Therapie voor een anaal abces
Kleinere anale abcessen kunnen worden behandeld met zalven die op het getroffen gebied worden aangebracht en zijn ontworpen om de inhoud te extraheren. De zalven bevatten meestal teer en hebben de eigenschap vocht aan te trekken. Dit wordt in dit geval gebruikt.
Grotere anale abcessen kunnen worden doorboord met een steriele naald of canule. Dit zorgt ervoor dat de meestal etterende inhoud wordt geleegd en het anale abces krimpen. In veel gevallen is het anale abces verschijnt weer in hetzelfde of aangrenzende gebied.
Hardnekkige anale abcessen en zeer grote vormen moeten tijdens een algemene operatie operatief worden verwijderd. In dit geval is het abces holte is uitgebreid onder uitgesneden narcose In de meeste gevallen wordt de wondplaats open gelaten of alleen behandeld met een steriel wondverband.
De patiënt krijgt meestal de instructie om na elk toiletbezoek het gebied te douchen om de bijbehorende infecties te voorkomen. De genezing van wonden na abcesoperaties kan erg lang duren. De patiënt kan vaak pas na 4-6 weken goed zitten.
Vaak is een operatie de enige effectieve behandeling voor patiënten met anale abcessen. De beslissing of een operatie nodig is, hangt af van verschillende factoren. Daarom zijn de grootte, locatie, bijbehorende symptomen en veroorzakende pathogenen bijzonder relevant.
Zeker in het geval van een grote anaal abces, is een operatie in de meeste gevallen de enige mogelijkheid om de pijn en verwijder het pus volledig uit het lichaam. In het geval van een anaal abces, wordt de chirurgische procedure gewoonlijk uitgevoerd onder narcose of tenminste onder regionaal beperkte gedeeltelijke anesthesie. Tijdens de eigenlijke operatie snijdt de behandelende arts laag voor laag door de epidermis en het onderliggende weefsel.
Op deze manier kan de abcesholte worden geopend. De meeste etterende afscheiding loopt meestal al weg tijdens het openen. De resterende pus kan dan worden afgevoerd via een afvoer.
Het grootste voordeel van anaal abces chirurgie is het feit dat de veroorzakende bacteriële pathogenen de omgeving niet infecteren en er geen lediging naar binnen plaatsvindt. Op deze manier is het risico van de bacteriën in de bloedbaan komen en veroorzaken bloed vergiftiging wordt tot een minimum beperkt. Nadat de afscheiding met succes is geïnitieerd, moet de abcesholte worden gereinigd en moet het ontstoken weefsel worden verwijderd tijdens de operatie.
Als het anale abces bijzonder groot is, bestaat de mogelijkheid dat er opnieuw etterende afscheiding ontstaat en moet er opnieuw een operatie worden uitgevoerd. Na de operatie wordt de wond meestal niet gehecht, maar open wond genezen methode is gekozen. Deze maatregel voorkomt dat de resterende vloeibare en bacteriële pathogenen opnieuw inkapselen.
Binnen de eerste dagen na een anale abcesoperatie moet de wondholte regelmatig worden gereinigd en gedesinfecteerd door de behandelende arts. Bovendien moet het verband minstens één keer per dag worden vervangen. Omdat in de meeste gevallen een open wond genezen methode wordt gekozen, moet een regelmatige wondreiniging worden uitgevoerd, zelfs na het ziekenhuisverblijf.
De getroffen patiënten moeten de open gebieden dagelijks reinigen totdat de wondholte volledig is gesloten en moeten ook de verbanden zelf verwisselen. Bovendien kunnen sitz-baden na het succesvol uitvoeren van een anale abcesoperatie een positieve invloed hebben op het genezingsproces en de genezing versnellen. Hoewel de chirurgische opening van de abcesholte in veel gevallen de enige effectieve behandelingsmethode is in de aanwezigheid van een anaal abces, moet met bepaalde risico's rekening worden gehouden.
Omdat de operaties meestal worden uitgevoerd onder algemeen anesthesie, er zijn algemene risico's. Gedurende narcose, problemen in de cardiovasculair systeem kan gebeuren. Bovendien zijn belangrijke anatomische structuren in de keel gebied kan tijdens intubatie.
Na een anale abcesoperatie bestaat ook het risico op een bloed stolsel (trombus) vorming. Deze bloed stolsel kan loskomen en blokkeren schepen op het gebied van de hart-, longen of hersenen Als gevolg hiervan kan het leiden tot een hart- aanval, pulmonaal embolie or beroerte.
Bovendien loopt een patiënt met een anaal abces risico op wond genezen aandoeningen, zelfs na een succesvolle operatie. Het kan nodig zijn om een drainage te plaatsen als het anale abces niet volledig kan worden verwijderd tijdens de operatie of als een operatie niet mogelijk is. Met behulp van een voerdraad wordt een buisje ingebracht en in het abces geplaatst.
Een drainage is een plastic buis waardoorheen pus en opgehoopte secretie kan naar buiten wegvloeien. Dit voorkomt verdere ontsteking van de abcesholte. In het geval van grote anale abcessen heeft chirurgische behandeling meestal de voorkeur boven conservatieve (niet-chirurgische) therapie.
Op deze manier kan een naar binnen gericht barsten van het abces en het vrijkomen van bacteriële pathogenen in de bloedbaan worden voorkomen. Bovendien kan na chirurgische opening van de abcesholte een strip in een ontstekingsremmende zalf worden ingebracht in de wond, waardoor het genezingsproces wordt verbeterd. Bij patiënten die alleen een klein anaal abces hebben, kan voorlopig conservatieve behandeling met behulp van een zalf worden uitgevoerd.
Vooral het aanbrengen van zalf en / of crème, die pijnstillende werkzame stoffen bevat, is erg populair bij de meeste getroffen patiënten. In deze context moet echter dringend worden opgemerkt dat de tijdelijke verlichting van het ongemak veroorzaakt door het anale abces alleen te wijten is aan de effectiviteit van de pijnstillende zalf. Als de effectiviteit afneemt, komen de klachten ook met dezelfde of zelfs toenemende intensiteit terug.
Om deze reden mag de toepassing van een pijnstillende zalf in aanwezigheid van een anaal abces alleen worden gebruikt om de periode tot het volgende mogelijke bezoek aan de arts te overbruggen. Bij een onvolgroeid anaal abces is chirurgische opening van de abcesholte vaak niet aan te raden. In dergelijke gevallen kan de behandeling van het anale abces worden uitgevoerd door regelmatig een antibiotische zalf aan te brengen.
Idealiter wordt de antibiotische zalf drie tot vier keer per dag gedurende vijf tot zeven dagen op het anale abces aangebracht. Omdat een anaal abces in de meeste gevallen wordt veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus aureusbevat de antibiotische zalf typisch een werkzame stof die tegen deze ziekteverwekker is gericht. Bij het aanbrengen van de zalf is het echter essentieel om aandacht te besteden aan hygiëne.
Het anale abces mag nooit met de vingers worden aangeraakt, anders bestaat het risico dat de veroorzakende bacteriële pathogenen zich verspreiden. Idealiter gebruiken de getroffen patiënten wegwerphandschoenen bij het aanbrengen van de zalf en wassen ze daarna hun handen grondig. Bovendien kan een klein anaal abces worden behandeld met behulp van combinatiezalven.
Deze zalven bevatten zowel pijnstillende als ontstekingsremmende middelen. Na het oppervlakkig aanbrengen van de zalf worden de actieve ingrediënten door de huid opgenomen en bereiken zo de binnenkant van de abcesholte. Na slechts een paar toepassingen is het ongemak veroorzaakt door het anale abces merkbaar verlicht.
In dit verband moet echter worden opgemerkt dat zelfs deze gecombineerde zalf geen effectieve behandelingsmethode is. Daarnaast zijn er verschillende zalven en crèmes die bedoeld zijn om de spontane opening van een anaal abces te stimuleren. Op deze manier zou de chirurgische opening van het anale abces in veel gevallen beheersbaar moeten zijn.
De bekendste zalven bevatten actieve ingrediënten die de buitenwand van de abcesholte verdunnen. De druk in het anale abces heeft dan de neiging om een spontane opening te veroorzaken die naar buiten is gericht. Deze behandelmethode moet echter kritisch in twijfel worden getrokken, vooral bij patiënten met een groot anaal abces.
Het dunner worden van de buitenwand van de abcesholte vermindert de kans op interne lediging, maar elimineert deze niet volledig. In het ergste geval kunnen de bacteriële ziekteverwekkers nog steeds in de bloedbaan terechtkomen en veroorzaken bloed vergiftiging (sepsis). Kleine anale abcessen hoeven niet operatief te worden verwijderd, maar kunnen worden behandeld met een trekzalf.
Ontstekingszalven hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Het aanbrengen van de trekzalf bevordert bovendien de doorbloeding, zodat het smelten van de etter door het lichaam wordt versneld immuunsysteem Als gevolg hiervan breekt het abces naar buiten open en kan de opgehoopte pus via de huid worden geleegd.
In de meeste gevallen wordt een abces operatief verwijderd. Om de bacteriënantibiotische therapie wordt dan gedurende meerdere dagen gegeven. De administratie van antibiotica is belangrijk omdat anders het risico bestaat dat de ontsteking zich verspreidt en tot levensbedreigend leidt bloed vergiftiging (Sepsis).
Omdat een abces een ingekapselde pusholte is met een slechte bloedtoevoer, is het moeilijk voor medicijnen om het ontstoken weefsel te bereiken. Daarom is de administratie van antibiotica alleen is niet voldoende om het anale abces effectief te behandelen. In de meeste gevallen moeten anale abcessen operatief worden verwijderd.
Als een abces of anaal fistel wordt vermoed, dient altijd een arts te worden geraadpleegd om de verdere procedure met hem te bespreken. De patiënt kan ook enkele belangrijke punten observeren en huismiddeltjes gebruiken om het genezingsproces te versnellen. Het belangrijkste is dat het abces in geen geval tot uiting komt, aangezien dit kan leiden tot gevaarlijke infecties en in het ergste geval tot bloed vergiftiging.
Abcessen worden veroorzaakt door bacteriën en komen vooral voor bij mensen met een verzwakte immuunsysteem. Een sterke immuunsysteem ondersteunt het lichaam bij het bestrijden van de ontsteking. Een gebalanceerd dieet en veel beweging in de frisse lucht helpen de afweer van het lichaam te versterken.
Voldoende slaap en weinig stress bevorderen het lichamelijk welzijn en helpen het anale abces te genezen. Een anaal abces veroorzaakt ernstig pijn, die wordt verergerd door harde stoelgang. Veel vloeistof (drink genoeg) en weinig vezels dieet help de ontlasting om een zachte consistentie aan te nemen.
Regelmatige lichaamsbeweging stimuleert ook de darmactiviteit en helpt tegen harde ontlasting. Andere huismiddeltjes voor anale abcessen zijn nettle thee en kamille thee. Brandnetels hebben een ontstekingsremmende werking en het drinken van drie kopjes vers gezet nettle thee per dag versnelt de wondgenezing.
Comprimeert doordrenkt met kamille thee kan op het abces worden geplaatst en helpen om de pus eruit te trekken. Tea tree olie is een populaire natuurlijke remedie, die bestaat uit de etherische oliën van de theeboom. Tea tree olie kan worden gebruikt om een anaal abces te behandelen.
Een paar druppels Tea Tree Oil worden aangebracht op een vochtige doek of washandje en gedurende enkele uren op het aangetaste gebied geplaatst. De Tea Tree Oil helpt de infectie te bestrijden en de pus op te lossen. Tea Tree Oil mag niet worden gebruikt op open wonden en helpt niet bij de behandeling van grote abcessen.
Bij twijfel is het essentieel om een arts te raadplegen, anders kan de infectie zich verspreiden en kunnen complicaties optreden. Hoe snel een anaal abces geneest, hangt af van de grootte en locatie. Over het algemeen duurt het echter relatief lang voordat een anaal abces volledig is genezen.
De behandelmethode van eerste keuze is chirurgische splitsing van het abces. Dit omvat het verwijderen van de huid over de ontsteking en het laten wegvloeien van de pus. Deze operatie is meestal een routineprocedure die zonder complicaties wordt uitgevoerd.
Het verwijderen van het ontstoken weefsel resulteert in een relatief uitgebreide wond tot enkele centimeters diep, die niet gehecht wordt maar open blijft. Dit voorkomt de vorming van een nieuw anaal abces. De wond moet door de patiënt nauwgezet worden gereinigd en het verband moet regelmatig worden vervangen.
De operatie wordt gevolgd door een therapie met antibiotica om de bacteriën die het abces veroorzaakten volledig uit het lichaam te verwijderen. Gewoonlijk genezen anale abcessen volledig. Het kan echter lang duren voordat de wond volledig gesloten is en men moet rekening houden met enkele weken voordat de genezing voltooid is.
Hoe goed de wond over het algemeen geneest, hangt van veel factoren af, waaronder leeftijd, voedingstoestand, eerdere ziekten en medicatie. Roken verslechtert de bloedcirculatie in het lichaam, wat een negatief effect heeft op de wondgenezing. Daarom dienen patiënten hiervan af te zien nicotine na chirurgische verwijdering van het abces om de genezing van de wond niet onnodig te vertragen.
De duur van een anaal abces verschilt van persoon tot persoon en is afhankelijk van verschillende factoren zoals de locatie, de grootte van het abces en de vorm van behandeling. Kleine abcessen kunnen meestal conservatief worden behandeld, dwz ze hoeven niet operatief te worden verwijderd, maar kunnen worden behandeld met trekkende zalf gedurende meerdere dagen. Grotere anale abcessen moeten daarentegen operatief worden verwijderd.
Hierbij wordt de gehele abcesholte en het omliggende weefsel weggesneden. De patiënt moet drie tot vier dagen in het ziekenhuis blijven. Bij eenvoudige abcessen kan de verwijdering ook poliklinisch worden uitgevoerd.
Het kan enkele weken of zelfs maanden duren voordat de wond volledig is genezen. Een anaal abces is een ingekapselde ophoping van pus in een holte veroorzaakt door de ontsteking nabij de anus In veel gevallen resulteert de chronische ontsteking van een anaal abces in de vorming van een anaal abces fistel Een anale fistel is een buisvormige verbinding tussen het abces en het anale gebied waardoor de etterende secretie naar buiten wordt afgevoerd.
