Thoracale wervel
De thoracale wervelkolom zet de cervicale wervelkolom naar beneden. Het bestaat uit 12 wervels die, hoewel ze qua structuur vergelijkbaar zijn met de halswervels, veel zwaarder zijn in termen van hun wervelstructuur. Een van de belangrijkste redenen hiervoor is dat de thoracale wervelkolom moet een veel grotere massa ondersteunen dan de cervicale wervelkolom.
De thoracale wervelkolom heeft ook een aanzienlijke invloed op de statica van een persoon en is verantwoordelijk voor het vermogen om rechtop te lopen. De thoracale wervels bestaan ook uit een Vertebrale lichaam bestaande uit een gedeeltelijk versteende zogenaamde compacte plaat. Aan de achterkant van de wervels bevinden zich kleine gaatjes die dienen als uitlaten voor vitaal bloed schepen.
De ader en de basivertebrale slagader zijn de belangrijkste. Aan de zijkanten hebben de borstwervels een klein botuitsteeksel. In tegenstelling tot de cervicale wervellichamen, de ribben in het gebied van de thoracale wervellichamen hechten zich vast aan de wervels.
Bij de laterale uitsteeksels vinden ze een stabiele houvast en trekken ze gebogen naar voren, waardoor ze de thorax vormen. De thoracale wervellichamen hebben ook een spiesvormig botuitsteeksel lopend achteruit, wat de processus spinosus wordt genoemd. Deze uitsteeksels staan in contact met de aangrenzende wervellichamen en vormen zo een stabiele benige eenheid.
Er zijn twee openingen tussen elk Vertebrale lichaam. Ten eerste, net als bij de cervicale wervellichamen, de openingen die de spinal cord om van boven naar beneden te worden getrokken, en ten tweede, openingen tussen de spinale processen die naar de zijkanten open zijn. De diameter van de wervels neemt toe van de eerste tot de twaalfde thoracale wervel, wat ook verklaard kan worden door de constant toenemende te dragen last en de statische eisen.
Er is een schijf tussen elke borstwervel. Dit is een kraakbeenachtige plaat, die nodig is als noodzakelijke scheiding tussen de wervellichamen. Als het tussenwervelschijf waren niet aanwezig, bot zou tegen bot schuren, wat zou leiden tot ernstige bewegingsstoornissen en pijn.
Bij een hernia steekt een deel van de tussenwervelschijf tussen de twee wervellichamen uit, wat juist deze klachten kan veroorzaken. Hernia van de thoracale wervelkolom zijn echter zeldzaam. De meeste hernia's bevinden zich in de lumbale wervelkolom, gevolgd door de cervicale wervelkolom.
Naast zijn beschermende functie, de tussenwervelschijf heeft ook een "smerende" functie en voorkomt overmatige wrijving tijdens bewegingen die in de thoracale wervelkolom kunnen worden uitgevoerd. Als derde taak schokken-absorberende effecten worden toegeschreven aan de tussenwervelschijven, die een dempende werking zouden moeten hebben op springbewegingen. In de thoracale wervelkolom kan zowel naar voren als naar achteren flexie worden uitgevoerd, evenals laterale bewegingen en zogenaamde torsiebewegingen.
