Wat is de bewegingstheorie?
De bewegingstheorie is de studie van het bewegingsapparaat, de volgorde van bewegingen en de basis van menselijke beweging. De focus ligt vooral op beweging in de sport. In de bewegingstheorie worden de kenmerken van het bewegingsapparaat, bestaande uit fysiologische en anatomische elementen, bestudeerd.
Bewegingssequenties worden geanalyseerd en geoptimaliseerd met als doel beweging efficiënter en blessurevrij te maken. Hiertoe worden bewegingen beschreven en beoordeeld aan de hand van verschillende kwaliteitskenmerken. Inhoud van het theorie van beweging maken deel uit van het onderwijs, lichamelijke opvoeding en verschillende studierichtingen op het gebied van sportwetenschappen.
Wetenschappelijke bevindingen van kinesiologie en bewegingswetenschap vormen de basis voor revalidatieprogramma's, sportprogramma's en preventie. In het algemeen kinesiologiezoeken we naar methoden die toepasbaar zijn op alle sporten. Het vat alle gegevens samen en systematiseert wat alle bewegingswetenschappen gemeen hebben.
Voorbeeld: het gebruik van intervaltraining diende aanvankelijk om te verbeteren uithoudingsvermogen in de atletische disciplines, en werd vervolgens toegepast als trainingsmethode in tal van andere sporten (zwemmen, handbal, etc.). De algemene bewegingstheorie zoekt dus naar overeenkomsten in de individuele sporten. De speciale bewegingsleer is ontstaan vanuit de praktijk van de afzonderlijke disciplines.
Een goed voorbeeld is de Fosbury Flop van het hoogspringen. Laboratoriumtests toonden aan dat de floptechniek voorwaarts de optimale techniek zou zijn om de bars, maar dat deze techniek in de praktijk niet praktisch uitvoerbaar is. De beoefening van de sport loopt hierin voorop.
