Bloedvergiftiging - een gevaarlijke complicatie | Bacteriëmie - wat is dat?

Bloedvergiftiging - een gevaarlijke complicatie

Bloed vergiftiging (sepsis) is een gevreesde complicatie van bacteriëmie. Per definitie verschilt het van bacteriëmie in het optreden van fysieke symptomen zoals koorts en rillingen. Sepsis wordt altijd voorafgegaan door bacteriëmie, ook al ontwikkelt deze zich in sommige gevallen zo snel dat er vooraf geen bacteriëmie kan worden opgespoord.

Niet elke bacteriëmie eindigt echter bloed vergiftiging! Als je jezelf wilt beschermen tegen bloed vergiftiging als er sprake is van bacteriëmie, moet u uw lichaamstemperatuur minstens één keer per dag meten en in het algemeen opletten griep-achtige symptomen. Bloed tests moeten serieus worden genomen.

Bacteriëmie kan worden behandeld met antibiotica. Het is belangrijk om de behandelrichtlijnen van de arts te volgen. Op deze manier kan bacteriëmie in de meeste gevallen zeer goed worden bestreden en het ontstaan ​​van bloed vergiftiging kan worden voorkomen. Meer over de symptomen van bloedvergiftiging vindt u hier: Symptomen van bloedvergiftiging

Therapie van bacteriëmie

Indien de immuunsysteem is intact en het aantal pathogenen dat in de bloed Test niet te hoog is, kan een therapie voor bacteriëmie vaak achterwege blijven. In dit geval is het beperkt tot het herhalen van de bloed Test na een paar dagen om het verloop van het aantal ziekteverwekkers te volgen. Als aan de andere kant kan worden aangenomen dat het lichaam er niet in zal slagen de oorzaak van de bacteriëmie te elimineren en de ziekteverwekkers zelf te elimineren, moet het worden geholpen. Als de bacteriëmie bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een bacteriële ontsteking van een hart- klep (endocarditis), wordt eerst een antibiotische therapie gestart die geschikt is voor de ziekteverwekker. Als dit geen bevredigend effect heeft, operatieve vervanging van de getroffen persoon hart- mogelijk moet worden overwogen om de bron van de bacteriëmie permanent te elimineren.

Duur en voorspelling

Het is niet mogelijk om algemene uitspraken te doen over de duur van een bacteriëmie vanwege de vele mogelijke oorzaken, pathogenen en individuele verschillen in de immuunsysteem. Er zijn bijvoorbeeld gevallen waarin na de eerste detectie van een bacteriëmie, zelfs zonder speciale behandelingsmaatregelen, geen ziekteverwekkers kunnen worden gedetecteerd in de volgende bloed Test na een paar dagen. Aan de andere kant kan een bacteriëmie ook gedurende een zeer lange periode aanhouden, vooral als deze is gebaseerd op een chronische ziekte, bijvoorbeeld een ontsteking van de binnenbekleding van de hart- (endocarditis) of a chronische inflammatoire darmziekte. In de overgrote meerderheid van de gevallen kunnen regelmatige controles en een passende behandeling de ontwikkeling van sepsis voorkomen.

Bloed Test

Bij bacteriëmie wordt een zogenaamde bloedkweek toegepast. Bloed wordt eerst van de patiënt afgenomen en direct in twee kweekflessen met kweekmedium overgebracht. Gewoonlijk wordt één aërobe (zuurstofrijke) en één anaërobe (geen zuurstof aanwezige) kweekfles gevuld: aangezien sommige bacteriesoorten de voorkeur geven aan een zuurstofrijke en andere een zuurstofarme omgeving, kan op deze manier het hele spectrum van mogelijke oorzaken van bacteriëmie bedekt zijn.

De kweekflessen worden vervolgens enkele dagen in een incubator bij 37 ° C geïncubeerd. Tegenwoordig wordt de evaluatie van de bloedtest meestal automatisch uitgevoerd en geeft een lijst van de bacteriesoorten in het monster evenals hun resistenties of gevoeligheden voor verschillende klassen van antibiotica. Deze informatie is bijzonder nuttig bij de keuze van een geschikte werkzame stof voor de therapie van bacteriëmie, als een dergelijke therapie noodzakelijk wordt. Infecties via de huid naar vochtige delen van het lichaam (handen, voeten, oksels, liesstreek): Infecties via het mondslijmvlies: Infecties via de nasopharynx: Infecties via het slijmvlies van de darmen: Infecties via het urogenitale kanaal (genitaal en urinair orgels):

• Staphylococci
• Corynebacteriën
• Pseudomonas
• Enterobacteriaceae
• actinomyceten
• Neisseries
• streptokokken
• Neisseries
• Staphylococci
• enterokokken
• Clostridia
• E. coli
• Coagulase-negatieve stafylokokken (CZS)
• enterokokken