Een trofoblast is een laag cellen. Het vormt de buitengrens van de blastocyst en is verantwoordelijk voor het voeden van de embryo-.
Wat is de trofoblast?
De trofoblast is een laag cellen en is de buitengrens van de germinale blastocyst bij mensen. Samen met de placenta, het is noodzakelijk voor de verzorging van de embryo- tijdens de verloop van een zwangerschap. Gedurende zwangerschap, moeder en kind zijn afhankelijk van bepaalde stoffen (bijv foliumzuur Deze behoefte wordt tijdens zwangerschap In de vroege stadia van zwangerschap, levert de trophoblast ook voeding voor de embryo- met deze belangrijke stoffen.
Anatomie en structuur
Op de 5e tot 12e dag na de bevruchting vormt de trofoblast zich uit de blastomeren. Zijn cellen groeien in de slijmvlies van de baarmoeder, waar ze vervolgens hechten. Het bemiddelt dus de implantatie van het embryo. en differentieert verder in de cytotrofoblast (binnenste cellaag) en de syncytriotrofoblast (buitenste cellaag). In de loop van de zwangerschap worden delen van het vruchtwatermembraan en het embryonale deel van de placenta (placenta) ontwikkelen zich uit deze lagen. In principe is er geen permanente integratie van de cellen van de trofoblast in het moeder- of foetale organisme. Via hen vindt alleen de overdracht tussen de twee biologische systemen plaats. Hoewel het zogenaamde semi-allogene cellen zijn, is de maternale immuunsysteem herkent ze niet. In de geneeskunde is nog niet definitief opgehelderd hoe immunologische tolerantie van deze biologische mechanismen optreedt. Mogelijke factoren zijn onder meer de vorming van specifieke MHC klasse 1 antigenen en het ontbreken van vorming van MHC klasse 2 antigenen.
Functie en taken
De trofoblast is de buitenwand van het kiemblaasje bij mensen. In medische terminologie wordt het een blastocyst genoemd. De productie van de trofoblast wordt gereguleerd door de menstruatiecyclus van de vrouw. Het bestaat uit een laag platte en veelhoekige cellen. Dit worden ook wel cytotrofoblastcellen genoemd en komen overeen met een vroege chorion epitheel Dit is de buitenste laag van de vruchtzakjes die het embryo omringen. De term chorionisch epitheel kan worden afgeleid van de Griekse term voor villous membraan. De taak van de trofoblast is om contact te maken met het slijmvlies van de baarmoeder tijdens implantatie van het ei. Na dit proces wordt de trofoblast omgevormd tot een spongiotrofoblast. Het wordt beschouwd als het zogenaamde voedingsorgaan van de kiem en kan puur extern worden vergeleken met een spons. Met de hulp van enzymen, het slijmvlies van de baarmoeder wordt verzacht door de trofoblast, waardoor deze zich eraan kan hechten. De trofoblast dient dus ter ondersteuning van de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder. Trofoblastcellen ontwikkelen zich uit een enkel ei.
Ziekten
Normaal gesproken geeft de trofoblast tijdens de zwangerschap aanleiding tot de placenta en de membranen van het ei. Er kunnen echter ook complicaties optreden. In dit geval ontwikkelen zich bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd tijdens of zelfs na de zwangerschap ten onrechte goedaardige of kwaadaardige tumoren uit bepaalde delen van het weefsel van de bevruchte eicel. Een goedaardige trofoblasttumor is gedeeltelijk of volledig blaas mol. Dit is een stoornis in de ontwikkeling van het kind in de vroege stadia van de zwangerschap. Het treedt op wanneer de bevruchting van een ei afwijkt van de norm. De cellen van de trofoblast vermenigvuldigen zich ongecontroleerd, hoewel verondersteld wordt dat ze eimembranen en placenta vormen. Dit resulteert in de vorming van bellen ter grootte van druiven en gerangschikt in een cluster, die een lichtgekleurde vloeistof bevatten. De embryoblast, dat wil zeggen het latere kind, verschrompelt daarbij, zodat er geen sprake is van een normale zwangerschap. Zowel gedeeltelijk als compleet blaas mol bevindt zich uitsluitend in de baarmoeder, zonder andere weefsels binnen te dringen. Volgens statistieken, a blaas moedervlek komt voor bij ongeveer één op de 2,000 tot 3,000 zwangerschappen. In de geneeskunde wordt een gedeeltelijke blaasmol genoemd wanneer de bevruchting van het ei door twee plaatsvindt sperma cellen in plaats van slechts één zaadcel. Dit resulteert in de vorming van vruchtwater en de geboorte van een kind, waarbij soms zelfs een hartslag kan worden gedetecteerd. De cellen van de trofoblast delen zich echter zo vaak en als ze willen en niet alleen zo vaak als nodig is voor de ontwikkeling van de placenta en de vliezen. Meestal een miskraam treedt op tussen de 4e en 6e maand van de zwangerschap. Als we in de geneeskunde spreken van een complete mol in de blaas, wordt de eicel bevrucht, maar ontbreekt de genetische informatie van de moeder. Er is dus geen ontwikkeling van een kind. Ook hier delen de cellen van de trofoblast zich zo vaak en als ze willen en niet alleen zo vaak als nodig is. Al in de eerste weken van de zwangerschap miskraam is hier gebruikelijk. Een kwaadaardige trofoblasttumor is het zogenaamde chorioncarcinoom. Onder bepaalde omstandigheden kan ook een invasieve blaasmol optreden. Kortom, na de zwangerschap miskraam or buitenbaarmoederlijke zwangerschapresten van de trofoblast blijven in de baarmoeder. Om redenen die nog niet zijn uitgelegd, kunnen deze zich ongecontroleerd verdelen en implanteren in de slijmvlies van de baarmoeder. Via bloed en lymfevloeistof kan de tumor zich door het lichaam verspreiden, wat resulteert in de vorming van metastasen In de meeste gevallen vindt de vorming van kwaadaardige trofoblasttumoren plaats vanuit een volledige blaasmol. Dit resulteert in een invasieve mol in de blaas (destructieve mol in de blaas) of een chorioncarcinoom (chorionisch epithelioom). Een invasieve mol in de blaas kan 10 tot 15 op de 100 volledige mol in de blaas ontwikkelen, en het kan ook voorkomen bij een op de 15,000 zwangerschappen. Als het niet wordt behandeld, kan het zich ontwikkelen tot chorioncarcinoom. Het treedt meestal voornamelijk op na blaasmollen, maar zelden na normale zwangerschappen, buitenbaarmoederlijke zwangerschappen of miskramen. Volgens statistieken komt chorioncarcinoom voor bij 2 tot 3 van de 100 blaasmollen en bij een op de 40,000 zwangerschappen. De eerste tekenen van deze zeer agressieve en snelgroeiende tumor verschijnen ofwel onmiddellijk na de geboorte of heel vaak vele jaren later. Metastasen vormen zich vaak in de longen, hersenen, lever, of zelfs in de botten.
