Monnik peper is inheems in het hele Middellandse Zeegebied tot West-Azië en zelfs Noordwest-India; de belangrijkste leveranciers zijn Albanië en Marokko. De plant groeit bij voorkeur in kustgebieden en aan de oevers van rivieren en beken. Monnik peper wordt ook gekweekt als sierplant.
Het zijn de rijpe, gedroogde vruchten die als medicijn worden gebruikt.
Monnikspeper: bijzondere kenmerken
Monnik peper is een bladverliezende struik die tot 6 m hoog wordt. De takken zijn lichtbruin en op jonge leeftijd viltig behaard. De bladeren lijken op een hand met 5-7 lancetvormige vingers tot 10 cm lang.
De kleine bloemen kunnen paars, roze, blauw of zelden wit gekleurd zijn; ze zijn meestal terminaal en dicht geclusterd in de vorm van spike-achtige bloeiwijzen met kleine vierzadige steenvruchten.
Steenvruchten als medicijn
De rijpe en gedroogde steenvruchten zijn bruinachtig / roodachtig zwart tot olijfzwart van kleur. Ze zijn langwerpig tot bolvormig en de diameter ligt meestal tussen 3 en 5 mm.
De vruchten zijn meestal voor tweederde komvormig omsloten door de lichtere, harige kelkresten. In sommige gevallen is het vruchtdragende steeltje, ongeveer 1 mm lang, nog aanwezig.
Geur en smaak van monnikspeper.
Monnikspeper straalt een aromatische, salie-achtige geur. In smaak, monnik peper is vrij gelijkaardig aan normale peper, die pittig heet proeft.
