Per definitie, autisme verwijst naar een ernstige ontwikkelingsstoornis die begint bij kinderen van verschillende leeftijden. Hierbij beperkt een autistische stoornis de ontwikkeling van de persoonlijkheid ernstig.
Wat is autisme?
Verschillende vormen van autisme bestaan, die zowel in het beloop als in de ernst van de symptomen van elkaar verschillen. Vroeg jeugd autisme, bekend als het Kanner-syndroom, is een van de bekendste vormen. Wanneer in het dagelijks leven over autisme wordt gesproken, wordt deze vorm van autisme meestal bedoeld. In tegenstelling tot, Asperger syndroom evenals atypisch autisme vertegenwoordigt een mildere autistische stoornis. Het Rett-syndroom is een ernstige ontwikkelingsstoornis met autistische kenmerken. Het spectrum van mogelijke autismestoornissen is echter erg breed. Eén ding hebben echter alle aandoeningen gemeen, namelijk dat bepaalde persoonlijkheidskenmerken, zoals moeilijkheid om relaties met mensen aan te gaan, verminderde taalontwikkeling, beperkte activiteiten en interesses en een zich herhalend en stereotiep gedragspatroon, veel voorkomen bij mensen met autisme.
Oorzaken
Tot op heden zijn de onderliggende oorzaken van autisme niet duidelijk begrepen. Het wordt echter als zeker beschouwd dat overeenkomstige biologische of genetische factoren een belangrijke rol spelen. Zo vertonen met name naaste familieleden van autistische mensen ook vaak autistische symptomen. Verdere aanwijzingen voor een genetische oorzaak worden geleverd door zogenaamde tweelingonderzoeken. Als het ene tweelingkind autistische symptomen vertoont, ontwikkelt het andere tweelingkind ook vaker dan gemiddeld autistische symptomen. Bovendien vertonen gezonde broers en zussen van autistische mensen ook vaak autistische afwijkingen. In vergelijking met andere kinderen is de mentale en taalkundige ontwikkeling meestal beperkt. Aangenomen wordt dat vier tot tien gen factoren zijn betrokken bij de ontwikkeling van autisme. Dit verklaart ook de verschillende vormen van autisme. Bij het Rett-syndroom, dat alleen meisjes treft, was het bijvoorbeeld mogelijk om de genetische oorzaak te achterhalen, omdat bij meisjes de gen MeCP2 op het X-chromosoom is veranderd.
Symptomen, klachten en tekenen
Het spectrum van autisme is breed; niet alle getroffen individuen zitten volledig gevangen in hun eigen wereld. Terwijl sommige autistische personen alleen maar verlegen zijn in contact en daarom moeite hebben met de mensen om hen heen, vallen anderen op door hun stereotiepe gedrag, spreken niet en zijn hun hele leven afhankelijk van steun of zelfs zorg. Autistische stoornis duidt niet noodzakelijk op een mentale beperking. Het spectrum strekt zich uit van hooggradige mentale achterstand tot zeer uitgesproken partiële prestaties sterkte, ook wel insulaire hoogbegaafdheid genoemd. De bekendste is de zogenaamde fotografische geheugen Toch hebben veel autistische mensen opvallende overeenkomsten. Door hun verschillende zintuiglijke waarneming ervaren ze hun omgeving meestal als ongestructureerde chaos. Harde geluiden, fel licht of spontane knuffels kunnen angstreacties veroorzaken en leiden naar een vluchtreflex. Autistische mensen beperken zich in de regel tot één interessegebied en geven de voorkeur aan uniforme, repetitieve processen. Dit komt ook tot uiting in spraak, die meestal beperkt is tot het mechanisch herhalen van woorden en zinnen. Vanwege zijn onvermogen om de gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal van andere mensen te begrijpen, blijft een autistisch persoon zich niet bewust van de gevoelens van zelfs de naaste familieleden. Daardoor vinden veel getroffen individuen het onmogelijk om het hoofd te bieden aan een grotere groep en gepast te reageren op de eisen ervan.
Diagnose en verloop
Het stellen van een autisme diagnose is niet eenvoudig, want niet iedere baby die niet geïnteresseerd is in zijn omgeving is ook meteen autistisch. Zelfs sommige kinderen binnen kleuterschool of school wil alleen zijn zonder dat autisme direct aanwezig is. Bijvoorbeeld, Angst stoornissen kan ook de oorzaak zijn van dergelijk gedrag. Als er een vermoeden is, een kind en adolescent psychiater zal de ouders meestal vragen naar het typische gedrag van het kind. Verder zijn er geprefabriceerde vragenlijsten voor diagnose. Een zorgvuldige observatie van het kind is ook nuttig bij het stellen van een diagnose. Dit alles bij elkaar helpt de arts om een zeer uitgebreid beeld te krijgen. Ook andere stoornissen, zoals psychosen of intelligentieproblemen, moeten worden uitgesloten. Examens op het gebied van perceptie, motoriek, sociaal gedrag, intelligentie en taal kunnen preciezere informatie geven over de zwakheden en sterke punten van het kind. Autisme manifesteert zich in verschillende stadia, maar niet alle autistische personen kunnen hetzelfde begin hebben. Het Kanner-syndroom begint bijvoorbeeld in de kindertijd en bij het Asberger-syndroom verschijnen de symptomen pas als het kind er is kleuterschool of basisschool. Tussen de 6e levensmaand en het 4e levensjaar begint het Rett-syndroom, met symptomen van een ernstige ontwikkelingsstoornis die hier optreden. Er is geen uniform verloop van autisme. Bovendien hangt het er altijd van af welke vorm van autisme aanwezig is en hoe uitgesproken het is. Bijvoorbeeld mensen met het syndroom van Asperger zijn vaak in staat om hun dagelijkse leven op volwassen leeftijd te organiseren en hebben zelfs een baan. Mensen met het Rett-syndroom hebben daarentegen enorme steun nodig bij het beheren van hun leven. Bovendien is er een progressief verloop met het Rett-syndroom en hebben getroffen mensen hun hele leven steeds meer behoefte aan zorg. Vaak wonen autistische mensen met een mentale achterstand in een sociale instelling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Dat symptomen van de autismespectrumstoornis in de kamer zijn, vermoeden ouders of opvoeders vaak in de beginjaren in kleuterschool Het komt echter ook voor dat schoolgaande kinderen, adolescenten en zelfs volwassenen met opvallend gedrag herhaaldelijk problemen hebben en aanstoot geven, maar er is nooit een diagnose gesteld. Hoe eerder een specialistische diagnose wordt gesteld in verband met autisme, des te eerder kunnen ook ondersteunende therapieën worden gestart. Deze kunnen zorgen voor een goede symptoomcontrole en dus voor een grotere deelname aan het sociale leven voor veel patiënten met autismespectrumstoornis Bij verdenking van autisme is een bezoek aan de dokter aan te raden in het gebied van de kleuterschool, wanneer er sprake is van druk. Veel symptomen die wijzen op een autismestoornis zijn nog steeds erg onspecifiek, vooral bij jonge kinderen. Als de school echter nadert en problematische sociale situaties zich herhaaldelijk voordoen, is een uitgebreide diagnose aangewezen. Dit kan autisme ook niet “genezen”, maar door gedragstherapie en, indien nodig, ondersteuning in het dagelijks leven door bijvoorbeeld integratieassistenten levert aanzienlijke voordelen op voor de getroffenen.
Behandeling en therapie
De therapie van autisme hangt af van de getroffen persoon, de individuele beperkingen en de sterke punten. Een remedie voor autisme is niet mogelijk en zal de getroffen persoon in het sociale leven een leven lang beperken. De therapie streeft de doelen van hulp en ondersteuning na en om de repetitieve stereotiepe gedragingen te verminderen. Dit wordt geprobeerd door opvoeders, psychiaters en psychologen met behulp van verschillende methoden. Bovendien moet de zorgzame familie van de getroffen persoon ook worden ondersteund door verschillende overheidsinstellingen. Een betrouwbaar en effectief medicijn therapie want de behandeling van autisme bestaat tot op heden niet. Echter, neuroleptica or benzodiazepines kan worden gebruikt om ernstige spanningen of zelfbeschadigend gedrag te helpen beperken. Sommige autisten hebben last van epileptische aanvallen, die ook met medicijnen kunnen worden behandeld.
Vooruitzichten en prognose
Bij de vooruitzichten en prognose voor autismespectrumstoornissen spelen veel factoren een rol. Er moet bijvoorbeeld rekening worden gehouden met de ernst van de aandoening, mogelijke vermindering of toename van intelligentie, integratie in de omgeving en bijkomende ziekten. Bij kinderen wordt de volledige gedragsstoornis meestal bereikt tijdens de kleuterschool of voorschoolse jaren. Tijdens de eerste jaren van school kunnen de problemen afnemen. Autisme wordt geassocieerd met permanente positieve gedragsverandering bij ongeveer de helft van de getroffenen tijdens de adolescentie en volwassenheid. In de andere helft stagneert de aandoening of verergert deze zelfs. Stoornissen uit het autismespectrum bieden over het algemeen geen uitzicht op genezing. Verbetering is echter in de meeste gevallen mogelijk als de ondersteunende therapie vroeg genoeg wordt gestart. Het doel van deze therapie is om getroffenen te helpen onafhankelijkheid te leren binnen de reikwijdte van hun mogelijkheden en om wegen voor communicatie en zelfrealisatie te openen. Een dergelijke therapie moet vroeg worden gestart jeugdDe prognose voor significante verbetering in voorwaarde is significant beter voor autisten zonder verstandelijke beperking en mensen met Asperger syndroom dan bij ernstig gestoorde autisten. Er moet ook worden opgemerkt dat veel autistische personen een hoger risico lopen op ongevallen en zelfverwonding, wat er vaak toe leidt dat onmiddellijke fysieke integriteit wordt gekoppeld aan kwaliteit van zorg.
Nazorg
Bij autisme kan geen nazorg in de klassieke zin worden gegeven, omdat het een aangeboren neurodiversiteit is en dus niet te genezen is. Omdat het echter mogelijk is om te leren omgaan met de handicap in therapieën, zijn ondersteunende diensten om de status quo te behouden na het einde van de therapie in de meeste gevallen aan te raden. Deze ondersteuning neemt meestal de vorm aan van begeleid wonen - ofwel op poliklinische basis door een verzorger die de autistische persoon begeleidt met boodschappen, uitstapjes naar de autoriteiten en bezoeken aan de dokter, ofwel in de vorm van intramurale plaatsing in een zorginstelling. Welke ondersteunende dienst de juiste is, hangt sterk af van de individuele klant. Sommige autistische mensen hebben hun persoonlijke ruimte en autonomie nodig en zijn daarom ongeschikt voor woongroepen waarin ze een huis delen met andere autistische mensen. Integendeel, andere autisten zijn afhankelijk van zeer intensieve zorg, die een ambulante zorg niet kan bieden. Persoonlijke gehechtheid aan een zorgverlener kan ook een doorslaggevende factor zijn. In dat geval is het aan te raden om via het persoonsgebonden budget een verzorger in te huren. Bijzonder afhankelijke en gemakkelijk overweldigde autistische personen krijgen ook een wettelijke voogd die belangrijke zaken zoals bezoeken aan de autoriteiten namens de patiënt kan afhandelen.
Wat u zelf kunt doen
Degenen die aan de stoornis autisme lijden, zien het dagelijks leven meestal anders dan gezonde mensen. Aangezien autistische mensen de voorkeur geven aan een grondig gestructureerde dagelijkse routine, zouden regelmatige routines deel moeten uitmaken van de dagelijkse routine. De volgorde van activiteiten moet van tevoren worden bepaald, zodat onvoorziene gebeurtenissen kunnen worden vermeden. De routine in de dagelijkse routine vertegenwoordigt een persoonlijke zekerheid voor de getroffen persoon en draagt bij aan een aangenamere levenservaring. De meeste autistische mensen wijzen nabijheid en fysiek contact af, dus ze moeten ook voldoende tijd en ruimte krijgen voor persoonlijke downtime. Autisme gaat meestal gepaard met onzekerheid over het leven. Om persoonlijke onzekerheid te stabiliseren, moet men altijd de acties van autistische kinderen en volwassenen onderschrijven. Mensen met autisme zouden in banen moeten werken die passen bij de speciale capaciteiten van de persoon. Mensen met autisme hebben vaak te maken met sensorische overbelasting. Om dit te minimaliseren, is het belangrijk dat de getroffenen hun eigen behoeften erkennen en grenzen stellen. Vaak heeft artistieke activiteit een positieve invloed op autistische mensen. In muziek of kunst kunnen de getroffenen zich uiten en hun zintuiglijke waarneming ontwikkelen. Massage therapie kan bieden ontspanning en mensen helpen zich beter te voelen.
