Tyrosinemieën worden gekenmerkt door verhoogde bloed concentraties met het aminozuur tyrosine. Alle vormen van de ziekte hebben genetische oorzaken. Met name tyrosinemie type I leidt tot vroegtijdig overlijden als het niet wordt behandeld.
Wat is tyrosinemie?
Tyrosinemie is een genetisch veroorzaakte afbraakstoornis van het aminozuur tyrosine die leidt tot een toename van de concentratie van tyrosine in de bloed Tot op heden zijn er drie verschillende vormen van tyrosinemie bekend. Ze verschillen in de plaats van de tyrosinedegradatiestoornis. Alle drie vormen van tyrosinemie worden gekenmerkt door verhoogde tyrosine- en fenylalanineconcentraties in verschillende mate:
- Bij tyrosinemie type I worden bovendien toxische afbraakproducten in het lichaam gevormd omdat de normale afbraakroute wordt geblokkeerd door een enzymdefect aan het einde van de afbraakketen. Deze verkeerde producten van de afbraak van tyrosine zijn giftig voor de lever en nieren, zodat tyrosinemie type I een bijzonder ernstig beloop neemt.
- Tyrosinemie type II wordt voornamelijk gekenmerkt door verhoogde tyrosine- en fenylalanineconcentraties met al hun effecten op de ogen, huid en zenuwstelsel Hier wordt de afbraak van tyrosine al aan het begin van de afbraakketen geblokkeerd.
- De mildste en zeldzaamste vorm van tyrosinemie is tyrosinemie type III, waarbij de tyrosine- en fenalalanineconcentraties minder hoog zijn. De verhoogde concentraties hebben echter effecten op de zenuwstelsel Over het algemeen zijn de tyrosinemieën zeer zeldzaam. Tyrosinemie type I treft cicra één tot twee per 100,000 mensen. Van tyrosinemie type III zijn er slechts enkele beschreven gevallen.
Oorzaken
De algemene oorzaak van alle drie de vormen van tyrosinemie is de verstoring van de afbraak van tyrosine door defect enzymen De vorm van de ziekte hangt af van de getroffene enzymen in de afbraakketen van tyrosine. Alle tyrosinemieën worden veroorzaakt door autosomaal recessieve mutaties. Bij tyrosinemie type I is het enzym fumarylacetoacetaathydrolase grotendeels niet-functioneel. Zijn codering gen bevindt zich op chromosoom 15. Dit enzym is verantwoordelijk voor de laatste stap in de afbraakketen van tyrosine. Normaal gesproken breekt deze reactiestap de tussenproducten fumarylacetoacetaat en maleylacetoacetaat af. Als het enzym echter defect is, hopen deze metabolieten zich op en worden ze vervolgens in een alternatieve reactie omgezet in succinylacetoacetaat en succinylcholine. Deze stoffen zijn echter krachtig lever en nier gifstoffen. Afhankelijk van hun concentratie in de bloed, ze leiden om de vernietiging van de lever en nieren, hetzij snel, hetzij via een chronisch proces. Tyrosinemie type II wordt veroorzaakt door een defect in het enzym tyrosineaminotransferase. Dit enzym initieert de eerste stap van de afbraak van tyrosine. Als het niet lukt, hoopt tyrosine zich steeds meer op in het bloed. De concentratie kan worden verhoogd tot tien keer de normale waarde. Omdat tyrosine wordt gevormd uit het aminozuur fenylalanine, stijgt tegelijkertijd de fenylalanineconcentratie. Het is bekend dat verhoogde fenylalanineconcentraties de zenuwstelsel Tegelijkertijd vallen hoge tyrosinespiegels de ogen aan en huid Ten slotte wordt tyrosinemie type III veroorzaakt door een defect in het enzym 4-hydroxyfenylpyruvaatdioxygenase. Tyrosine- en fenylalaninespiegels zijn in dit geval slechts licht verhoogd. Door de blokkering van de afbraakketen van tyrosine ontwikkelt zich een achterstand van tyrosine bij alle drie de vormen van tyrosinemie, die natuurlijk meer uitgesproken is naarmate het dichter bij het begin van de afbraakketen is.
Symptomen, klachten en tekenen
Tyrosinemie type I wordt gekenmerkt door schade aan de lever, de nieren en hersenen De ziekte is al duidelijk bij pasgeborenen door zwakte bij het drinken, braken, leverziekte, en nierinsufficiëntie Er zijn twee vormen van progressie, beide leiden tot vroege dood door lever en nier mislukking indien onbehandeld. In de fulminante vorm van progressie treden leververgroting, oedeem en ernstige groeistoornissen vroeg op. De dood vindt plaats binnen een paar maanden na de geboorte. In de mildere vorm van de ziekte worden de lever en de nieren chronisch afgebroken. Na een lang proces levercirrose ontwikkelt zich, wat vaak leidt tot lever kanker Indien onbehandeld, sterft uiterlijk op de leeftijd van tien jaar. Bij tyrosinemie type II, hoornvliesbeschadiging aan de ogen, blaarvorming en korstvorming van de huid, en een verscheidenheid aan neurologische gebreken treedt op. Type III tyrosinemie wordt gekenmerkt door milde mentale stoornissen, motorische stoornissen coördinatieen epileptische aanvallen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Tyrosinemie kan worden vastgesteld door middel van verschillende bloed- en urinetests. Verhoogde tyrosinespiegels worden gedetecteerd via urinetests. Bovendien kunnen de toxische metabolieten zoals succinylaceton ook in de urine worden gedetecteerd bij tyrosinemie type I.
Complicaties
Afhankelijk van het type kan tyrosinemie verschillende complicaties veroorzaken. Type I tyrosinemie, als gevolg van aangeboren lever, nier en hersenen schade, kan symptomen veroorzaken zoals slecht drinken, leverziekte en nierinsufficiëntie Zwakte bij het drinken kan leiden naar uitdroging en de daaruit voortvloeiende uitdroging relatief snel. Leverziekte heeft altijd ernstige gevolgen voor het hele lichaam en kan deze veroorzaken geelzucht en ernstig ontsteking van de interne organenBijvoorbeeld. Nierinsufficiëntie is even ernstig omdat het, indien onbehandeld, kan leiden tot nierfalen en de daaruit voortvloeiende dood. In het snelgroeiende beloop kan tyrosinemie ook groeistoornissen, oedeem en lever bevorderen kanker en cirrose. Tyrosinemie type II wordt in verband gebracht met beschadiging van het hoornvlies, neurologische gebreken en andere complicaties. Tyrosinemie type III kan epileptische aanvallen, beweging veroorzaken coördinatie stoornissen en mentale stoornissen naarmate de ziekte voortschrijdt. Bij de behandeling van de afbraakstoornis zijn de complicaties afhankelijk van de specifieke ingreep en de constitutie van de patiënt. De doorgaans voorgeschreven nitisinonen kunnen migraine en andere bijwerkingen veroorzaken. Levertransplantatie brengt altijd het risico met zich mee dat het lichaam het orgaan afstoot. Bovendien, infecties en wond genezen er kunnen problemen optreden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een persoon met tyrosinemie moet altijd een arts raadplegen om verdere complicaties of overstuur te voorkomen. Vroege detectie met daaropvolgende behandeling is in dit opzicht erg belangrijk, dus de getroffen persoon moet bij de eerste tekenen en symptomen van de ziekte een arts raadplegen. In het ergste geval kan het kind overlijden aan tyrosinemie. In geval van deze ziekte moet de arts worden geraadpleegd als het kind er ernstig aan lijdt geelzucht or diarree Interne bloedingen kunnen ook op deze ziekte duiden. Verder vergiftiging van de lever en andere interne organen toont ook. Ook een toegenomen hart- Frequentie of misvattingen in verschillende delen van het lichaam duiden vaak op de ziekte en moeten door een arts worden gecontroleerd. Verlamming kan over het hele lichaam voorkomen. Tyrosinemie moet onmiddellijk worden behandeld door een kinderarts of in een ziekenhuis. Het verdere verloop is afhankelijk van het tijdstip van diagnose, dus een algemene voorspelling is niet mogelijk. Het is ook mogelijk dat de levensverwachting van het kind als gevolg van deze ziekte afneemt.
Behandeling en therapie
Alle vormen van tyrosinemie worden positief beïnvloed door a dieet arm aan tyrosine en fenylalanine. Bij tyrosinemie type II en III, zoals een dieet kan de symptomen op betrouwbare wijze verbeteren. De behandeling van tyrosinemie type I is echter veel moeilijker. Naast een streng dieetmoet de vorming van toxische metabolieten worden voorkomen. Dit kan worden bereikt door het medicijn nitisinone (NTBC) vanwege het blokkeren van een eerdere afbraakstap. Dit verhoogt de concentratie van tyrosine in het bloed. Dit kan echter laag worden gehouden door een dieet. Geavanceerd Leverfalen, levertransplantatie moet in overweging genomen worden.
het voorkomen
Omdat tyrosinemieën genetisch zijn, kunnen ze niet worden voorkomen. Door echter een strikt tyrosine- en fenylalaninearm dieet te volgen, kunnen patiënten met tyrosinemie type II en III in ieder geval een grotendeels normaal leven leiden. Bij patiënten met tyrosinemie type I moet de concentratie van metabolieten en van tyrosine en fenylalanine gedurende het hele leven worden gereguleerd door medicamenteuze behandeling en een strikt dieet.
Follow-up
Tyrosinemie is een erfelijke stofwisselingsziekte. Het wordt als een zeldzame ziekte beschouwd en wordt ingedeeld in drie vormen, I, II en III. Behandelingsopties zijn afhankelijk van de specifieke vorm. Passende follow-up is noodzakelijk om een gunstige prognose te bereiken. De patiënt moet een zo onbeperkt mogelijk leven kunnen leiden. Bij tyrosinemie type II is een dieetbehandeling vaak voldoende. De instructies van de dokter moeten echter precies worden opgevolgd. Tijdens de follow-up wordt het verloop van de genezing gevolgd; het is ingesteld voor de middellange tot lange termijn. Tyrosinemie type III is de zeldzaamste vorm van stofwisselingsziekte. Het wordt geassocieerd met milde mentale stoornissen en epilepsie Tijdens de nazorg leren patiënten en hun naasten dagelijks om te gaan met de ziekte. Bij de volledige ziekte van type I is speciale nazorg nodig. Indien niet behandeld, kan deze tyrosinemie levensbedreigend zijn. Interne organen zoals nieren of de hersenen zijn beschadigd. Een ongunstig verloop vereist levenslange follow-up. Orgaan transplantatie kan een optie zijn naar het oordeel van de arts. Het wordt overwogen wanneer andere maatregelen niet langer helpen. Nazorg wordt verleend in het ziekenhuis en die van de patiënt voorwaarde wordt nauwlettend gevolgd. Regelmatige controles geven informatie over de tolerantie van het nieuwe orgaan. Afstotingsreacties van het lichaam moeten worden vermeden.
Wat u zelf kunt doen
Patiënten met tyrosinemie kunnen verschillende soorten dieet volgen maatregelen ter ondersteuning van conservatieve behandeling, afhankelijk van het type ziekte. Bij tyrosinemie type I is een energierijk dieet belangrijk. De voeding moet zo min mogelijk tyrosine in het lichaam produceren. Katabole situaties zoals die optreden na langdurige uithongering moeten worden vermeden door regelmatig maaltijden te eten. De consumptie van zuivelproducten, eieren en vleesproducten moet ernstig worden beperkt. Het dieet kan de progressie van de ziekte vertragen. Het moet samen met een arts en een voedingsdeskundige worden opgesteld en consequent worden toegepast. Tyrosinemie type II kan ook behandeld worden met een aangepast dieet. In het geval van tyrosinemie type III, naast dieet maatregelenmoeten voorbereidingen worden getroffen voor medische noodgevallen. In het geval van epileptische aanvallen, eerste hulp maatregelen moeten worden genomen door de patiënt te kalmeren en noodmedicatie toe te dienen. De getroffen persoon moet in de stabiele laterale positie zodat hij zichzelf niet verwondt aan voorwerpen of vallen en ook zodat er geen braaksel in de luchtpijp komt. Mogelijke gevolgen van ataxie kunnen worden voorkomen door fysiotherapie Trappen, drempels en gevaarlijke voorwerpen in het huishouden moeten worden beveiligd om het risico op letsel door vallen te minimaliseren. De exacte maatregelen voor tyrosinemie type I, II en III moeten met een specialist worden besproken.
