Torem®

Synoniemen in bredere zin

torasemide, diureticum, lisdiureticum, furosemide

  • diuretica
  • furosemide

Introductie

Het medicijn Torem® bevat de werkzame stof torasemide. Dit behoort tot de groep van diuretica. Het medicijn richt zich op een specifieke ionentransporter die zich in een specifiek deel van het niertubuli-systeem bevindt, de Henle-lus (lisdiureticum). Het medicijn wordt voornamelijk gebruikt om waterretentie in weefsels (oedeem) te behandelen. Als een 'nieuw diureticum in de lus' verschilt het afgeleide (derivaat) torasemide van de leidende substantie van de lus diuretica furosemide alleen in secundaire eigenschappen zoals dosering en actieve kinetiek.

Actie modus

Omdat het een zogenaamd lisdiureticum is, bevindt het aanvalspunt van de werkzame stof torasemide in Torem® zich in de nier in een gespecialiseerde transporteur. Deze gespecialiseerde transporteur vervoert de ionen natrium, kalium en chloride in het dikke gedeelte van de opgaande lijn been van de Henle-lus van het tubulussysteem tegen een helling vanaf het tubululumen. Deze ionen worden gevolgd door een waterstroom.

Op deze manier wordt deze primaire urine teruggebracht van ongeveer 180 liter per dag naar 1.5 - 2 liter per dag. Deze laatste urine wordt uitgescheiden. Als de transporter wordt geremd door torasemide, worden er minder wateraantrekkende deeltjes uit het tubuluslumen getransporteerd (osmolariteit afneemt) en dus wordt de heropname van water verminderd. Dit resulteert in een grotere hoeveelheid tijdens het plassen.

Farmacokinetiek en biologische beschikbaarheid

In tegenstelling tot de hoofdsubstantie furosemideheeft torasemide een stabielere biologische beschikbaarheid, wat vooral belangrijk is in geval van hartinsufficiëntie. Als de biologische beschikbaarheid van furosemide varieert sterk, het is relatief stabiel op meer dan 80% voor torasemide. Het effect treedt relatief snel op, maar houdt langer aan dan bij furosemide en maakt efficiënter urineren (diurese) mogelijk.

De stof wordt bij de nier filter in de primaire urine en wordt ook gedeeltelijk actief vrijgegeven in het buisvormige lumen door de cellen van het buisvormige systeem. De stof kan worden toegediend als tablet of als infuus. Na orale toediening (zoals bij furosemide) treedt de werking relatief snel in (30 - 60 minuten).

Het maximale effect wordt bereikt na 1 - 2 uur. Torasemide heeft een langere werkingsduur dan furosemide (ongeveer 6 uur).