Introductie
Knie artrose is zo'n algemeen ziektebeeld dat de ziekte bijna een echte wijdverspreide ziekte kan worden genoemd. Bijna elke Duitser ouder dan 50 jaar vertoont op zijn minst tekenen van beginnende knie artrose, en velen klagen al over symptomen. Hoe verder de leeftijd vordert, hoe meer patiënten symptomatisch worden, dwz zichzelf voorstellen aan een arts met pijnlijke, stijve knieën, die in het dagelijks leven al enorm storend en beperkend zijn.
In de laatste fase van de knie artrosekan vaak alleen een operatie met als doel het kunstmatig vervangen van het beschadigde gewricht helpen. Met de juiste kennis kan de pijn kan veel eerder worden verminderd en het verloop van de ziekte kan in ieder geval worden vertraagd. Het doel voor alle artrosepatiënten is een normaal gewicht! Gewichtsverlies ontlast ook de knie en vertraagt zo de ontwikkeling van artrose. Speciale versterkende oefeningen (waarvan sommige hieronder worden weergegeven) kunnen helpen bij het opbouwen van spieren thuis of onder begeleiding van een fysiotherapeut, die op hun beurt het gewricht stabiliseren en ontlasten.
Veroorzaken
In de meeste gevallen is de oorzaak van knie artrose zijn gewoon ouderdomssporen. Ze kunnen worden waargenomen wanneer de kraakbeen laag in de kniegewricht wordt vernietigd als gevolg van zware of jarenlange stress. Deze laag bevindt zich tussen de botten van de bovenste en onderste been als een soort glijlager en valt ook onder synoviale vloeistof.
Eenmaal beschadigd of afgebroken, regenereert kraakbeenweefsel slechts zeer langzaam of helemaal niet. Dit leidt tot verdere veranderingen in de knie, die dan opvallen als artrose. De schade aan het weefsel die tot artrose leidt, wordt versterkt door verschillende factoren:
- Zelfs licht overgewicht verhoogt de belasting van het kniegewricht enorm, waardoor artrose van de knie wordt versneld;
- Competitieve sporten die gedurende een lange periode buitensporig zijn beoefend en oudere, niet-herkende of onbehandelde knieblessures zijn ook risicofactoren;
- Artrose treedt vaak op na verwondingen zoals kruisband- of meniscusbeschadiging, die beide leiden tot verlies van stabiliteit in de knie en dus tot meer beweging met verhoogde functionele belasting van het gewricht;
- Een vergelijkbare correlatie kan ook worden waargenomen bij langdurige verkeerde posities van de been as (bijvoorbeeld in x- of boogpoten).
