Slijpspalk

Een slijpspalk is een bijt spalk therapeutisch gebruikt in de tandartspraktijk. Enerzijds dient het om de interactie van de kaak te harmoniseren gewrichten en kauwspieren, en aan de andere kant is het bedoeld om onfysiologisch tandcontact in de vorm van wrijven en klemmen tijdens de draagperiode en de resulterende schade aan harde tandsubstantie, parodontium, kaakgewrichten en spierstelsel te voorkomen. Tandenknarsen en klemmen (bruxisme) zijn zogenaamde parafuncties (secundaire functies naast de eigenlijke kauwfunctie), waarbij op de betrokken structuren krachten inwerken die veel sterker zijn dan bij het eigenlijke kauwproces en die ook aanzienlijk langer duren. Ze kunnen het gevolg zijn van voorcontacten (voortijdige contacten van een tand of een groep tanden); Het gaat echter vaak om foutief gedrag dat de patiënt onbewust ontwikkelt als reactie op spanning en spanning. Als de levenssituatie verslechtert, persen en slijpen, wat tot dan toe niet gepaard ging pijn, kan leiden tot acute fasen van pijn in de temporomandibulaire gewrichtsstructuren, kauwspieren of tanden.

Indicaties (toepassingsgebieden)

Het behandelconcept met een slijpspalk bestaat uit het losmaken van de onderkaak van zijn ineengrijping met de bovenkaak en waardoor het de gelegenheid krijgt om zichzelf aan te passen, los van de specificaties door het reliëf van de tegenoverliggende tanden, in een positie die het resultaat is van een ontspannen situatie van spieren en kaakgewrichten. Eventueel bestaande voorcontacten (voortijdige contacten van een tand of een groep tanden) worden dus tijdens de draagtijd van de spalk omzeild. Daarnaast is irritatie van de onbewuste geautomatiseerde bewegingssequenties door de spalk een gewenst effect. Zo wordt een slijpspalk aangebracht

  • Om de functies van de tanden, spieren en gewrichten.
  • Om de onbewuste automatismen los te laten
  • Om de parafuncties te verminderen, malen en persen.
  • Om storende factoren van statische en dynamische occlusie te elimineren (tandcontacten tussen de boven- en onderkaak in rust respectievelijk in beweging) en
  • Ter bescherming van de harde substanties van de tanden tegen verdere slijtage (verlies van substantie door reflexief contact van de tanden) en slijtage (verlies van substantie door wrijving).

De procedure

De therapie van bruxisme met een slijpspalk moet worden geïntegreerd in een interdisciplinair concept, zoals:

  • Fysiotherapie, warmte en koud behandeling, manuele therapie en massage om spierspanning en pijnlijke spierknobbeltjes te verminderen.
  • Orthopedie voor betrokkenheid van de wervelkolomstructuren.
  • Psychotherapie voor psychologische comorbiditeit zoals Depressie of psychosociaal spanning situaties, onder anderen
  • .

  • Stressmanagement training
  • Ontspanning technieken zoals autogene training, yoga, progressieve spier ontspanning, Etc.

Werkstappen in de tandartspraktijk:

  • Voorlichting van de patiënt over de oorsprong en het werkingsmechanisme van parafuncties: begeleiding bij zelfobservatie is belangrijk
  • Voorlichting van de patiënt over de dagelijkse draagtijd (in het begin in de middag en 's nachts).
  • Verduidelijking over de verwachte duur van de spalk therapie.
  • Indruk van beide kaken
  • Centrisch bijten nemen, indien mogelijk in de gespannen beginsituatie.
  • Gezichtsboog creatie (dient om patiëntspecifieke craniale punten over te brengen naar het tandtechnisch laboratorium).

Werkstappen in het tandtechnisch laboratorium:

  • Modelbouw van boven- en onderkaak
  • Overbrengen van de modellen naar een articulator (apparaat dat wordt gebruikt om patiëntspecifieke mandibulaire bewegingen na te bootsen) volgens de facebow-instellingen
  • Het maken van de slijpspalk meestal voor de bovenkaak van transparant hard plastic volgens specifieke ontwerpspecificaties.

Werkstappen in de tandartspraktijk:

  • Het inbrengen en passen van de spalk bij de patiënt; rocking fit, strak met wat spanning.
  • Controle van occlusale contacten met de onderkaak: gelijkmatig in het posterieure gebied aan beide zijden, dwz geen voorcontacten bij statische en dynamische occlusie; de onderkaak mag niet in een geforceerde bijtpositie komen, maar moet spierontspannen kunnen worden geleid
  • Eerste controleafspraak uiterlijk na een week, bij acute pijn zelfs eerder
  • Regelmatige controles, idealiter kort voor de fysiotherapie-afspraken, om de nodige spalkcorrecties te kunnen uitvoeren tijdens de fase van spierontspanning

Behandeling met een spalk is omkeerbaar (omkeerbaar); indien succesvol, kunnen onomkeerbare tandheelkundige ingrepen volgen:

  • Malen in verstoringen in het statische en dynamische afsluiting.
  • Orthodontische behandeling
  • Reconstructie van individuele tanden of groepen tanden in verschillende mate.