Therapie voor hartstoornissen

Introductie

Een hartstilstand wordt over het algemeen gedefinieerd als een hartactie die onafhankelijk van de gegeven hartslag plaatsvindt en daarom door de getroffen persoon vaak wordt waargenomen als een struikelblok (hartritmestoornissen​ Formeel wordt struikelen vaak veroorzaakt door een spontane hartslag die niet op volgorde is (extrasystole) of een korte onderbreking van de hart-​ Zolang het struikelen van de hart- komt zelden voor en is symptoomvrij, er is een waarde van de ziekte. Het kan echter ook een uitdrukking zijn van een hart- ziekte of stofwisselingsstoornis.

Therapie

Of therapie nodig is of niet, hangt af van de oorzaak van de hartstilstand en de symptomen. Veel patiënten hebben al een soort hart gevoeld stotteren zonder enige organische oorzaak erachter. Mogelijke oorzaken zijn opwinding, nicotine of alcohol, waarvoor meestal geen speciale therapie nodig is.

Door de triggerende factoren te vermijden, wijkt het hart struikelen. Ontspanning methoden kunnen nuttig zijn in stressvolle situaties. Bovendien kan hartstroming ook worden veroorzaakt door interne ziekten zonder dat het hart zelf structureel beschadigd raakt.

Laag bloed Vooral suikerniveaus gaan vaak hand in hand met hartstilstand, die echter relatief gemakkelijk met voedsel kan worden geëlimineerd. De schildklier, wat vaak leidt tot hartstilstand in het geval van overactiviteit, is van bijzonder belang. De therapie bestaat in dit geval uit een precieze opheldering en het wegnemen van de oorzaak. Als er echter een hartaandoening is die het hart stotteren veroorzaakt, of als deze zo ernstig is dat de patiënt het onaangenaam vindt, moet een specifieke therapie worden gestart. Nadat het struikelen is bewezen en verdere diagnostiek naar oorzaak en omvang is uitgevoerd, kunnen verschillende therapieën worden overwogen.

Geneesmiddelen voor hartkloppingen

Anti-aritmica worden medicinaal gebruikt. Dit zijn verschillende groepen actieve ingrediënten, die zijn onderverdeeld in 4 klassen. De meest gebruikte zijn die van klasse II (bètablokkers), klasse III (kalium kanaalblokkers, bijv amiodaron) en klasse IV (calcium kanaalblokkers).

Klasse I-stoffen (flecaïnide, ajmaline) of adenosine zijn andere middelen. Ze grijpen in op het elektrische geleidingssysteem van het hart, dat de pompfunctie regelt. Door dit systeem te remmen, kunnen extrasystolen of een te snel ritme worden geblokkeerd en kan het hartstilstand worden gecontroleerd.

Het is belangrijk dat de therapie weet waar het struikelen van het hart vandaan komt. Atriale fibrillatie is een typische indicatie die naar hart leidt stotteren​ Het kan leiden tot absolute aritmie.

Bètablokkers, die hier worden gebruikt, vertragen de overgang. Atriale fibrillatie is ook een typische indicatie voor het gebruik van amiodaron​ Digitalis, dat voorheen werd gegeven voor veel hartaandoeningen, kan worden gebruikt als therapie bij hartstilstand door boezemfibrilleren​ Andere oorzaken van hart stotteren liggen in de sinusknoop gangmaker van de hartactie. Ook hier kan medicatie worden gebruikt om de frequentie te sturen.