizeligheid

Vierkante haakjes [] geven mogelijke pathologische (pathologische) fysieke bevindingen aan.