Synoniemen
Meniscuslaesie, meniscusscheur, meniscusscheur, meniscusruptuur, meniscusschade
Conservatieve of chirurgische therapie?
Er zijn verschillende manieren om een gescheurde meniscus Welke van de behandelingsopties wordt gebruikt, is afhankelijk van verschillende factoren. De meest doorslaggevende factoren die de keuze van de behandeling beïnvloeden, zijn de algemene leeftijd van de patiënt voorwaarde en het niveau van lijden veroorzaakt door de meniscus scheur.
Daarnaast zijn de individuele wensen van de patiënt altijd van groot belang, daarom dient de arts zijn patiënt altijd voor aanvang van de therapie te informeren over alle mogelijkheden en dan samen met de patiënt te beslissen welke weg het beste resultaat zal opleveren onder de behandeling. specifieke omstandigheden onder minimale stress van de therapie. In principe is een gescheurde meniscus kan conservatief (dwz zonder operatie) of operatief worden behandeld. Het doel van alle behandelingen is om te elimineren of op zijn minst te verlichten pijn en om onbeperkte mobiliteit in de kniegewricht.
Als er slechts lichte slijtage is van een meniscus of minimale tranen (zogenaamde microtrauma's), die de patiënt ook geen ongemak bezorgen, kan de behandeling worden uitgesteld, omdat deze vaak vanzelf volledig herstellen en de knie relatief snel weer volledig mobiel wordt, zelfs zonder tussenkomst van een dokter. echter, de been moet in ieder geval worden geïmmobiliseerd, bij voorkeur in een gebogen positie, zoals de kniegewricht mag niet worden geladen. Bijgevolg, krukken moet ook worden gebruikt tijdens het lopen.
Deze verlichting duurt meestal 3 tot 4 weken, maar als de klachten in deze periode niet zijn verbeterd, moet men overwegen om andere maatregelen te nemen. Een ander belangrijk onderdeel van conservatieve therapie is het opleiden van patiënten. Patiënten moeten worden voorgelicht over het natuurlijke verloop van hun letsel en hoe dit het beste kan worden bestreden.
Dit omvat onder andere het vermijden van gewrichtsbelastende bewegingen, zoals elke vorm van sport waarbij snel van richting verandert (bijvoorbeeld voetbal of skiën) of diep gehurkt blijven. Daarnaast is het logisch dat de arts of een fysiotherapeut de patiënt enkele oefeningen laat zien die dienen om de spieren te versterken (vooral die van de dij) en die de patiënt bij voorkeur alleen thuis kan uitvoeren. Elektrotherapie kan worden gebruikt om deze fysiotherapie te ondersteunen.
Bij deze behandelvorm worden elektrische prikkels specifiek gebruikt om te stimuleren bloed bloedsomloop in het geïrriteerde gebied, spieren ontspannen en zo uiteindelijk verbeteren pijn Koeling van het kniegewricht kan ook een pijn-verlichtend effect. Bovendien kunnen verschillende medicijnen worden gebruikt als onderdeel van een conservatieve therapie.
Deze vervullen twee hoofdtaken, namelijk het verminderen van pijn en het beteugelen van een ontstekingsreactie. Allereerst ontstekingsremmend pijnstillers uit de antireumatische groep (niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen = NSAID's) zoals ibuprofen zou gebruikt moeten worden. Als hiermee het gewenste effect niet kan worden bereikt, zal de arts vervolgens ofwel preparaten met cortisone (ook een ontstekingsremmend medicijn, dat effectiever is maar ook meer bijwerkingen heeft) of zelfs lokaal anesthetica die rechtstreeks in het aangetaste kniegewricht kan worden geïnjecteerd.
Conservatieve therapie is met name geschikt voor ouderen of mensen die niet snel een goed functionerend kniegewricht hoeven te herstellen en voor wie grote belasting van het kniegewricht onwaarschijnlijk is. Als de verbinding zwaar wordt belast, is de kans groot dat de meniscus zal verder scheuren en er kunnen zich vrije delen van het gewricht vormen, die dan in het kniegewricht liggen en tot een volledige bewegingsbeperking leiden. Daarom dienen sporters altijd een operatie te ondergaan om gevolgschade te voorkomen.
Over het algemeen wordt de chirurgische ingreep vaker gebruikt, aangezien de meniscus een uiterst belangrijke functie heeft als buffer in het kniegewricht en een goede kwaliteit van leven op lange termijn meestal alleen met een operatie kan worden bereikt. Er zijn verschillende chirurgische opties, maar ze zijn allemaal gericht op het behoud van zoveel mogelijk gezond meniscusweefsel. Zo kan een meniscusrefixatie (ook wel: meniscushechting) worden uitgevoerd, waarbij de meniscus in het kniegewricht blijft en alleen 'wordt gerepareerd'. ”, Of een gedeeltelijke of volledige resectie van de meniscus kan worden uitgevoerd. In zeldzame gevallen kan een vervanging van de meniscus door een transplantatie ook nodig zijn.
De vervolgbehandeling na de operatie hangt af van de oorspronkelijke omvang van de schade, maar natuurlijk ook van de gekozen chirurgische ingreep. Bij de meest gangbare procedure, het arthroscopisch verwijderen van de gescheurde delen, is belading in principe direct na de operatie mogelijk. Zolang de pijn echter aanhoudt, moet beweging worden gestart met behulp van krukken.
Gedurende ongeveer 5-7 dagen mag slechts een gedeeltelijke belasting van de knie worden uitgevoerd. Zeker als de mobiliteit in het begin nog beperkt is, trombose profylaxe moet worden uitgevoerd met kousen of medicatie. Als de andere voorwaarde vergunningen kan fysiotherapie direct worden gestart.
Dit is vooral belangrijk omdat de beschadigde meniscus zijn ondersteunings- en bufferfunctie niet meer goed kan uitoefenen. Daarom is spieropbouw een voorwaarde om de stabiliteit van het kniegewricht na de operatie te behouden. Bovendien voorkomt het versterken van de spieren verdere knieschade.
Daarnaast herstellen de bewegingsoefeningen de beweeglijkheid van de knie. Zeker als u enige tijd voor de operatie heeft gewacht, kan het zijn dat er al een verlichtende houding is ontstaan die moet worden doorbroken. Afhankelijk van de pijnsituatie kunnen ook eigen oefeningen en sporten worden gestart.
Fietsen op een hometrainer is hiervoor het meest geschikt. Hardlopen mag pas na ongeveer 6 weken worden hervat. Als de meniscus is gehecht, duurt het genezingsproces langer.
Hier moet fysiotherapie langzamer worden gestart. Het sporten mag pas na 4-6 maanden worden hervat. In dit geval wordt de knie na de operatie aanvankelijk voorzien van spalken om overmatige beweging te voorkomen.
Een functionele spalk, die slechts een bepaalde mate van beweging toelaat, kan daarna worden gebruikt. Dit voorkomt te veel buigen of stretching van het beschadigen van de verse meniscushechting. Naast de spieropbouw zijn er na beide operatiemethoden verschillende maatregelen die het genezingsproces kunnen verbeteren.
Dit omvat het meerdere keren per dag koelen van de knie. Bovendien is het innemen van ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen, Voltaren® of anderen. weefselvocht drainage kan ook het genezingsproces versnellen.
Pijnstillers niet alleen helpen om de pijn zelf te verlichten, maar ook door de knie sneller te bewegen. In dit geval is dit logisch omdat het geen verlichtende houding toelaat. Na operaties mag men nooit pijn willen verdragen zonder medicatie.
