Transurethrale verblijfskatheters
Dit type katheter wordt gebruikt om vloeistof te controleren evenwicht, bijvoorbeeld op intensive care-afdelingen, voor perioperatieve urinedrainage en na operaties om de te immobiliseren blaas en veilig urine afvoeren, in geval van vernauwing van de afvoerende urinewegen of verwondingen aan de urinewegen. Deze katheters zijn meestal ontworpen als 2-wegkatheters, vaak ook als 3-wegkatheters. Via deze andere buis wordt een speciale oplossing in een zak in de punt van de katheter geïnjecteerd, die deze vult als een ballon en zo voorkomt dat de katheter uit de katheter glijdt. blaas weer.
Dit proces wordt "blokkeren" genoemd. De blaas kan door de eventueel aanwezige derde buis worden gespoeld, bijvoorbeeld na een urinewegoperatie, zodat de bloed stolt niet in de blaas. Katheters voor langdurig gebruik van latex moeten minder dan een week op hun plaats blijven, terwijl siliconen blaaskatheters geschikt zijn voor gebruik tot 6 weken. Het inbrengen van een katheter lijkt veel op een wegwerpkatheter onder steriele omstandigheden, maar naast glijmiddel wordt een lokaal anestheticum gebruikt. Deze katheterisatie mag niet worden uitgevoerd als er bestaande verwondingen aan de urinebuis met mogelijk scheuren van de urethra, een ernstige vernauwing of bestaande infecties, bijvoorbeeld van de prostaat.
Complicaties
Het kathetersysteem kan leiden tot door een katheter veroorzaakte infecties van de urinewegen, wat kan leiden tot ontsteking van de urinewegen nierbekken en in het ergste geval tot sepsis (bloed vergiftiging). tevens de urinebuis kan letsel oplopen, wat kan leiden tot bloeding en op lange termijn tot littekens op de urethra. Bij een verblijfskatheter kan de opening na verloop van tijd ook verstopt raken, waardoor een verandering noodzakelijk is.
Na tien jaar continu gebruik van een blaaskatheterzijn plaveiselcelcarcinomen waargenomen bij minder dan 10 procent. Suprapubische katheter: gezien de problemen die een transurethrale katheter kan veroorzaken, wordt een suprapubische katheter nu vaak gebruikt voor langdurige urinedrainage. Met de blaas gevuld, wordt een naald in de blaas gestoken net boven de schaambeen voor ultrageluid controle en lokaal anesthesie.
Op dit punt wordt een siliconenkatheter ingebracht, die vervolgens wordt bevestigd en steriel wordt aangesloten. Een dergelijke katheter mag echter niet worden ingebracht als er sprake is van een ernstige bloedingsneiging, een bewezen blaastumor of een gekrompen blaas. Strikte indicatie moet ook worden gegeven in geval van zwangerschap.
Een gevreesde complicatie is een darmletsel tijdens het inbrengen, maar dit komt slechts in minder dan 1% van de gevallen voor. Bovendien kunnen infecties, uitglijden van de blaaskatheter of bloeding kan hier ook voorkomen. Dit type permanente katheter biedt echter het grote voordeel dat het door de meeste patiënten beter wordt verdragen, vooral omdat het risico op letsel en infectie aanzienlijk wordt verminderd in vergelijking met de transurethrale route.
