Verloskunde: behandeling, effecten en risico's

Verloskunde is een tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de hulp bij de geboorte van de mens. Het gaat vooral om verloskundigen en verloskundigen, maar ook om gynaecologen in medische noodgevallen.

Wat is verloskunde?

Verloskunde is een tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met hulp bij de geboorte van de mens. Het gaat vooral om verloskundigen en verloskundigen, maar ook om gynaecologen in medische noodgevallen. Het werk van medisch verloskunde begint vanaf het begin van zwangerschap en eindigt met de postpartumzorg van de vrouw. Gedurende zwangerschapvoorziet de verloskundige zorg in diverse onderzoeken en, in het geval van vrouwen in hoogrisicogroepen, aanvullende aanvullende onderzoeken om de volksgezondheid van moeder en kind. Deze worden voornamelijk uitgevoerd door een gynaecoloog. Zodra een zwangerschap bekend is, kan een verloskundige worden ingeschakeld voor aanvullende onderzoeken van moeder en kind. Hoe eerder de verloskundige tijdens de zwangerschap een deel van de verloskundige zorg overneemt, hoe beter, want zij begeleidt de vrouw ook tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling volgen verloskundigen de voortgang van de bevalling, de bevalling, de baarmoederhalsactiviteit en het algemeen voorwaarde van de moeder en de baby. Uiteraard helpen verloskundigen de bevallingsvrouw ook mentaal bij het omgaan met de bevalling, maar dit is niet hun hoofdtaak. Naast de medische verloskunde zijn er speciaal voor dit doel andere beroepen ontwikkeld, zoals die van de doula, die dient als spirituele ondersteuning van de vrouw. De gynaecoloog grijpt alleen in bij de verloskunde in noodgevallen en is meestal aanwezig tijdens het duwen contracties om snel te kunnen ingrijpen bij complicaties. Geboorteoperaties vallen onder de verantwoordelijkheid van de gynaecoloog. Ook de nazorg van de moeder gebeurt in de eerste stap door de gynaecoloog en later door de begeleidende verloskundige.

Behandelingen en therapieën

Verloskundige zorg begint wanneer de zwangerschap is vastgesteld. Hiervoor neemt de gynaecoloog bloed wanneer zwangerschap wordt vermoed en het HCG-niveau wordt onderzocht. Aan de hand van dit hormoon kan de zwangerschap worden bepaald. Daarna onderneemt hij regelmatig ultrageluid examens, examens bloed en urinemonsters op verschillende tijdstippen en biedt de vrouw aanvullende, optionele onderzoeken aan, afhankelijk van de risicogroep. Tijdens het eerste trimester controleert de verloskundige de toevoer van vitale voedingsstoffen van de vrouw; bovendien kan ze nog steeds worden ingeënt rodehond en andere ziekten op dit moment. De urine en het uitstrijkje van de hals worden elke vier weken op infecties onderzocht. Gedurende ultrageluid onderzoeken, het kind kan worden gecontroleerd volksgezondheid​ Vroegtijdige opsporing van misvormingen wordt dus beschouwd als onderdeel van de verloskundige zorg tijdens de eerste maanden van zwangerschap​ De gynaecoloog kan aanvullende onderzoeken uitvoeren, zoals vruchtwaterpunctie, om ziekten op te sporen of uit te sluiten. Als de beslissing om een abortus wordt gemaakt gedurende deze tijd, verlaat de vrouw de verloskunde en wordt doorverwezen naar een operatie. Bij de gynaecologische onderzoeken kan een zwangere vrouw de hulp krijgen van een verloskundige, die ook de moeder en het kind onderzoekt door ultrageluid evenals palpatie. Ze kan de vrouw tips geven en AIDS tijdens de zwangerschap om het dagelijks leven gemakkelijker te maken. Tijdens de bevalling zelf behoren zowel de begeleiding van een normale bevalling als het ingrijpen bij een problematische bevalling tot het spectrum van de verloskunde. Terwijl normale bevallingen slechts ondersteunend worden begeleid, leiden problematische bevallingen tot chirurgische ingrepen door de behandelende gynaecoloog. In het beste geval zijn perineale incisies voldoende; in het ergste geval noodgeval keizersnede is uitgevoerd.

Diagnose- en onderzoeksmethoden

In principe kent de verloskunde de volgende diagnostische, onderzoeks- en behandelingsprocedures:

  • Bloedonderzoek
  • Urine-onderzoek
  • Uitstrijkje van de baarmoederhals
  • Ultrageluid
  • Histologische onderzoeken
  • Nutritional supplementen tijdens de zwangerschap (oraal, intraveneus).
  • Chirurgische ingrepen voor en tijdens de bevalling
  • Pijnbestrijding tijdens de bevalling
  • Directe postpartumzorg

Verloskundige zorg vóór de geboorte onderzoekt regelmatig de volksgezondheid van de moeder en de baby. Ze verduidelijkt of er gevaarlijke infecties bestaan, die gemakkelijk kunnen ontstaan ​​door de verminderde activiteit van de immuunsysteem van een zwangere vrouw. Ze behandelt deze naargelang de mogelijkheden tijdens een bestaande zwangerschap. De afdeling verloskunde kan ongewenste ontwikkelingen en risico's deels tegengaan of tijdig signaleren voor behandeling, maar ook uitsluiten of de beslissing tot zwangerschapsafbreking vanwege een ongewenste ontwikkeling van het kind vergemakkelijken. Tijdens de zwangerschap herkent de verloskunde door middel van echografisch onderzoek de ongunstige houding van het kind en kan zij de bevalling dienovereenkomstig voorbereiden of de vrouw ondersteunen bij een noodzakelijke beslissing voor het soort bevalling. Bloed tests worden gebruikt om de voorziening van de vrouw van belangrijke voedingsstoffen te bepalen die nodig zijn voor haar eigen gezondheid en de ontwikkeling van haar kind. Indien nodig kan de gynaecoloog een voedingsmiddel voorschrijven aanvullen in tabletvorm; in geval van ernstige tekortkomingen, intraveneus administratie kan ook snelle verlichting bieden. Vooral in gevallen van ernstig ijzertekort, ijzeren infusies kunnen worden overwogen, omdat ze sneller werken. In het laatste, lichamelijk inspannende derde deel van de zwangerschap, steunen uit de winkel voor medische artikelen, bijvoorbeeld voor de rug en buikspieren, worden vaak overwogen in de verloskunde. Bovendien wordt de hartslag van de baby nu regelmatig gecontroleerd door middel van CTG. Tijdens de bevalling gebruiken verloskundigen arbeidsrecorders en lichamelijk onderzoek om de normale voortgang te volgen. Bij veel natuurlijke geboorten, een episiotomie wordt uitgevoerd tijdens de bevalling; interventies met een zuignap of pincet komen minder vaak voor. Bovendien kan de vrouw een ruggenprik krijgen pijn Verlichting. In geval van nood of op uitdrukkelijk verzoek van de vrouw, a keizersnede is uitgevoerd. Afhankelijk van het type bevalling, verschillende nazorg maatregelen zijn vereist, variërend van sitz-baden voor episiotomie naar wondverzorging na keizersnede.