Trigeminusneuralgie
Trigeminus zenuwpijn herkenbaar aan een kenmerk pijn lokalisatie: boven de ogen, op de wang botten of in de kin. Tussen de individuele, meestal vrij korte aanvallen, zijn de patiënten vrij van symptomen, maar in uitgesproken gevallen kan er een zeer hoge frequentie van aanvallen zijn met bijna geen pauzes tussen aanvallen. De lokalisatie is gebaseerd op de fysiologische functie van de zenuw, die verantwoordelijk is voor de gevoelige toevoer van de voorste helft van het gezicht en de motorische functie van de temporale en kauwspieren.
Schade eraan kan gedurende de hele cursus optreden. Door de sterke psychologische belasting ontwikkelen zich vaak depressieve stemmingen. Sinds het individu pijn aanvallen zijn slechts van zeer korte duur, pijnstillers helpen meestal niet of onvoldoende.
Effectiever zijn de zogenaamde anti-epileptica, geneesmiddelen die worden gebruikt om te behandelen epilepsie Hun effect is gebaseerd op een remmende invloed op de prikkelbaarheid van zenuwen, zodat ze de aanvallen kunnen voorkomen en de zenuw ongevoelig kunnen maken. In de context van mogelijk chirurgische therapie is het primaire doel om de zenuw te ontlasten en eventuele drukprikkels te verwijderen van een aangrenzende pulserende bloed vat (decompressie). Met behulp van thermocoagulatie, radiologische procedures of een zogenaamd CyberKnife kan de overdracht van pijn kan ook worden onderbroken. Het risico op ongewenste bijwerkingen zoals sensorische stoornissen, gehoor- en zichtproblemen is echter zeer hoog en terugval is zeker niet uitgesloten.
"Atypische aangezichtspijn"
Als afbakening van de tigeminus zenuwpijn, wat "typisch gezicht pijn“, Er is ook de groep van“ atypische gezichtspijn ”. Gezichtspijn wordt in deze categorie ingedeeld als de criteria voor zenuwpijn niet worden gehaald. Spanning in de nek spieren, maar ook in de gezichtsspieren, kan tot deze pijn leiden.
Hoewel het exacte mechanisme nog niet bekend is, wordt aangenomen dat de vrije zenuwuiteinden geïrriteerd zijn door de gespannen onderhuidse bindweefsel en kan deze irritatie uitstralen naar het gezicht. Getroffen personen worden steeds vrouwelijker en beschrijven de pijn vaak als een doffe, moeilijk te definiëren pijn, relatief diepgeworteld en vaak in het gebied van de bovenkaak of de oogkassen. Soms kan dit gebied ook overgevoelig zijn voor aanraking.
Patiënten gaan vaak eerst naar de tandarts, omdat ze de pijn als diepgeworteld classificeren, waardoor het soms overbodig wordt tandextractie Dit verbetert de pijn echter niet, dus worden vaak verdere procedures uitgevoerd, die de niet-herkende atypische aangezichtspijn alleen maar verergeren en kunnen bijdragen aan de chroniciteit ervan. Patiënten zijn gefrustreerd, ontmoedigd en weten niet wat ze moeten doen, en Depressie en Angst stoornissen kan gebeuren.
Een "atypische aangezichtspijn" moet zorgvuldig worden onderzocht en de mogelijke oorzaken moeten dringend worden opgehelderd. Nadat de getroffen patiënten zorgvuldig zijn geïnformeerd, kan een medicijn met tricyclische antidepressiva pijnverlichtend werken, maar ook massages, koude- en warmtebehandelingen en andere manuele therapieën zijn veelbelovend. Een combinatie van medicamenteuze, psychotherapeutische en manuele therapie is de beste keuze. Chirurgische ingrepen worden echter niet aanbevolen, omdat ze chronificatie kunnen bevorderen.
